Η αυτοκρατορία την εποχή του Κωνσταντίνου
Μέτρα που έλαβε ο Κωνσταντίνος Α’ για την ανόρθωση του Ρωμαϊκού Κράτους
- Ίδρυσε την Κωνσταντινούπολη (324). Μεταφορά του κέντρου (της πρωτεύουσας) της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τη Δύση στην Ανατολή. Η επιλογή της συγκεκριμένης θέσης οφειλόταν στη γεωπολιτική της σημασία και στην εμπορική της σπουδαιότητα
- Έδωσε το δικαίωμα στους Χριστιανούς να λατρεύουν το Θεό τους.
- Ξεχώρισε την πολιτική από τη στρατιωτική εξουσία.
- Έθεσε σε κυκλοφορία ένα χρυσό νόμισμα («χρύσινος», «solidus»).
Οι κυριότεροι λόγοι της ίδρυσης της Κωνσταντινούπολης:
- Η Ανατολή παρείχε ισχυρή οικονομία και ακμαίο πληθυσμό.
- Οι Χριστιανοί —σ’ αυτούς στηρίχτηκε πολιτικά ο Κωνσταντίνος Α’— ήταν πολυπληθέστεροι στην Ανατολή.
- Στις πόλεις της Ανατολής υπήρχαν θρησκευτικές συγκρούσεις.
- Η απόκρουση των Γότθων (στο Δούναβη) και των Περσών (στον Ευφράτη) ήταν από αυτή τη θέση ευκολότερη.
Η Κωνσταντινούπολη (τα εγκαίνια της έγιναν στις 11 Μαΐου του 330) χτίστηκε με βάση το ρυμοτομικό σχέδιο της Ρώμης. Περιελάμβανε: τείχη, λεωφόρους, πλατεία (forum), έργα τέχνης, το Ιερόν Παλάτιον, το κτίριο της Συγκλήτου, δεξαμενές, λουτρά, εκκλησίες.
Ο πληθυσμός αναπτύχθηκε ραγδαία. Στις αρχές του 5ου αι. αριθμούσε 150.000 κατοίκους. Στα μέσα του 6ου αι. αριθμούσε 300.000 κατοίκους.
Θρησκευτική πολιτική: Ο Κωνσταντίνος ευνόησε τους Χριστιανούς γιατί πίστευε ότι ο Χριστιανισμός θα ξανάφερνε την ενότητα στο Ρωμαϊκό Κράτος.
Μέτρα υπέρ των Χριστιανών
- Μεταφέρει το Χριστόγραμμα από το λάβαρο στα νομίσματα (312).
- Προχωρά σε νομοθετικές ρυθμίσεις.
- Με το Διάταγμα των Μεδιολάνων (313), εξισώνει τους Χριστιανούς με τους πιστούς των άλλων θρησκειών.
- Παύει τους διωγμούς κατά των Χριστιανών (από το 324).
- Με την Α’ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας (325) καταδικάζει τις αιρέσεις και επαναφέρει την ειρήνη στην Εκκλησία και την Αυτοκρατορία
**********************************************