Αστερισμός
Ο Καρκίνος σημειώθηκε στην αρχαιότητα από τον Πτολεμαίο και συνορεύει με τους αστερισμούς του Λύγκα, των Διδύμων, του Μικρού Κυνός, της Ύδρας και του Λέοντα.
Οι φωτεινότεροι αστέρες είναι:
- α Καρκίνου γνωστός και ως Acubens από το αραβικό Al Zubanah (= δαγκάνες). Επίσης φέρει και το όνομα Sertan (= καβούρι).
- β Καρκίνου ή Al Tarf (στα αραβικά σημαίνει το μάτι ή το βλέμμα)
- δ Καρκίνου ή Asellus Australis. Τόσο ο δ όσο και ο γ του Καρκίνου είναι γνωστοί από την αρχαιότητα ως Όνοι.
- γ Καρκίνου ή Asellus Borealis
- 55 Καρκίνου
- ζ Καρκίνου ή Tegmine που σημαίνει το κέλυφος του κάβουρα
- λ Καρκίνου
- ξ Καρκίνου
Μυθολογία
Στον μύθο του Ηρακλή με την Λερναία Ύδρα έχουμε την αποστολή ενός μεγάλου κάβουρα από την Ήρα. Ο κάβουρας στάλθηκε από τη θεά για να δυσκολέψει ακόμη περισσότερο τον Ηρακλή. Σύμφωνα με το μύθο ο κάβουρας (Καρκίνος) πλήγωσε στη φτέρνα τον Ηρακλή. Στο τέλος της μάχης ο ήρωας σκότωσε τόσο την Ύδρα όσο και τον Καρκίνο. Η θεά Ήρα τοποθέτησε στον ουρανό σαν αστέρια τόσο την Ύδρα όσο και τον Καρκίνο για τις υπηρεσίες τους. Για το μύθο της Λερναίας Ύδρας επισκεφτείτε τον αστερισμό της Ύδρας.
Βιβλιογραφία
1. Τα άστρα και οι μύθοι τους, εισαγωγή στην ουρανογραφία, Στράτος Θεοδοσίου, Μάνος Δανέζης, Εκδ. Δίαυλος, 2012