Αστερισμός
Ο Λέων είναι αστερισμός που σημειώθηκε κατά την εποχή του Πτολεμαίου. Παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς περιλαμβάνει πολλούς λαμπρούς γαλαξίες.
Ο Λέων είναι ο 12ος μεγαλύτερος αστερισμός σε μέγεθος. Συνορεύει με τους αστερισμούς του Καρκίνου, της Κώμης της Βερινίκης, του Κρατήρα, της Ύδρας, του Μικρού Λέοντα, τον Εξάντα, τη Μεγάλη Άρκτο και την Παρθένο. Οι πιο φωτεινοί αστέρες είναι:
- α Λέοντος ή Βασιλίσκος ή Ρηγούλος ή Καρδιά του Λέοντα
- β Λέοντος ή Ντενέμπολα
- γ Λέοντος ή Αλγκιέμπα (προερχόμενο από το αραβικό Al-Jabhah που σημαίνει μέτωπο)
- δ Λέοντος ή Ζώσμα
- θ Λέοντος ή Chort
- κ Λέοντος ή Al Minliar al Asad
- λ Λέοντος ή Alterf
- ο Λέοντος ή Subra
Ο Βασιλίσκος, ο η του Λέοντος, κι ο γ Λέοντος, μαζί με τους πιο αμυδρούς αστέρες ζ Λέοντος (Adhafera), μ Λέοντος (Ras Elased Borealis) και ε Λέοντος (Ras Elased Australis), αποτελούν την ομάδα αστέρων γνωστή ως το «Δρεπάνι». Οι αστέρες αυτοί αναπαριστούν το κεφάλι και τη χαίτη του λέοντα.
Μυθολογία
Ο Λέων συνδέεται με το λιοντάρι της Νεμέας που γεννήθηκε από την ένωση της Χίμαιρας με τον Όρθρο, γιο του Τύφωνα και της Έχιδνας. Το είχε αναθρέψει η θεά Ήρα και μετά το εξαπέλυσε στα δάση της Νεμέας, όπου προκαλούσε μεγάλες καταστροφές. Τόσο ο Ερατοσθένης όσο και ο Γάιος Ιούλιος Υγίνος έγραψαν ότι το λιοντάρι είχε καταστερωθεί επειδή ήταν ο βασιλιάς των θηρίων.
Το λιοντάρι ζούσε σε μια σπηλιά της Νεμέας και κανένας δε μπορούσε να το νικήσει γιατί το δέρμα του δεν το διαπερνούσε κανένα όπλο της εποχής. Ο Ηρακλής δε μπορούσε να το σκοτώσει με τα βέλη του, έτσι το παγίδευσε στην σπηλιά, πάλεψε με το θηρίο και τελικά το σκότωσε. Χρησιμοποίησε τα νύχια του λιονταριού για να το γδάρει. Το τομάρι του λιονταριού με το κεφάλι του το φορούσε ο Ηρακλής τόσο για προστασία όσο και να κάνει την εμφάνισή του πιο τρομακτική.
Βιβλιογραφία
1. Τα άστρα και οι μύθοι τους, εισαγωγή στην ουρανογραφία, Στράτος Θεοδοσίου, Μάνος Δανέζης, Εκδ. Δίαυλος, 2012