ιστορικό δημοσιεύσεων

Καλώς ήρθατε! στον προσωπικό δικτυακό τόπο του Βασίλη Συμεωνίδη

αρχική

 

φιλολογικά

 
έκθεση α΄ λυκείου
 
έκθεση β΄ λυκείου
 
έκθεση γ΄ λυκείου
 

λογοτεχνία

 

αρχαία

 

ιστορία σχολική

 

ιστορία

 

φιλοσοφία
 
εκτός ύλης
 
συζητώντας
 
εργασίες συναδέρφων
 
ιδέες διδασκαλίας
 
επικοινωνία

.................................

Βασίλης Συμεωνίδης

δικτυακός τόπος

με εκπαιδευτικό και διδακτικό σκοπό

 

 

η αντιγραφή είναι ελεύθερη με την υπενθύμιση ότι η αναφορά στην πηγή τιμά αυτόν που την κάνει

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

 
 
 

τεχνική υποστήριξη

Σταυρούλα Φώλια

έκθεση γ΄ λυκείου

Ο θάνατος και η «διαρκής ελευθερία» του...

Διασκευασμένο κείμενο του Παντελή Μπουκάλα

 

Καμιά σημασία δεν έχει αν πεθάνεις «κατά λάθος» ή επειδή σε σκόπευσαν. Καμιά σημασία δεν έχει αν μπεις στο σκοτάδι σαν «παράπλευρη απώλεια» ή σαν «κανονικός στόχος». Καμιά σημασία δεν έχει αν σε ξαπέστειλε στον Κάτω Κόσμο «έξυπνη βόμβα» ή ηλίθια ρουκέτα, από αυτές που ισοπεδώνουν νοσοκομεία, πομπές προσφύγων ή γειτονιές απόλεμες. Καμιά σημασία δεν έχει αν κάποιοι με γραβατωμένη συνείδηση θα ζητήσουν συγγνώμη από το φάντασμά σου ή αν άλλοι, σκοτεινοί «προφήτες»του θανάτου, διαβεβαιώσουν τη στάχτη σου ότι θα απολαύσει την παραδείσια μακαριότητα.

Καμιά σημασία δεν έχει αν τη ζωή σου την ξόδεψε ο ουράνιος πύραυλος ή η υποχθόνια νάρκη, η βόμβα διασποράς ή το βακτήριο του άνθρακα. Καμιά σημασία δεν έχει αν πεθάνεις από πείνα ή από λοιμό, στην προσφυγιά ή στο δικό σου χώμα. Καμιά σημασία δεν έχει αν τελευτήσεις σαν καθολικός, ορθόδοξος ή προτεστάντης, σαν μουσουλμάνος σουνίτης ή σιίτης, σαν ινδουιστής• καμία τέτοια γήινη ταυτότητα δεν θα μετρήσει σαν οβολός, σαν διαβατήριο προς το «μετέπειτα», αν υποθέσουμε πως υπάρχει και δεν είναι απλώς ένα σχήμα της προσδοκίας ή του φόβου. Καμιά σημασία δεν έχει αν θα πεθάνεις στο Ραμαζάνι επάνω, στο Πάσχα, στο Γιομ Kιπούρ, σε οποιαδήποτε μεγάλη γιορτή. Απόλυτα εξισωτική η «δημοκρατία του θανάτου», είναι η μοναδική που υπάρχει - και δέχεται τους πάντες γυμνούς, στην τελεσίδικη αναξιότητά τους.

Κι όμως, έχει σημασία, τεράστια μάλιστα. Έχει σημασία για όσους μένουν πίσω, τόσο εκείνους που έχουν πια μια τρύπα στην ψυχή, εκεί όπου κάποτε χαμογελούσε ο άνθρωπός τους, όσο κι εκείνους που αποφασίζουν το θάνατο των άλλων, με μύρια όσα προσχήματα, θαρρείς κι είναι δυνατόν να κρυφτούν με την ομίχλη των λέξεων τα λάφυρα που σαγηνεύουν τους πολεμοκάπηλους. «Πολιτισμένος πόλεμος» δεν είναι βέβαια δυνατόν να υπάρξει, ούτε «ήπιος»• η βαρβαρότητα δεν έχει παραθετικά, μήτε κι ο θάνατος. Υπάρχουν φυσικά κάποιες συνθήκες που περιγράφουν το «δίκαιο του πολέμου» και προσδιορίζουν ποιου είδους όπλα «επιτρέπονται».

 

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

 

  1. Να γίνει περίληψη 50 λέξεων

25/100

  1. Με ποιο τρόπο αναπτύσσεται η πρώτη και η δεύτερη παράγραφος;

5/100

  1. ποια είναι η νοηματική σχέση της τρίτης παραγράφου με τις προηγούμενες;

10/100

  1. Από ποια συνθετικά σχηματίστηκαν οι παρακάτω λέξεις του κειμένου: υποχθόνια, προσφυγιά, ορθόδοξος, διαβατήριο, δημοκρατία.

10/100

  1. «εκείνους που αποφασίζουν το θάνατο των άλλων, με μύρια όσα προσχήματα, θαρρείς κι είναι δυνατόν να κρυφτούν με την ομίχλη των λέξεων τα λάφυρα που σαγηνεύουν τους πολεμοκάπηλους.» Ποιοι και γιατί αποφασίζουν τους πολέμους; Ποια προσχήματα προβάλλουν; Ποιες αιτίες και σκοπιμότητες κρύβονται πίσω από τα λόγια;

50/100

έκθεση γ΄ λυκείου

Ερασιτεχνική δημιουργία τον Οκτώβριο του 2004.  Τελευταία ενημέρωση:  Κυριακή, 08 Μαρτίου 2015.