η
αντιγραφή είναι ελεύθερη με την υπενθύμιση
ότι η αναφορά στην πηγή τιμά αυτόν που την κάνει
τεχνική υποστήριξη
Σταυρούλα Φώλια
Ανδρέας Εμπειρίκος, τρία αποσπάσματα
Λίγα κοσμήματα στη
χλόη. Λίγα διαμάντια στο σκοτάδι.
Μα η πεταλούδα που νύκτωρ εγεννήθη μάς αναγγέλλει την
αυγή, σφαδάνουσα στο ράμφος της πρωίας.
Η ποίησις είναι
ανάπτυξι στίλβοντος ποδηλάτου. Μέσα της
όλοι μεγαλώνουμε. Οι δρόμοι είναι λευκοί. Τ’ άνθη μιλούν.
Από τα πέταλά τους αναδύονται συχνά μικρούτσικες παιδίσκες.
Η εκδρομή αυτή δεν έχει τέλος.
Είναι τα βλέφαρά μου
διάφανες αυλαίες
Όταν τα ανοίγω βλέπω εμπρός μου ό,τι κι’ αν τύχει
Όταν τα κλείνω βλέπω εμπρός μου ό,τι ποθώ.
