ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΣΜΟΣ

..."Η έννοια της βιολογικής εξέλιξης είναι μια από τις σημαντικότερες ιδέες που έχουν προκύψει από την εφαρμογή των επιστημονικών μεθόδων στο φυσικό κόσμο. Η εξέλιξη όλων των οργανισμών που ζουν στη γη σήμερα από τους προγόνους που έζησαν στο παρελθόν είναι στον πυρήνα της Γενετικής, της Βιοχημείας, της Νευροβιολογίας, της Φυσιολογίας, της Οικολογίας, και άλλων βιολογικών αντικειμένων. Η έννοια αυτή συμβάλλει στην κατανόηση, της εμφάνισης των νέων μολυσματικών ασθενειών, της αντίστασης των βακτηρίων στα αντιβιοτικά, των σχέσεων μεταξύ των άγριων φυτών και ζώων με τα καλλιεργούμενα και τα οικόσιτα, της σύνθεσης της γήινης ατμόσφαιρας, των μοριακών μηχανισμών του κυττάρου, των ομοιοτήτων μεταξύ των ανθρώπινων όντων και των άλλων πρωτευόντων και γενικότερα στην κατανόηση κ.α. αμέτρητων χαρακτηριστικών γνωρισμάτων του βιολογικού και φυσικού μας κόσμου.

Όπως ο έγραψε ο μεγάλος εξελικτικός και γενετιστής Theodosius Dobzhansky το 1973, "τίποτα στη Βιολογία δεν έχει νόημα παρά μόνο κάτω από το φως της εξέλιξης". Εντούτοις, η διδασκαλία της εξέλιξης στα σχολεία μας αμφισβητείται. Εν μέρει αυτό οφείλεται στο ότι η εξέλιξη έρχεται σε αντίθεση με τα δύο πρώτα κεφάλαια της Γένεσης, και εν μέρει στην προσδοκία ο "επιστημονικός δημιουργισμός" -που θεωρεί ως δεδομένο ότι τα επιστημονικά στοιχεία υπάρχουν για να αποδεικνύουν ότι τα έμβια όντα είναι αποτέλεσμα ειδικής δημιουργίας με την παρούσα μορφή τους,- να διδάσκεται μαζί με την εξελικτική θεωρία , ως δύο εναλλακτικές επιστημονικές θεωρίες. Οι επιστήμονες έχουν εξετάσει τις υποθέσεις που προτείνονται από τον "επιστημονικό δημιουργισμό" και τις έχουν απορρίψει λόγω ελλείψεως στοιχείων. Επιπλέον, οι θέσεις του "επιστημονικού δημιουργισμού" δεν αναφέρονται στις φυσικές αιτίες και δεν μπορούν να υποβληθούν σε πειραματικό έλεγχο, έτσι δεν αποτελούν επιστημονικές υποθέσεις.

Το 1987 το Αμερικανικό Ανώτατο Δικαστήριο απεφάνθη ότι ο Δημιουργισμός είναι θρησκεία, όχι επιστήμη, και ως εκ τούτου δεν μπορεί να διδάσκεται στις τάξεις των δημοσίων σχολείων.. Και οι περισσότερες όμως σημαντικές θρησκευτικές ομάδες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η έννοια της εξέλιξης δεν αντιβαίνει με τις πεποιθήσεις τους για τη δημιουργία και την ανθρώπινη προέλευση. Αυτή η νέα έκδοση της "Επιστήμης και του Δημιουργισμού¨Η άποψη της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών¨ είναι ένα συνοδευτικό έγγραφο της έκδοσης της Ακαδημίας του 1998 " Για τη διδασκαλία της Εξέλιξης και της φύσης της Επιστήμης". Η έκδοση αυτή απευθύνεται στους δασκάλους, τους παιδαγωγούς και όσους σχεδιάζουν και είναι υπεύθυνοι για τη διδασκαλία της Βιολογίας στο σχολείο. Συνοψίζει τις συντριπτικές αποδείξεις για την εξέλιξη και εξηγεί πώς η επιστήμη διαφέρει από άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες.. Προτείνει επίσης τους αποτελεσματικούς τρόπους διδασκαλίας του αντικειμένο και παρέχει ενδεικτικές διδακτικές δραστηριότητες, προγράμματα σπουδών και επίσης " διαλόγους" μεταξύ υποθετικών εκπαιδευτικών που συζητούν τις δυσκολίες της διδασκαλίας της εξέλιξης στην σχολική αίθουσα..

Αυτή η νέα έκδοση της "Επιστήμης και του Δημιουργισμού" έχει κάπως διαφορετικό σκοπό. Και σε αυτήν συνοψίζονται οι βασικές πτυχές αρκετών από τα δεδομένα που ενισχύουν την ορθότητα της θεωρίας της εξέλιξης, αλλά περιγράφονται επίσης και μερικές από τις θέσεις των υπερασπιστών του "Επιστημονικού δημιουργισμού" και παρουσιάζεται ανάλυση αυτών των θέσων. Ως εκ τούτου, το παρόν έγγραφο έχει σχεδιαστεί με σκοπό την παρουσίαση σε ένα ευρύτερο ακροατήριο της αντίθεσης για την εισαγωγή θρησκευτικών πεποιθήσεων στη διδασκαλία των επιστημών . Και το παρόν έγγραφο, και η προηγούμενη έκδοση " Για τη διδασκαλία της Εξέλιξης και της φύσης της Επιστήμης" είναι ελεύθερα προσβάσιμα στον ιστοχώρο της Ακαδημίας (www.nap.edu). Οι επιστήμονες, όπως πολλοί άλλοι αισθάνονται δέος μπροστά στην τάξη και την πολυπλοκότητα της φύσης. Πράγματι, πολλοί επιστήμονες είναι βαθειά θρησκευόμενοι. Αλλά η επιστήμη και η θρησκεία καταλαμβάνουν δύο χωριστές σφαίρες της ανθρώπινης εμπειρίας. Η απαίτηση να συνδυαστούν μειώνει τη δόξα κάθε μιας.

Bruce Alberts

Πρόεδρος Εθνικής Ακαδημίαςτων Επιστημών

Η σύγχρονη θεωρία της βιολογικής εξέλιξης είναι ένα από τα πλέον εύρωστα προιόντα της επιστημονικής έρευνας και αποτελεί τη βάση για την έρευνα σε πολλούς τομείς της Βιολογίας και επίσης ένα θεμελιώδες στοιχείο της επιστημονικής εκπαίδευσης.

Προκειμένου οι μαθητές να καταστούν ενημερωμένοι και υπεύθυνοι πολίτες στον σύγχρονο τεχνολογικό κόσμο μας, είναι απαραίτητο να μελετούν τις θεωρίες και τα τις πρακτικές αποδείξεις της τρέχουσας επιστημονικής γνώσης.

Εδώ και αρκετά χρόνια οι υποστηρικτές της αποκαλούμενης "θεωρίας του ευφυούς σχεδιασμού" επιτίθενται εναντίον της παραδεδεγμένης θεωρίας της βιολογικής εξέλιξης. Στις προσπάθειές τους περιλαμβάνεται η εισαγωγή της διδασκαλίας της "θεωρίας του ευφυούς σχεδιασμού" στα προγράμματα σπουδών των δημοσίων σχολείων. Το κίνημα αυτό παρουσιάζει τη "θεωρία" αυτή ως υποστηριζόμενη από επιστημονικά δεδομένα που παρέχουν μια περισσότερο επαρκή εξήγηση για τη δημιουργία της ποικιλομορφίας των εμβίων όντων απ΄ότι η επιστημονικώς αποδεκτής θεωρία της εξέλιξης.

Αντιδρώντας σε αυτή την προσπάθεια μεμονωμένοι επιστήμονες και επιστημολόγοι έχουν παραθέσει τεκμηριωμένες κριτικές για τον "ευφυή σχεδιασμό", έχουν παρουσιάσει τις εννοιολογικές ρωγμές της, την έλλειψη αξιόπιστων επιστημονικών αποδείξεων και τη διαστρέβλωση επιστημονικών δεδομένων.

Αναγνωρίζοντας ότι η " θεωρία του ευφυούς σχεδιασμού" αντιπροσωπεύει μια επίθεση στην ποιότητα της εκπαίδευσης για τις επιστήμες το Δ.Σ. της Αμερικανικής ένωσης για την πρόοδο της επιστήμης ομοφώνως εγκρίνει την ακόλουθη απόφαση:

Δεδομένου ότι οι υποστηρικτές του ευφυούς σχεδιασμού ισχυρίζονται ότι η σύγχρονη θεωρία της εξέλιξης είναι ανεπαρκής στην ερμηνεία της προέλευσης της ποικιλομορφίας των εμβίων όντων,

δεδομένου ότι το κίνημα του ευφυούς σχεδιασμού έχει ως σήμερα αποτύχει να παράσχει αξιόπιστες επιστημονικές αποδείξεις ότι ο ισχυρισμός τους πώς ¨η θεωρία του ευφυούς σχεδιασμού κλωνίζει την σύγχρονη επιστημονικώς παραδεκτή θεωρία της εξέλιξης

δεδομένου ότι το κίνημα του ευφυούς σχεδιασμού δεν έχει προτείνει επιστημονικά μέσα για τον έλεγχον των ισχυρισμών του,

διακηρύσσουμε ότι η έλλειψη επιστημονικών αποδείξεων καθιστά τη "θεωρία" αυτή ακατάλληλη για τη συμπερίληψή της στα προγράμματα σπουδών,

επίσης διακηρύσσουμε ότι η Αμερικανική ένωση για την πρόοδο της επιστήμης θα παρατρύνει τους πολίτες να αντιδρούν στην εφαρμογή πολιτικών που επιτρέπουν την ένταξη τη διδασκαλίας του ευφυούς σχεδιασμού στα δημόσια σχολεία...

Η διαμάχη για την Εξέλιξη στα σχολεία μας

Γράμμα του προέδρου της Αμερικανικής ακαδημίας Bruce Alberts στα μέλη της

4 Μαρτίου

Αγαπητοί συνάδελφοι:

Γράφω για να σας ενημερώσω για τις προσπάθειες που καταβάλλει η Εθνική Ακαδημία για την αντιμετώπιση των αυξανόμενων προκλήσεων κατά της διδασκαλίας της εξέλιξης στα δημόσια σχολεία, καθώς η βοήθειά σας στην πολιτεία όπου ζείτε μπορεί να χρειαστεί άμεσα.

..... Αν σας γράφω τώρα, είναι διότι έχουν αυξηθεί, σε όλη τη χώρα, οι απειλές κατά της διδασκαλίας των θετικών επιστημών, μέσω της εισαγωγής σε αυτήν μη επιστημονικών "εναλλακτικών λύσεων". 'Ενα πρόσφατο άρθρο στη Washington Post επισήμανε ότι υπάρχουν προκλήσεις που στρέφονται εναντίον της διδασκαλίας της εξέλιξης σε 40 πολιτείες ή στις τοπικές σχολικές περιφέρειες σε όλη τη χώρα...

... Η πρόσφατη τακτική για τη δημιουργία αμφιβολιών για την ακρίβεια ή την αξιοπιστία της θεωρίας της εξέλιξης έχει περιλάβει την τοποθέτηση των αυτοκόλλητων ετικεττών αποκήρυξης της στην προμετωπίδα των σχολικών βιβλίων Βιολογίας....

.... Ένας ομοσπονδιακός δικαστής απεφάνθη προσφάτως ότι αυτές οι αυτοκόλλητες ετικέττες είναι αντισυνταγματικές και διέταξε να αφαιρεθούν από τα σχολικά εγχειρίδια.αι από το ACLU εξ ονόματος των γονέων στο νομό του Ντ

....Εντούτοις, αυτές οι προκλήσεις συνεχίζουν αδιάπτωτα σε όλο το έθνος μας, και οι New York Times αναφέρουν ότι ακόμη και εκεί όπου η διαμάχη δεν είναι προφανής, οι δάσκαλοι ωθούνται να αποφεύγουν τη διδασκαλία της εξέλιξης ή το αποφασίζουν οι ίδιοι, προκειμένου να μη προκαλούν την εχθρότητα μιας υποομάδας μαθητών, γονέων και μελών του σχολικού συμβουλίου ή της τοπικής κοινότητας. Κατά συνέπεια, ένα από τα θεμέλια της σύγχρονης επιστήμης παραμελείται ή αγνοείται εντελώς από τη διδασκαλία των θετικών επιστημών σε πολλά μέρη των ΗΠΑ.

...Εάν το αντικείμενό σας δεν είναι οι βιολογικές επιστήμες, ίσως να αναρωτιέστε γιατί επέλεξα να γράψω σε όλα τα μέλη της εθνικής ακαδημίας των επιστημών. Αν και η διαμάχη εστιάζεται πρωτίστως στη Βιολογία, μερικοί από όσους καταφέρονται εναντίον της διδασκαλίας της εξέλιξης, έχουν στρέψει επίσης το ενδιαφέρον τους στη Γεωλογία και τις φυσικές επιστήμες. Για παράδειγμα η σχολική επιτροπή του Κάνσας όταν αφαίρεσε το 1998, τη διδασκαλία της εξέλιξης από τα εκπαιδευτικά στάνταρτς, αφαίρεσε και τη θεωρία του Big Bang ....

Όλες αυτές οι αποφάσεις της πολιτείας του Κάνσας ανακλήθηκαν μετά από τις έντονες πιέσεις που άσκησαν πολλές οργανώσεις και η κοινή επιστολή που υπογράφηκε από εμένα , τον πρόεδρο της Αμερικανικής ένωσης για την πρόοδο της επιστήμης (AAAS) και τον πρόεδρο της Εθνική ένωσης καθηγητών θετικών επιστημών στην οποία εισηγούμαστε την καταψήφιση διαφόρων μελών των σχολικών συμβουλίων κατά την επόμενη εκλογή. Ωστόσο το συμβούλιο εκπαίδευσης του Κάνσας προτίθεται να επανεξετάσει τα στάνταρτς για τη διδασκαλία των επιστημών, εξαιτίας του ότι οι εκλογές του 2004 οδήγησαν και πάλι στη δημιουργία μιας πλειοψηφίας που τίθεται υπέρ της εισαγωγής "των εναλλακτικών θεωριών για την εξέλιξη" στο πρόγραμμα σπουδών της πολιτείας..

Η Εθνική ακαδημία επιστημών έπί σειρά ετών, όποτε της ζητήθηκε, ανταποκρίθηκε στη βοήθεια συναδέλφων επιστημόνων, εκπαιδευτικών και πολιτών σε διάφορες πολιτείες και σχολικές περιφέρειες.

Ενώ όμως αυτές οι προκλήσεις έχουν εθνικές επιπτώσεις στην επιστήμη και την εκπαίδευση, θεωρούνται χαρακτηριστικά ως τοπικά ζητήματα, και "η ανάμιξη" των διαφόρων ενώσεων συχνά αντιμετωπίζεται από την Ουάσιγκτον με σκεπτικισμό. Έτσι όποτε μου ζητήθηκε να βοηθήσω, ήλθα σε επαφή με μέλη της Ακαδημίας που ζουν στην πολιτεία , όπου μια συγκεκριμένη πρόκληση παρουσιάζεται, για να εξασφαλίσω τη συνδρομή τους μέσω της συγγραφής κειμένων, των ομιλιών στις συνεδριάσεις των σχολικών συμβουλίων και άλλων σχετικών δραστηριοτήτων. Η Ακαδημία έχει δημοσιεύσει, επίσης, τρεις εκθέσεις, δύο από τις οποίες απευθύνονται προς τους καθηγητές θετικών επιστημών για να τους βοηθήσουν να κατανοήσουν και την εξελικτική θεωρία και τις κοινωνικές διαμάχες που συνοδεύουν τη διδασκαλία της. Οι περιγραφές αυτών των εκθέσεων και των προσπαθειών μας να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις στη διδασκαλία της εξέλιξης συνοψίζονται σε ένα πρόσφατο άρθρο που δημοσιεύεται στη Διδασκαλία της κυτταρικής βιολογίας. Είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε άλλους στην αντιμετώπιση των όλο και περισσότερο οξείων προσπαθειών περιορισμού της διδασκαλίας της εξέλιξης ή εντάξεως μη επιστημονικών "εναλλακτικών λύσεων" στα σχολικά προγράμματα..

Εάν αυτή η διαμάχη φθάσει στο κατώφλι σας, ελπίζω ότι θα μας ειδοποιήσετε για τα συγκεκριμένα προβλήματα στην πολιτεία σας ή την εκπαιδευτική περιφέρειά σας και ότι θα αξιοποιήσετε τη θέση σας και το κύρος που απορρέει από την ιδιοτητά σας ως μέλους της Ακαδημίας των επιστημών, για να βοηθήσετε τοπικά.

Η Ε.Α.Γ. υποστηρίζει την εκπαίδευση των μαθητών στη Γενετική και θεωρεί συνεπώς σημαντικό να εκφράσει τις απόψεις της για τη διδασκαλία της εξέλιξης στη στοιχειώδη και μέση εκπαίδευση. Η Ε.Α.Γ. επιδοκιμάζει έντονα αυτή τη διδασκαλία, δεδομένου ότι η Γενετική και η Εξέλιξη αποτελούν δύο πολύ σημαντικά αλληλοσυσχετιζόμενα αντικείμενα. Στην πραγματικότητα, η εξέλιξη μπορεί να θεωρηθεί ως γενετική πληθυσμών κατά τη διάρκεια του χρόνου.

Μερικοί άνθρωποι έχουν αντιταχθεί στη διδασκαλία της εξέλιξης επειδή "είναι μόνο μια θεωρία." Μια τέτοια όμως αντίθεση οφείλεται σε μια λανθασμένη κατανόηση αυτού που καθορίζει μια επιστημονική θεωρία. Η επιστήμη ξεκινά από την παρατήρηση και ύστερα συνεχίζει με την ανάπτυξη μιας υπόθεσης ως προκαταρκτική εξήγηση των στοιχείων. Μια θεωρία είναι μια υπόθεση που έχει επιβεβαιωθεί μετά από αλλεπάλληλες πειράματα με τα οποία ελέγχεται η ορθότητά της. Η θεωρία της εξέλιξης δια της φυσικής επιλογής αποτελεί ακριβώς μια τέτοια επιβεβαιωμένη υπόθεση, και έχει αναπτυχθεί χάρη στην τρέχουσα έρευνα και την κατανόηση πολλών διαφορετικών τομέων των επιστημών της Βιολογίας, της Χημείας, της Φυσικής και της Γεωλογίας. Ως εκ τούτου υπόκειται σε τροποποιήσεις και επαναδιατυπώσεις, από τα νέα στοιχεία τα οποία έρχονται στο φως από την σύγχρονη έρευνα.

Χωρίς την εξελικτική θεωρία, θα αναγκαζόμαστε να απορρίψουμε απολύτως ένα μεγάλο μέρος όσων κατανοούμε για τομείς όπως η Γενετική, η Βοτανική, η Ζωολογία, η Παλαιοντολογία, και η Ανθρωπολογία.

Ο "επιστημονικός δημιουργισμός," ο"ευφυής σχεδιασμός," και άλλοι όροι, έχουν προταθεί ως εναλλακτικές ερμηνείες για τις προηγούμενες και παρούσες βιολογικές διαδικασίες. Εντούτοις, οι προτάσεις αυτές αντιπροσωπεύουν μια συλλογή πεποιθήσεων που έχουν βασιστεί σε μια κατά γράμμα ερμηνεία των θρησκευτικών κειμένων, και αποτελούν έτσι συγκεκαλυμμένες εκφράσεις των θρησκευτικών δογμάτων και όχι επιστημονικές θεωρίες. Οι προτάσεις αυτές αγνοούν τα εμπειρικά στοιχεία που μας αφορούν και αποτυγχάνουν να παρέξουν ελέγξιμες υποθέσεις. Αφού λοιπόν δεν προσφέρουν καμία ελέγξιμη εξήγηση για τη βιολογική ιστορία , δεν μπορούν να θεωρηθούν επιστημονικές θεωρίες, και δεν πρέπει να είναι μέρος των σχολικών προγραμμάτων σπουδών.

Δεδομένου ότι η εξέλιξη είναι η μόνη επιστημονική θεωρία για την ερμηνεία της βιολογικής ιστορίας η Ε.Α.Γ στηρίζει την εκπαίδευση των μαθητών στη Γενετική και προσυπογράφει με το παρόν έγγραφο τη διδασκαλία της θεωρίας της εξέλιξης και των αποδείξεων της σε όλα τα επίπεδα, συμπεριλαμβονομένης της στοιχειώδους και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Όπως έχει δηλώσει (1973) ο διαπρεπής επιστήμονας Theodosius Dobzhansky (1973), "τίποτα στη Βιολογία δεν έχει νόημα, παρά μόνο κάτω από το φως της εξέλιξης" Αυτή η συχνά-αναφερόμενη δήλωση απεικονίζει ακριβώς τον κεντρικό, ενοποιοιητικό ρόλο της εξέλιξης στη Βιολογία. Η θεωρία της εξέλιξης παρέχει ένα πλαίσιο που εξηγεί και την ιστορία της ζωής και την τρέχουσα προσαρμογή των οργανισμών στις περιβαλλοντικές προκλήσεις και τις αλλαγές. Καθώς οι σύγχρονοι βιολόγοι συνεχίζουν να ερευνούν και να συζητούν τα πρότυπα, τους μηχανισμούς και τα διαδοχικά βήματα της εξέλιξης, οδηγούνται στο συμπέρασμα ότι όλα τα έμβια όντα μοιράζονται κοινούς προγόνους. Το αρχείο των απολιθωμάτων και η ποικιλομορφία των υπαρχόντων οργανισμών, συνδυαζόμενα με τις σύγχρονες τεχνικές της Μοριακής Βιολογίας, Ταξονομίας, και Γεωλογίας, παρέχουν εξαντλητικά παραδείγματα και ισχυρά στοιχεία υπέρ της τρέχουσας εξελικτικής θεωρίας. Η γενετική παραλλαγή, η φυσική επιλογή, η δημιουργία και η εξαφάνιση ειδών είναι συστατικά της σύγχρονης εξελικτικής θεωρίας. Οι εξηγήσεις τροποποιούνται συνεχώς και επαναδιατυπώνονται σύμφωνα με τα νέα επιστημονικά δεδομένα που συσσωρεύονται με την πάροδο του χρόνου, ο οποιος έχει καταδείξει την ορθότητα της εξελικτικής θεωρίας. Οι επιστήμονες έχουν αναγνωρίσει την εξέλιξη ως μια σημαντική φυσική διαδικασία. Ο πειραματισμός, η λογική ανάλυση, και η επαναδιατύπωση των συμπερασμάτων με βάση τα υπάρχοντα δεδομένα, αποτελούν διαδικασίες που διαφοροποιούν σαφώς και χωρίζουν την επιστήμη από άλλους τρόπους με τους οποίους αποκτάται γνώση. Οι εξηγήσεις ή οι τρόποι απόκτησης γνώσης που επικαλούνται όσοι πιστεύουν σε μη φυσιοκρατικές αντιλήψεις ή υπερφυσικά γεγονότα, είτε πρόκειται για τον αποκαλούμενο "επιστημονικό δημιουργισμό", τη"θεωρία του ευφυούς σχεδιασμού", τη " "νέα γήινη θεωρία," και άλλους παρόμοιους προσδιορισμούς, είναι έξω από τη σφαίρα της επιστήμης και όχι μέρος ενός έγκυρου προγράμματος επιστημονικών σπουδών. Η επιλογή των θεμάτων που καλύπτονται σε ένα πρόγραμμα σπουδών της Βιολογίας πρέπει ακριβώς να απεικονίσει τις αρχές της βιολογικής επιστήμης. Η διδασκαλία της Βιολογίας κατά τρόπο αποτελεσματικό και επιστημονικά τίμιο απαιτεί τη διδασκαλία της εξέλιξης, πάνω σε ένα καθορισμένο εκπαιδευτικό πλαίσιο που συνδυάζεται με τη συζήτηση μέσα στην τάξη και την εργαστηριακή εμπειρία..

Το εθνικό κέντρο για την εκπαίδευση στις επιστήμες (NCSE) υποστηρίζει τη διδασκαλία της εξέλιξης στα δημόσια σχολεία. Είμαστε ένα εθνικά αναγνωρισμένο γραφείο συλλογής πληροφοριών και αποστολής συμβουλών για τη διατήρηση της διδασκαλίας της εξέλιξης μέσα στη σχολική αίθουσα και τον αποκλεισμό του "επιστημονικού δημιουργισμού) από αυτήν...... Εργαζόμαστε επίσης για να αυξήσουμε τη δημόσια κατανόηση της εξέλιξης και της φύσης της επιστημονικής γνώσης

Η θεωρία του Δαρβίνου για την εξέλιξη διά της φυσικής επιλογής είναι η μόνη επιστημονική εξήγηση για τη θεαματική ποικιλομορφία της ζωής στη γη. Παρέχει ένα ισχυρό πλαίσιο για τη φύση και είναι μια από τις ουσιαστικές θεωρίες στον ίδιο τον πυρήνα της επιστήμης. Από την πρώτη στιγμή της δημοσίευσής της η θεωρία του Δαρβίνου ενεπλάκη σε διαμάχες, μερικές από τις οποίες εξακολουθούν να υπάρχουν ως σήμερα. Πράγματι ακόμη και στην τρέχουσα διαμάχη οι αντιθέσεις σε αυτήν έχουν τις ρίζες τους σε ότι ελέγχθει 150 χρόνια πριν! Όπως ο ίδιοςΔαρβίνος ανέμενε , μερικοί άνθρωποι είναι προσκολλημένοι στην πεποίθηση ότι τα είδη είναι το αποτέλεσμα της ειδικής δημιουργίας μέσω της δράσης ενός Δημιουργού. Μερικοί βρίσκουν ασυμβίβαστη με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους την άποψη ότι οι άνθρωποι μοιράζονται κοινή καταγωγή με τα άλλα πρωτεύονται, και ότι οι άνθρωπος όπως τα άλλα είδη είναι αποτέλεσμα της εξέλιξης.

Αλλοι βλέπουνε τη διαδικασία της εξέλιξης ως ένα χαρακτηριστικό ενός κόσμου που δημιουργήθηκε από έναν Θεό. Μερικοί επίσης έχουν αποδεχτεί την έννοια όπως για παράδειγμα ο Πάππας Ιωάννης Παύλος ο ΙΙ ο οποίος σε μια δήλωσή του ανέφερε ό,τι :" Η εξέλιξη μπορεί να είναι μια έγκυρη επιστημονική εξήγηση για την προέλευση των εμβίων όντων, αλλά ότι ο Θεός είναι μόνο αρμόδιος για την προέλευση της ανθρώπινης ψυχής".

Ορισμένες από τις εκφράσεις του Δημιουργισμού, όπως ο ευφυής σχεδιασμός, υποστηρίζουν ότι η Δαρβινική εξέλιξη δεν μπορεί να εξηγήσει πώς προέρχονται οι σύνθετες δομές, όπως το μάτι ή οι σύνθετοι οργανισμοί, όπως ο άνθρωπος και προτείνουν ότι αποτελούν δημιουργία ενός ευφυούς σχεδιαστή. Ο Δημιουργισμός, συμπεριλαμβανομένου του ευφυούς σχεδίου, δεν προσφέρει μια επιστημονική εναλλακτική λύση στη θεωρία της εξέλιξης. Με την επίκληση της πράξης ενός Δημιουργού ή ενός ευφυούς σχεδιαστή ως εξήγηση για την ποικιλομορφία της ζωής, ο Δημιουργισμός επικαλείται μια αιτία που βρίσκεται έξω από τις δυνατότητες της παρατήρησής μας και συνεπώς έξω από τη σφαίρα της επιστημονικής έρευνας.

Πολλοί άνθρωποι, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται εξέχοντες θρησκευτικοί ηγέτες και επιστήμονες , έχουν αντιληφθεί τη σημασία μιας κατανόησης που θα αγκαλιάσει και την επιστημονική έρευνα του υλικού κόσμου και την πνευματική αναζήτηση του νοήματος της ανθρώπινης ύπαρξης, χωρίς την έμφυτη σύγκρουση μεταξύ των δύο.

Η κοινωνική διαμάχη για τη θεωρία του Δαρβίνου είναι από μακρού υφιστάμενη και χωρίς αμφιβολία θα εξακολουθήσει να υπάρχει. Επίσης οι αντιθέσεις που έχουν εκφραστεί εναντίον της, με αφετηρία πνευματικές ή φιλοσοφικές πεποιθήσεις, δεν έχουν υπονομεύσει την επιστημονική ισχύ της, τη σημασία της, και τον αντίκτυπό της.

Μετά από 150 έτη που έχουν παρέλθει από τη δημοσίευση της θεωρίας του Δαρβίνου, η θεωρία αυτή δεν έχει αμφισβητηθεί σοβαρά από οποιαδήποτε άλλη επιστημονική εξήγηση.

Η εξέλιξη αποτελεί τη βάση όλης της σύγχρονης Βιολογίας, συμπεριλαμβανομένης της έρευνας που είναι κρίσιμη για την ανθρώπινη ευημερία, της ιατρική και της πάλης ενάντια στην ασθένεια.

Η Ακαδημία Επιστημών θεωρεί ότι ο "επιστημονικός δημιουργισμός" δεν έχει καμία σχέση με την επιστήμη και την επιστημονική μέθοδο. Δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο συζήτησης ως επιστημονική αρχή ή θεωρία, και ως εκ τούτου δεν έχει θέση στα προγράμματα σπουδών.

Η θεωρία της εξελίξεως δια της φυσικής επιλογής που διατυπώθηκε το 1859, για περισσότερο από έναν αιώνα έχει ελεγχθεί και βελτιωθεί με την έρευνα που έχουν διεξάγει πολλές εκατοντάδες επιστημόνων, στους οποίους, εκτός από τους βιολόγους, συμπεριλαμβάνονται και γεωλόγοι, φυσικοί και χημικοί .. Στη σύγχρονη μορφή της αποτελεί τη μοναδική εξήγηση για την ποικιλομορφία της ζωής στον πλανήτη που είναι αποδεκτή από την επιστημονική κοινότητα..

Ένωση καθηγητών θετικών επιστημών της Καλιφόρνιας.

(Επιγράφεται ως πολιτική δήλωση)

Δεκέμβριος

Ο πλανήτης μας έχει ηλικία δισεκατομμυρίων ετών και η ζωή υπάρχει σε αυτόν για ένα μεγάλο μέρος αυτού του χρόνου. Στη διάρκεια αυτών των αιώνων η Γη και η ζωή έχουν αλλάξει διερχόμενες μέσα από ατελείωτη σειρά διαδοχικών μορφών. Η ιστορία και οι μηχανισμοί με τους οποίους πραγματοποιήθηκαν αυτές τις αλλαγές είναι ότι ποκαλούμε σήμερα Εξέλιξη.

Η εξέλιξη συνέβηκε στο παρελθόν και συνεχίζει να δρα ακόμη και σήμερα. Για να εκτιμήσει κανείς αλλά και να κατανοήσει πλήρως το φαινόμενο της ζωής πρέπει να γνωρίζει τις σημερινές μορφές της ζωής και την ιστορία τους. Γι' αυτό το λόγο η εξέλιξη είναι ένα απαραίτητο μέρος στην εκπαίδευση καθενός μας.Έχει τόσο λίγο νόημα για έναν δάσκαλο της βιολογίας η παρουσίαση των υπαρχουσών μορφών ζωής ως μια συλλογή στατικών οντοτήτων, όσο για ένα καθηγητή της κοινωνιολογίας η παρουσίαση των κοινωνικών φαινομένων και τηςγεωγραφίας, χωρίς τα ιστορικά πλαίσιά τους.

Η βιολογική εξέλιξη αφορά την επιστημονική αντίληψη ότι τα έμβια όντα μοιράζονται κοινούς προγόνους από τους οποίους απέκλειναν με συνεχή τροποποίηση.Η επιστημονική κοινότητα συμφωνεί ότι η εξελικτική θεωρία αποτελεί την καλύτερη εξήγηση της ιστορίας της ζωής , τις ομοιότητες που υπάρχουν μεταξύ των οργανισμών, αλλά και την ποικιλομορφία τους. Με δεδομένο ότι οι βιοκοινότητες επιδρούν σημαντικά στη σύνθεση της γήινης ατμόσφαιρας, τον καιρός, το έδαφος και τη θερμοκρασία, η εξελικτική θεωρία εξηγεί πολλά από τα χαρακτηριστικά του φυσικού κόσμου στον οποίο ζούμε. Η εξελικτική βιολογία συμβάλλει επίσης στην κοινωνία με ακόμη πρακτικότερους τρόπους, συμπεριλαμβανομένης της αυξανόμενης κατανόησης της αντίστασης των παθογόνων μικροοργανισμών στα φάρμακα, την παροχή εναλλακτικών λύσεων στον έλεγχο των παρασίτων, στη χρήση των απολιθωμένων καυσίμων και την προστασία των απειλούμενων ειδών. Η διδασκαλία της εξέλιξης είναι ουσιαστική στα μαθήματα θετικών επιστημών. Όπως σημειώνεται στην έκδοση "Για την εξέλιξη και τη φύση της επιστήμης" που εξέδωσε η Ακαθημία επιστημών, "η εξέλιξη εισχωρεί σε όλα τα βιολογικά φαινόμενα. Το να αγνοήσει κανείς ότι υπήρξε ή να τη θεωρήσει ως μια μορφή δόγματος, ισοδυναμεί με το να στερήσει από το μαθητή την πλέον θεμελιώδη κεντρική ιδέα της Βιολογίας." Η εξέλιξη στα εθνικα εκπαιδευτικά στάνταρτς θεωρείται ως ενοποιητική αρχή και είναι αναπόσπαστο μέρος των εκπαιδευτικών στάνταρτς της Καλιφόρνιας.

Η ένωση καθηγητών θετικών επιστημών της Καλιφόρνιας υποστηρίζει τη διδασκαλία της εξέλιξης σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης των μαθητών μας. Επιπλέον, δεν επικροτούμε τη διδασκαλία των "μαρτυριών ενάντια στην εξέλιξη," δεδομένου ότι δεν υπάρχει καμία επιστημονική απόδειξη ότι η εξέλιξη δεν έχει συμβεί. . Ούτε μπορούμε να δεχτούμε ότι ο "επιστημονικός δημιουργισμός" "ο ευφυής σχεδιασμός," ή άλλες μη-επιστημονικές εξηγήσεις αποτελούν έγκυρες επιστημονικές θεωρίες. Αυτές οι πεποιθήσεις αγνοούν τα εμπειρικά στοιχεία και αποτυγχάνουν να παρέξουν ελέγξιμες υποθέσεις. Δεν πρέπει να είναι ένα μέρος του προγράμματος σπουδών.

7 Δεκεμβρίου 2002

... Όλες οι επιστημονικές ιδέες αποτελούν θεωρίες που χρήζουν επανεξέτασης και υποβάλλονται σε έλεγχο. Ότι επανεξετάζεται συνεχώς η θεωρία της εξέλιξης και αποτελεί αντικείμενο μελέτης και τροποποιήσεων, είναι απόδειξη ότι αποτελεί μέρος της επιστήμης. Από την πρώτη διατύπωσή της από το Δαρβίνο έχει υποστεί επιτυχείς τροποποιήσεις και επεκτάσεις με την απόδειξη της γονιδιακής βάση της κληρονομικότητας, την ανακάλυψη της σημασία της δίκλωνης έλικας του DNA στην αντιγραφή των γονιδίων.. κ.α. Πολλές προσπάθειες για την αμφισβήτηση της ορθότητας της θεωρίας όταν ελέγχθηκαν πρακτικά απέτυχαν. Η θεωρία μετά τον έλεγχό της από αναρίθμητα πειραματικές διαδικασίες, παραμένει μια από τις πλέον αξιόπιστες επιστημονικές ιδέες.

Ο Δημιουργισμός παραμένει μια σημαντική ιδέα στον ανθρώπινο πολιτισμό. Ωστόσο δεν είναι μια επιστημονική ιδέα. Κι΄αυτό διότι δεν μπορεί να ελεγχθεί πειραματικά. Ανήκει στο χώρο των θρησκευτικών πεποιθήσεων.

Κατά συνέπεια η άποψη του δημιουργισμού για την προέλευσης της ζωής δεν μπορεί να ενταχθεί στο πρόγραμμα σπουδών για τη Βιολογία και το επιχείρημα ότι αποτελεί μια αποδεκτή επιστημονική εξήγηση δεν μπορεί να υποστηριχθεί.

Η Ακαδημία δεν αντιτίθεται στη διδασκαλία του Δημιουργισμού σε ένα τμήμα δογματικών σπουδών ή συγκριτικής θεολογίας ή σε κάποιο άλλο τμήμα που δεν έχει επιστημονικό περιεχόμενο. Σε καμία όμως περίπτωση δεν υπάρχει χώρος για την συμπερίληψη του Δημιουργισμού ως μέρους ενός προγράμματος σπουδών για τις επιστήμες.

...Θεωρώντας την εξέλιξη θεμελιωμένο γεγονός, κανένας εξελικτικός δεν σπαταλά πια το χρόνο του αναζητώντας περαιτέρω τεκμήρια. Μόνο όταν πρόκειται να αντικρούσει κανείς τους δημιουργιστές, τότε πρέπει να μπει στον κόπο και να συγκεντρώσει τα ισχυρά τεκμήρια που έχουν συσσωρευτεί τα τελευταία εκατόν τριάντα χρόνια και τα οποία αποδεικνύουν την εξέλιξη.

"Η εξελικτική θεώρηση της ζωής στη βάση της πληθυσμιακής αντίληψης διευρύνει τη σκέψη και συμβάλλει στην κατανόηση της βιόσφαιρας. Γι' αυτό η διδασκαλία της Βιολογίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση πρέπει να αρχίσει να δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη μελέτη του ζωικού κόσμου μέσα από την εξέλιξη ­ θέσεις ανάλογες με αυτές του νομπελίστα Ζακόμπ κ.ά. Γιατί ο σύγχρονος ενεργός πολίτης πρέπει να γνωρίζει βασικά πράγματα για την οργάνωση της ζωής ώστε να μπορεί να αποδοκιμάσει ή να χειροκροτήσει π.χ. τους γενετικούς νεωτερισμούς, την κλωνοποίηση του ανθρώπου, την απελευθέρωση των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών στη φύση, τη σημασία της βιοποικιλότητας, της αειφόρου ανάπτυξης και της διαχείρισης του περιβάλλοντος γενικότερα, αλλά και πολλών άλλων ανακαλύψεων τις οποίες χειρίζεται, με το αζημίωτο, μια μικρή μειονότητα"

"Eίναι γνωστό από πλήθουσες δημοσκοπήσεις και στατιστικές ότι ο μέσος όρος διανοητικής καλλιέργειας στην κοινωνία των HΠA είναι δραματικά χαμηλός, παρά την καύχηση για την ύπαρξη εκεί κάποιων πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων που πραγματικά πρωτοπορούν στον σύγχρονο κόσμο. Eνας Eυρωπαίος, έστω και μέτριας παιδείας, μάλλον θα θεωρήσει παιδαριώδη την αντιμαχία Δαρβινιστών και Φονταμενταλιστών, στερημένη στοιχειώδους σοβαρότητας τόσο επιστημονικού όσο και μεταφυσικού προβληματισμού"