ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗ...

  • ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΝΤΑΣ
  • ΚΑΙ ΠΡΟΑΣΠΙΖΟΝΤΑΣ
  • ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
  • Σενάριο για την 6η ενότητα
  • Νεοελληνικής Γλώσσας Γ΄ Γυμνασίου.

 

 

Attachments:
Download this file (ENERGOI POLITES.ppt)ENERGOI POLITES.ppt[ ]837 Kb
Download this file (ΦΥΛΛΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 5.doc)ΦΥΛΛΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 5.doc[ ]204 Kb

ΒΙΝΤΕΟ

ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

 

 

ΕΝΔΟΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ

Έρευνες σε διεθνές επίπεδο έχουν δείξει ότι περίπου το 15% των μαθητών έχουν βιώσει συμπεριφορές εκφοβισμού και βίας, οι οποίες παρατηρούνται συχνότερα στις ηλικίες 8-15 ετών. Έρευνες στην Ελλάδα έχουν δείξει ότι το φαινόμενο της βίας και του εκφοβισμού αφορά ένα στα δέκα παιδιά, με αποτέλεσμα σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχοκοινωνική τους εξέλιξη και στις διαδικασίες της μάθησης, που εκφράζονται με διάφορους τρόπους: άγχος, ψυχοσωματικά συμπτώματα, κατάθλιψη, αυτοκτονικό ιδεασμό, με ή χωρίς μαθησιακές δυσκολίες. Πολλά από τα παιδιά μπορεί να δημιουργήσουν αργότερα στη νεαρή τους ηλικία διαταραγμένες διαπροσωπικές σχέσεις, με ή χωρίς παραβατικότητα κ.ά.

Ορισμός και μορφές του εκφοβισμού και της βίας στο

σχολείο

Ο όρος «εκφοβισμός και βία στο σχολείο» (school bullying), όπως και ο όρος «θυματοποίηση» (victimization) χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν μια κατάσταση  κατά την οποία ασκείται εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου. Ο εκφοβισμός και η βία ανάμεσα στους μαθητές μπορούν να πάρουν σωματική, λεκτική, ψυχολογική και κοινωνική μορφή.

Συνήθως εκδηλώνονται με:

  • χειρονομίες, σπρωξιές, ξυλοδαρμούς,
  •  φραστικές επιθέσεις, βρισιές, προσβολές, απειλές,
  • εκβιασμούς,
  • καταστροφή προσωπικών αντικειμένων,
  • κλοπές,
  • σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση,
  • αποκλεισμό και απομόνωση από παρέες, ομαδικά παιχνίδια και κοινωνικές δραστηριότητες.

Στην Ελλάδα φαίνεται  ότι:

? Το 10-15% των μαθητών πέφτουν θύματα διαφόρων μορφών εκφοβισμού και βίας στο σχολείο.

? Οι μαθητές - θύτες, υπολογίζεται ότι ξεπερνούν το 5% του συνόλου των μαθητών.

? Τα αγόρια εμπλέκονται περισσότερο σε περιστατικά σωματικής βίας , τα κορίτσια πιο συχνά σε περιστατικά λεκτικής βίας.

? Τα αγόρια σε σύγκριση με τα κορίτσια εμπλέκονται πιο συχνά σε περιστατικά βίας, σε αναλογία 3 προς 1.

? Τα περιστατικά εκφοβισμού και βίας στο σχολείο εκδηλώνονται με μεγαλύτερη συχνότητα στο δημοτικό και στο γυμνάσιο και μειώνονται στο λύκειο.

? Οι μισοί από τους μαθητές-θύματα εκφοβισμού και βίας δεν αναφέρουν πουθενά το γεγονός, ενώ οι υπόλοιποι μισοί συνήθως το αναφέρουν σε φίλους τους και λιγότερο στους εκπαιδευτικούς ή στους γονείς τους.

Τα χαρακτηριστικά των παιδιών που εμπλέκονται σε περιστατικά εκφοβισμού και βίας στο σχολείο

1.  θύματα είναι συνήθως παιδιά:

  • με περισσότερο άγχος και ανασφάλεια από τους άλλους μαθητές 
  • ήσυχα και ευαίσθητα
  • εσωστρεφή και μοναχικά
  • με χαμηλή αυτοεκτίμηση
  • φοβισμένα και με παθητική στάση απέναντι στη βία
  • δύσκολα υπερασπίζονται τον εαυτό τους                              

2. Παιδιά-θύτες  είναι συνήθως παιδιά:

  • με χαμηλή αυτοεκτίμηση, ενώ φαίνονται σίγουρα για τον εαυτό τους
  • ενεργητικά και υπερδραστήρια
  • επιθετικά
  •  επιρρεπή σε παραβίαση κανόνων και σε αντικοινωνικές συμπεριφορές
  • ικανά να ξεφεύγουν από δύσκολες καταστάσεις
  • δίχως ηθικούς ενδοιασμούς ή τύψεις για τις πράξεις τους.

3. Παιδιά-παρατηρητές περιστατικών εκφοβισμού και βίας 

α. υποστηρίζουν το θύτη με γέλια, χειροκροτήματα και άλλες μορφές επιδοκιμασίας

β. απομακρύνονται από τη σκηνή και κάνουν ότι δεν είδαν τίποτα

γ.θυματοποιούνται, τρομοκρατούνται, «παγώνουν»

δ.δεν ξέρουν τι να κάνουν, είναι σε αμφιθυμία και δεν παίρνουν θέση

ε.προσπαθούν να βοηθήσουν το θύμα, αποδοκιμάζουν το θύτη και τρέχουν να φέρουν βοήθεια.

Ενέργειες του εκπαιδευτικού για την αντιμετώπιση περιστατικών εκφοβισμού και βίας στο σχολείο.

? να διαβεβαιώσει το παιδί-θύμα ότι «δεν ευθύνεται το ίδιο για ό,τι έχει συμβεί»

? να του θυμίσει ότι το νοιάζεται και ότι ο εκπαιδευτικός μπορεί να το προστατεύει

? να του πει ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν μόνο αν «σπάσει η σιωπή» και να εξηγήσει ότι η κοινοποίηση των περιστατικών εκφοβισμού και βίας στο σχολείο δεν αποτελεί «κάρφωμα»

? να συζητήσει το γεγονός στην ομάδα τάξης ως κάτι σοβαρό και ως ευθύνη όλων, να κινητοποιήσει την αλληλεγγύη των μαθητών

? να προτείνει στο παιδί και στην ομάδα τάξης πρακτικούς τρόπους για την αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων

? να ενημερώσει αμέσως τους γονείς του παιδιού

? να ενημερώσει παράλληλα την ομάδα των εκπαιδευτικών και το διευθυντή του σχολείου

? εάν κρίνεται αναγκαίο, να ζητήσει τη βοήθεια ενός ειδικού ψυχικής υγείας.

Περισσότερα στο Δίκτυο κατά της Βίας στο σχολείο.

 

 

Η Επανάσταση να είσαι πολίτης!

 

 

  •      POWER TO THE PEOPLE
  •  Από το βιβλίο "ΑΝΘΡΩΠΟΦΥΛΑΚΕΣ" του ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ.(1969)

    « ΄Οταν η Ιστορία ξεχνιέται , είναι γιατί έτσι μπορεί πιο εύκολα να πλαστογραφηθεί. Ο σύγχρονος άνθρωπος μαθαίνει να αποποιείται τις ευθύνες του ( δεν είμαι εγώ που θα αλλάξω τον κόσμο). Να  αδιαφορεί για το είδος του ( ο καθένας για πάρτη του). Να βλέπει ανταγωνιστικά τον άλλο (όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε). Να μην αισθάνεται μέλος κάποιας ανθρώπινης κοινότητας (και τι με νοιάζει εμένα τι γίνεται στη Ρουάντα). Να γίνεται εχθρικός προς τη φύση ( τσιμέντο να γίνει) ».

     

    « Καμιά φορά ο έφηβος γιος μου ή άλλοι νεαροί και νεαρές που βρίσκουν τα δικά μας νιάτα ηρωικά και όμορφα με ρωτούν για το τι πρέπει να γίνει για να αλλάξει ο κόσμος. Κι εγώ τη συνταγή που είχα κάποτε την έχω χάσει πια. Μπορώ όμως να πω με σιγουριά. Η βία, ο πόλεμος, η μισαλλοδοξία, οι φυλακές, τα βασανιστήρια είναι η έσχατη αθλιότητα του ανθρώπινου είδους, που τις ονομάζουν εθνοσωτήριες αρετές για να μπορούν να εγκληματούν χωρίς ενοχές. Θα έλεγα κι εγώ μαζί  με τον Μπρεχτ : Αλίμονο στη χώρα που έχει ανάγκη από ήρωες. Και θα πρόσθετα : Αυτό σημαίνει πως δεν έχει πολίτες. Η ύψιστη επαναστατική αρετή σήμερα είναι να είσαι πολίτης. Και είναι ο πιο αποτελεσματικός φραγμός σε κάθε αυθαιρεσία ».

     

 

ΑΚΟΥ

Άκου, ανώνυμος συγγραφέας. 

 

Όταν σου ζητάω να μ'ακούσεις 

κι εσύ μου δίνεις συμβουλές,

δεν κάνεις αυτό που σου ζήτησα.

 

Όταν σου ζητάω να μ'ακούσεις,

και μου λες γιατί δεν έπρεπε να νιώθω έτσι,

ποδοπατάς τα συναισθήματά μου.

 

Όταν σου ζητάω να μ΄ακούσεις,

και νιώθεις ότι κάτι πρέπει να κάνεις για να λύσεις τα 

προβλήματά μου,

με προδίδεις, όσο παράξενο κι αν σου φαίνεται.

 

Άκου:Το μόνο που ζητάω είναι να ακούσεις,

ούτε να μιλήσεις, ούτε να κάνεις κάτι -απλά άκου με.

 

Όταν κάνεις για μένα 

αυτό που πρέπει να κάνω εγώ για τον εαυτό μου,

ενισχύεις το φόβο μου και τα αισθήματα  ανεπάρκειάς μου.

 

Αλλά, όταν δέχεσαι απλά,

ότι νιώθω αυτά που νιώθω, όσο παράλογα κι αν ακούγονται,

τότε, δεν προσπαθώ πια να σε πείσω

κι αρχίζω να προσπαθώ,

να καταλάβω τι κρύβεται πίσω από τα συναισθήματά μου.

 

Γι'αυτό, σε παρακαλώ, πρόσεξέ με και απλά άκου με.

Κι αν θέλεις να μιλήσεις

περίμενε ένα λεπτό τη σειρά σου-και θα σε ακούσω.

 

 

Ο ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΗ ΔΡΑΜΑ

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ

Σήμερα0
Χθες0
Εβδομάδα0
Μήνας0
Όλα79

Currently are one guest and no members online


Kubik-Rubik Joomla! Extensions