Το  υλικό  αυτό  δημοσιεύτηκε  στο  έθνος  της  Κυριακής  28/10/2001

  διατίθεται  για την σχολική εορτή της 28ης 

O «μπουρλοτιέρης»

Ο έφεδρος ανθυπολοχαγός Μηχανικού Πελένης υπηρετούσε στη μεθοριακή περιοχή της Αρνίτσας, στην Ήπειρο. Ξημερώματα 28 του Οκτώβρη του 1940, ο χώρος τυραννιόταν από τις εκρήξεις όλμων και οβίδων. Ο έφεδρος ξάπλωσε στη δημοσιά κι άρχισε να σέρνεται ανάμεσα στα ορύγματα από τις οβίδες που έσκαζαν τριγύρω του. Υπονόμευσε τη στρατηγικής σημασίας μεγάλη γέφυρα της Αρνίτσας κι έβαλε φωτιά στο φιτίλι.Όταν τα ιταλικά άρματα μάχης έφτασαν εκεί, αναγκάστηκαν να σταματήσουν. Η γέφυρα είχε τιναχτεί στον αέρα.

O προσηλυτιστής»

Αρχηγός πυροβολικού της 8ης μεραρχίας, ο συνταγματάρχης Μαυρογιάννης ήταν αυτός που επιφύλαξε «λαμπρή υποδοχή» στους Ιταλούς εισβολείς. Από τα τέλη του Αυγούστου του 1940 ανεβοκατέβαινε τις διαδρομές από τα αλβανικά σύνορα ως τις ελληνικές γραμμές προκάλυψης, σημείωνε τοποθεσίες κι έπειτα πήγαινε στα πλησιέστερα χωριά. Πιστώσεις για την άμυνα δεν περίσσευαν κι ο συνταγματάρχης απευθυνόταν στον πρόεδρο και στον παπά κάθε κοινότητας. Τους έβαζε να χτυπήσουν την καμπάνα, μαζευόταν ο κόσμος, τους έβγαζε λόγο κι έπειτα έπαιρνε τους εθελοντές μαζί του, να σκάψουν στα περίχωρα. Αντιαρματικές τάφροι, εμπόδια με σιδηροτροχιές, ναρκοπέδια, χαρακώματα, παρατηρητήρια, φωλιές πολυβόλων, συρματοπλέγματα στήθηκαν έτσι και καμουφλαρίστηκαν. Κανένα δεν πήγε στον βρόντο.

Ο μαχητής

Εφοριακός το επάγγελμα, ο έφεδρος ανθυπολοχαγός Ευριπίδης Χρυσαφής από τη Θεσσαλονίκη ανέλαβε την άμυνα του λόφου 731 στις 26 του Μάρτη του 1941 ως διοικητής του 9ου λόχου του 19ου συντάγματος της 1 ης μεραρχίας του Β' σώματος στρατού. Γυμνές καστανιές, δάσος ολόκληρο, σκέπαζαν τον παγωμένο λόφο. Το κακό ξεκίνησε σης εξίμισι το πρωί, 9 του Μάρτη του 1941. Πενήντα ιταλικές οβίδες πέσανε μαζεμένες πάνω στις γυμνές καστανιές. Εκατό χιλιάδες βλήματα σ' όλο το μέτωπο. Ήταν η αρχή της «Εαρινής Επίθεσης» του Μουσολίνι. Δεκαεπτά ημέρες αργότερα, στις 26 του Μάρτη, ο έφεδρος Ευριπίδης Χρυσαφής ζητούσε να αντικατασταθεί. Το ύψωμα 731 είχε περάσει στον χώρο του θρύλου. Δεν υπήρχαν πια καστανιές ν' ανθίσουν την άνοιξη που ερχόταν. Το αίμα είχε ποτίσει βαθιά τη γη. Στην πλαγιά του, η ιταλική μεραρχία Πούλιε είχε εξοντωθεί μέσα σε τρεις μόλις μέρες. Τα πτώματα των Ιταλών χρησίμευαν για προπύργιο του ρημαγμένου λόφου. Το ύψωμα 731 έγινε το σύμβολο της ελληνικής αντοχής στα μανιασμένα κύματα της εαρινής επίθεσης του Μουσολίνι, που ξεκίνησε σης 9 του Μάρτη κι έσβησε στις 25 του ίδιου μήνα

Ο αγωνιστής

Ήταν ο πρώτος Έλληνας αξιωματικός που διέταξε αντεπίθεση, δυο βδομάδες πριν από την εντολή του επιτελείου. Γεννήθηκε το 1897 στη Μάνη, μετείχε στις μάχες του Σκρα και της Δοϊράνης και πήρε μέρος στη Μικρασιατική εκστρατεία. Αποστρατεύτηκε το 1936 «για λόγους υγείας», αλλά ανακλήθηκε στην ενεργό δράση στα 1940. Συνταγματάρχης πια, ανέλαβε τη διοίκηση του αποσπάσματος Πίνδου και εργάσθηκε υπεράνθρωπα ετοιμάζοντας την ελληνική άμυνα εκεί. Το απόσπασμα του αριθμούσε 2.000 άνδρες και διέθετε τέσσερα ορεινά πυροβόλα. Παρ' όλα αυτά, αντιμετώπισε τη μεραρχία Αλπινιστών «Τζούλια», που διέθετε 15.000 άνδρες και είκοσι πυροβόλα, έχοντας και αεροπορική υποστήριξη κατά την εισβολή. Ως τις 31 του Οκτώβρη ο Δαβάκης υποχωρούσε. Την 1η του Νοέμβρη διέταξε αντεπίθεση! Πολεμούσε στην πρώτη γραμμή και τραυματίστηκε, αλλά η αντεπίθεση συνεχίστηκε και κατέληξε στην πρώτη ελληνική αλλά και συμμαχική νίκη επί ευρωπαϊκού εδάφους. Στην Κατοχή συνελήφθη από τους Ιταλούς, που τον επιβίβασαν σε πλοίο για την Ιταλία, όπου θα παρέμενε ως όμηρος. Το πλοίο τορπιλίστηκε και ο Δαβάκης βρήκε τραγικό θάνατο. Τάφηκε στον Αυλώνα.

  Η Κορυτσά ντύνεται στα «γαλάζια» και οι Ιταλοί αιφνιδιάζονται

Στο φυλάκιο της Λεονταξανάκης, στις Φιλιάτες, κάποιοι Ιταλοί έκαναν σήμα στους Έλληνες σκοπούς των συνόρων να τους μιλήσουν. Ήταν 27 Οκτωβρίου, νωρίς το μεσημέρι. Ζήτησαν και πήραν ψωμί, «επειδή ακόμα δεν τους είχαν πάει το φαγητό τους». Οι Έλληνες τους έδωσαν τα πέντε από τα έξι ψωμιά που είχανε. Μετά τα μεσάνυχτα και πριν από την έναρξη του μπαράζ του πυροβολικού τους, οι ίδιοι Ιταλοί οδήγησαν μέσα στο σκοτάδι τους δικούς τους και χίμηξαν στους Έλληνες του φυλακίου. Σκότωσαν τον σκοπό κι έπιασαν άλλους δύο. Οι υπόλοιποι  πρόλαβαν  κι' έφυγαν.Με το πρώτο φως, στις 28 του Οκτώβρη, οι Ιταλοί άρχισαν να περνούν τα σύνορα: Μπροστά οι μοτοσικλετιστές, πίσω τα θωρακισμένα κι ακόμα πιο πίσω το πεζικό. Μετά τα πρώτα μέτρα χάλασε η διάταξη. Τώρα χτυπούσε το ελληνικό πυροβολικό. Φωλιές αραιά και πού, με οδυνηρή όμως ευστοχία. Στη συνέχεια άρχισαν να ανατινάζονται γέφυρες, οι πολλές με άρματα μάχης στις πλάτες τους. Έπειτα, σε διάφορα σημεία άνοιγε η γη και κατάπινε τα θωρακισμένα, καθώς οι Ιταλοί έπεφταν σε αντιαρματικές τάφρους. Οι Ιταλοί μετρούσαν απώλειες πριν ακόμα να έρθουν σε κατά μέτωπο επαφή με τις ελληνικές δυνάμεις. Δεν κατάλαβαν ότι οι Έλληνες μαζεύονταν σε προκαθορισμένες θέσεις. Νόμισαν ότι ο ελληνικός στρατός υποχωρούσε. Αποφάσισαν να προχωρήσουν πιο συγκρατημένα. Στο Καλπάκι τους περίμεναν οι ακόμα πιο οδυνηρές εκπλήξεις. Στις 22 του Νοέμβρη του 1940, το ελληνικό ραδιόφωνο πανηγύριζε με την είσοδο των ελληνικών στρατευμάτων στην Κορυτσά. Αλλά και το ιταλικό  ραδιόφωνο πανηγύριζε: «Οι Έλληνες μπήκαν στην Κορυτσά. Τους αναγκάσαμε να έρθουν σε μέρος που εμείς επιλέξαμε, για να δώσουμε τη μάχη καινά τους συντρίψουμε». Κανένας όμως δεν άκουγε ιταλικό ραδιόφωνο εκείνο το βράδυ. Στην Αθήνα ξενυχτούσαν πανηγυρίζοντας. Στην Κορυτσά κοιμούνταν ήρεμα να ξυπνήσουν πρωί. Το ξημέρωμα, 23 του Νοέμβρη του 1940, όλοι ήταν στο πόδι. Κι η πόλη πνιγμένη στη γαλανόλευκη. Είχαν ανασύρει τις ελληνικές σημαίες από τα βάθη των σεντουκιών κι από τα μπαούλα όπου έμεναν κρυμμένες 26  χρόνια. Ο ελληνικός στρατός μπήκε με βήμα παρέλασης. Αποθεώθηκε. «Μεραρχία με άριστη φήμη και μεγάλες παραδόσεις, στην οποία στηρίζονται πολλές ελπίδες» ήταν κατά τον Γκαλεάτσο Τσιάνο η «μεραρχία των Λύκων της Τοσκάνης». Εμφανίστηκε από το πουθενά στη μάχη γύρω από το Τεπελένι. Οι Έλληνες με σύμμαχο τη χιονοθύελλα αιφνιδίασαν την πολυσυζητημένη μεραρχία, συνέλαβαν χίλιους αιχμαλώτους και ουσιαστικά την εξάρθρωσαν. Το πάθημα έκανε τους Ιταλούς να λένε ότι οι  «Lupi»  (Λύκοι) έγιναν «Lepri» (Λαγοί). 

Ο Adolf Hitler ήταν αντίθετος με την ιταλική επίθεση, καθώς δεν ήθελε να ανοίξει Βαλκανικό μέτωπο, τη στιγμή που προετοίμαζε την εκστρατεία κατά της ΕΣΣΔ. Αλλά και διότι η επίθεση της Ιταλίας κατά της Ελλάδος, απρόκλητη και βάρβαρη επίθεση του ’ξονα κατά ενός μικρού κράτους, και η ηρωική αντίσταση της τελευταίας, απετέλεσαν ισχυρά όπλα στα χέρια του Roosevelt, προκειμένου να κερδίσει την επανεκλογή του και να προωθήσει την κατά του ’ξονα πολιτική του. Ο Ναύαρχος φον Κανάρης αναφέρει στα απομνημονεύματά του, ότι σε σύσκεψη στο Μπερχτεσγκάντεν την 1η Φεβρουαρίου 1941, προκειμένου να συζητηθούν οι εξελίξεις μετά το θάνατο του Μεταξά, και ενώ είχε ήδη αποφασιστεί η Γερμανική επίθεση, ακούστηκε ο Hitler να μονολογεί: "Εάν επιτεθώ, θα μου πουν ότι κτυπώ πισώπλατα έναν ηρωικό λαό· εάν δεν επιτεθώ, προδίδω ένα φίλο και σύμμαχο (Mussolini)." Διέπραξε όμως την ατιμία αυτή, και τελικά οι φόβοι του επιβεβαιώθηκαν. Η ηρωική μάλιστα Ελληνική αντίσταση στα Οχυρά της Γραμμής Μεταξά τον έκανε να αναγνωρίσει σε λόγο του στο Ράιχσταγκ (4 Μαΐου 1941):
    "Ενώπιον της Ιστορίας είμαι υποχρεωμένος να αναγνωρίσω ότι, από τους μέχρι τώρα αντιπάλους μας, ο Έλληνας στρατιώτης πολέμησε με εξαιρετική γενναιότητα και δεν παραδόθηκε παρά όταν κάθε αντίστασή του ήταν αδύνατη. Ως εκ τούτου, απεφάσισα να μην κρατηθεί κανένας Έλληνας στρατιώτης αιχμάλωτος και οι αξιωματικοί να διατηρήσουν τα προσωπικά όπλα τους."
    Όταν δε όλα θα έχουν κριθεί, θα ομολογήσει στην "Πολιτική Διαθήκη", την οποία υπαγόρευσε στον Borman, το Φεβρουάριο του 1945 στο Βερολίνο:
    "Η κακή τροπή του πολέμου για τον ’ξονα άρχισε από την περιττή και ανόητη επίθεση της Ιταλίας κατά της Ελλάδος, η οποία έδωσε την ευκαιρία στην Αγγλία να θέσει και πάλι τον πόδα της επί της Ευρώπης, στον Churchill να θριαμβολογήσει ότι η Αγγλία έχει και πάλι συμμάχους στον αγώνα της κατά του ’ξονα, και στους εχθρούς του Ράιχ να αναθαρρήσουν."
    "...’νευ των δημιουργηθεισών υπό των Ιταλών δυσκολιών εκ της εκστρατείας των κατά της Ελλάδος, θα είχον επιτεθή εναντίον των Ρώσων εβδομάδας τινάς ενωρίτερον."
    H Λένι Ρίφενσταλ στην αυτοβιογραφία της αναφέρει ότι ο Hitler της είπε σε συνάντησή τους στις 30 Μαρτίου 1944:
    "Αν οι Ιταλοί δεν είχαν επιτεθή εις την Ελλάδα και δεν εχρειάζοντο την βοήθειάν μας, ο πόλεμος θα είχε πάρει διαφορετικήν τροπήν. Θα είχαμε προλάβει να κατακτήσωμεν το Λένινγκραντ και την Μόσχαν, πριν πιάσει το Ρωσικόν ψύχος."

Αλλά και όλοι οι ανώτεροι Γερμανοί αξιωματούχοι που κατέθεσαν στη δίκη της Νυρεμβέργης, είτε ως κατηγορούμενοι είτε ως μάρτυρες (Keitel, Jodl, von Rundstedt, von List κ.ά.), ομολόγησαν ως βασική αιτία της αποτυχίας της επιχείρησης "Barbarossa" τη Βαλκανική εκστρατεία. Ο στρατάρχης Keitel συγκεκριμένα κατέθεσε:
    "Η απροσδόκητη και ισχυρή αντίσταση των Ελλήνων εβράδυνε την επίθεση κατά της Ρωσίας για περισσότερο από δύο μήνες. Αν δεν υπήρχε η καθυστέρηση αυτή, η εξέλιξη του πολέμου θα ήτο διαφορετική, τόσο εις το Ανατολικό μέτωπο όσο και εις τον πόλεμο γενικά, και άλλοι σήμερα θα ήσαν εις την θέσιν του κατηγορουμένου

 Ο Στρατάρχης Γιαν Σματς, Πρωθυπουργός της Ν. Αφρικής, χαρακτήρισε την 28η Οκτωβρίου 1940 ως "ημέρα που άλλαξε τον ρου της Ιστορίας". Και προσέθεσε: "Πραγματικώς εγεννήθη μία νέα Ελλάς, όπως την ωνειρεύθησαν οι ποιηταί."
    Πράγματι, σύμμαχοι και εχθροί αναγνώρισαν την αποφασιστική συμβολή της Ελλάδος στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

  Η ΕΣΣΔ, διά του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Μόσχας, αναγνώρισε την καθοριστική συμβολή της Ελλάδος στην καθυστέρηση και τελική αποτυχία της Γερμανικής επιθέσεως εναντίον της ΕΣΣΔ (επιχείρηση "Barbarossa"):
    "Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον πανόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήτο δυνατόν να γίνει άλλως, διότι είσθε Έλληνες. Εκερδίσαμεν χρόνον διά να αμυνθώμεν. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευγνωμονούμε."

Ο Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών Antony Eden:
    "Αν το αποτυχόν χάρις εις την νικηφόρον αντίστασιν της Ελλάδος μεσογειακόν σχέδιον του Hitler επετύγχανεν, η επίθεσις της Γερμανίας εναντίον της Ρωσίας θα είχεν όλως διάφορα αποτελέσματα. Οι ήρωες που έχουν βάψει με το αίμα τους την ιεράν γην της Βορείου Ηπείρου, οι μαχηταί της Πίνδου και οι άλλοι, θα είναι οδηγοί μαζί με τους Μαραθωνομάχους, θα φωτίζουν ανά τους αιώνας την οικουμένην."

Ο Franklin Roosevelt γράφει στον Έλληνα πρέσβη στην Washington (28 Οκτωβρίου 1942):
    "Σημαντικώτερον ακόμη από την αρχικήν υπερήφανον απόκρουσιν της εχθρικής προκλήσεως είναι το γεγονός, ότι η Ελλάς εξηκολούθησε να μάχεται με κάθε μέσον το οποίον ημπορούσε να διαθέση. Όταν η ηπειρωτική Ελλάς κατελήφθη από την εχθρικήν υπεροπλίαν, η αντίστασις εξηκολούθησεν από τας νήσους. Και όταν αι νήσοι έπεσαν, η αντίστασις εξηκολούθησεν από την Αφρικήν, από τας θάλασσας, από οιονδήποτε μέρος εις το οποίον θα ημπορούσαν να κτυπηθούν οι επιδρομείς. Εις εκείνους που προτιμούν να επιτύχουν ένα συμβιβασμόν, να ακολουθήσουν πολιτικήν συνεννοήσεως ή κατευνασμού, να υπολογίσουν τας ζημίας και τα έξοδα της αντιστάσεως, ημπορώ να τονίσω ότι η Ελλάς εδημιούργησε το παράδειγμα, το οποίον ο καθείς από ημάς οφείλει να ακολουθήση μέχρις ότου οι άρπαγες της ελευθερίας αχθούν τελικώς εις την δικαίαν εξόντωσίν των."

                                                                                  ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ 28^η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

    Ένα ιερό χρέος μας έχει συγκεντρώσει σήμερα εδώ. Όλοι εμείς, πολίτες, μαθητές και εκπαιδευτικοί, εκπρόσωποι του κλήρου και του λαού συγκεντρωθήκαμε, για να αποτίσουμε τον απαιτούμενο φόρο τιμής σε αυτούς, που αποτέλεσαν τα πανάξια και σεπτά τέκνα του νεότερου Ελληνισμού, τους αγωνιστές των πανανθρώπινων αξιών για τις οποίες αιώνες τώρα, απαρέγκλιτα, μέσα από θυσίες, στερήσεις μα και ηρωικά κατορθώματα, η φυλή μας αγωνίζεται γράφοντας χρυσές σελίδες δόξας, και ανεπανάληπτου ιστορικού μεγαλείου.    

   'Ήταν ένα φθινοπωρινό πρωινό του Οκτώβρη του 1940, ξημερώματα της 28ης, που στο πέρασμά της, η Ιστορία επέλεξε να χτυπήσει την φτωχική πόρτα της χώρας μας καλώντας την για μια ακόμη φορά να αγωνιστεί για το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας.

   Σε μια εποχή που οι μεγαλύτερες δυνάμεις της Γηραιάς Ηπείρου παραδίδονταν άνευ όρων στη φασιστική λαίλαπα που στο πέρασμά της σκόρπιζε την καταστροφή και το θάνατο, σε μια εποχή που οι Ευρωπαϊκοί λαοί έδειχναν να υποτάσσονται στη στρατιωτική ανωτερότητα των δυνάμεων του Αξονα, σ' αυτή την εποχή, η μικροσκοπική, η τόσο μικρή μα και συγχρόνως τόσο μεγάλη Ελλάδα βροντοφώναξε << ΟΧΙ >> στις παράλογες απαιτήσεις του Ιταλού εισβολέα που φανταζόταν την εισβολή του στην Ελλάδα σαν έναν απλό περίπατο.

  Και το έπος άρχισε. Η πάλη του Δαυίδ με το Γολιάθ ξαναζωντάνεψε πάνω στα χιονισμένα βουνά της Ηπείρου που αποτέλεσαν τους νέους Μαραθώνες, τις νέες Θερμοπύλες που το ιστορικό κύτταρο του λαού μας έχει τη βαριά κληρονομιά να ζει αποδεικνύοντας κάθε φορά τη μεγαλοψυχία του και το απαράμιλλο σθένος του. 

   Και το Θαύμα έγινε!

    Η νίκη στεφάνωσε και πάλι την ταλαιπωρημένη μας χώρα, που μέσα από τον τίμιο αγώνα και τη θυσία των πανάξιων τέκνων της, έγινε πασίγνωστη μέχρι τα πέρατα της Γης, κάνοντας όλη την ανθρωπότητα να μιλάει γι' αυτή με έκπληξη αλλά και σεβασμό...

 << Κάποτε λέγαμε για τους δικούς μας αντρειωμένους ότι πολεμάνε σαν ήρωες. Από τώρα όμως και στο εξής οφείλουμε να λέμε ότι πολεμάνε σαν Έλληνες.>> Με αυτά τα γεμάτα περιεχόμενο λόγια ο Πρωθυπουργός της Αγγλίας Γουίνστον Τσώρτσιλ εξέφρασε τον θαυμασμό του στη χώρα μας για το μεγάλο αυτό κατόρθωμα.

    Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί των ξένων χωρών μεταδίδουν: «πολεμήσατε άοπλοι εναντίον πάνοπλων και νικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήταν δυνατό να γίνει αλλιώς, γιατί είστε Έλληνες. Κερδίσαμε χρόνο για να αμυνθούμε. Ως σύμμαχοι και ως άνθρωποι σας ευγνωμονούμε».

   Η εφημερίδα της Τουρκίας «Γενή Σαμπάχ» έγραφε: «Ζήτω η Ελλάδα. Οι Έλληνες νίκησαν το πνεύμα της βίας. Ο κόσμος θαυμάζει και μένει έκπληκτος με τον ηρωισμό του Ελληνικού λαού. Εμείς όμως όχι γιατί το περιμέναμε. Τους έχουμε πια μάθει καλά.»

   Η ιαχή του Έλληνα φαντάρου «ΑΕΡΑ» ακούγεται απ΄ άκρη σ΄ άκρη στα χιονισμένα και δύσβατα βουνά της Πίνδου τρέποντας τον επίδοξο κατακτητή σε ντροπιασμένο λιποτάκτη του πεδίου της μάχης, που τώρα πια γνωρίζει καλά τι σημαίνει ελληνική ψυχή και πώς γίνεται τόσους αιώνες, η άλλοτε μεγάλη, άλλοτε μικρή σε έκταση ταλαιπωρημένη αλλά και τόσο ηρωική Ελλάδα να επιβιώνει αγωνιζόμενη πάντα εναντίον των μεγαλύτερων αυτοκρατοριών, με μοναδικό όπλο τη δύναμη που της δίνει το δίκιο της, η αγάπη για την πατρίδα και η απόφαση του να θυσιαστεί κανείς στο βωμό των ιδανικών του...

   Κι ενώ το έπος του '40 συνεχίζεται μέσα από τη διαδοχική και θριαμβευτική επέλαση των ελληνικών δυνάμεων στις πόλεις της Βορείου Ηπείρου και την παράλληλη άταχτη υποχώρηση των ιταλικών στρατευμάτων, την Ανοιξη του 1941, οι σιδερόφραχτες χιτλερικές δυνάμεις σπεύδουν να σώσουν τη σύμμαχό τους από τη διάλυση την ταπείνωση και τη ντροπή. Ο άνισος αλλά δίκαιος αγώνας των Ελλήνων απέναντι στον εχθρό συνεχίζεται μέχρις έσχατων. Ο αδυσώπητος νόμος της υπεροπλίας και της υλικής υπεροχής νικά.

   Ο Έλληνας μαχητής πέφτει αλλά έχει ήδη περάσει στη σφαίρα των αθανάτων, παραδίδεται αλλά έχει ήδη διδάξει.

   Όλοι οι λαοί της γης υποκλίνονται στο μεγαλείο του Ελληνισμού. Ακόμη και ο εχθρός του. Ο ίδιος ο Χίτλερ αναγκάζεται να ομολογήσει:

«Χάριν της ιστορικής δικαιοσύνης είμαι υποχρεωμένος να ομολογήσω ότι από τους αντιπάλους, οι οποίοι μας αντιμετώπισαν, ο Έλληνας στρατιώτης πολέμησε ομοίως με παράτολμο θάρρος και με ύψιστη περιφρόνηση προς το θάνατο.»

   Η αντίσταση της Ελλάδας απέναντι στους εισβολείς οπλίζει με θάρρος και κουράγιο το συμμαχικό στρατό που τώρα πια αντιλαμβάνεται ότι ο αντίπαλος μπορεί να είναι πάνοπλος μα όχι ανίκητος.

   Ο πολύτιμος χρόνος για την ανασύνταξη των δυνάμεων και την αντεπίθεση έχει εξοικονομηθεί. Η αντίστροφη μέτρηση για τις δυνάμεις του Αξονα δεν θα αργήσει.

   Το παράδειγμα όμως των Ελλήνων στρατιωτών κι ολόκληρου του ελληνικού έθνους θα μείνει για πάντα στη μνήμη όλων. Μνημείο άσβεστο στις καρδιές όλων μας.

   Η ιστορία όμως δεν είναι μόνο ανάμνηση. Είναι μια βαριά υποχρέωση απέναντι σ΄ αυτούς που έφυγαν μα πολύ περισσότερο σ΄ αυτούς θα έρθουν. Διαβάζοντάς την ας γαλουχηθούμε από τον πλούτο των επιτευγμάτων αλλά και τον όλεθρο των λαθών της φυλής μας. Όποιος λαός δεν έχει μάθει καλά την ιστορία του, είναι αναγκασμένος να την ξαναζήσει.

   Το έπος του ΄40 αποτελεί έναν Πακτωλό διδαγμάτων που σίγουρα μπορούν να μπορούν να διδάξουν τον σύγχρονο Έλληνα. Κι αυτό δεν θα πρέπει ποτέ να παραβλαφτεί.

   «ΑΕΡΑ»,  βροντοφώναζαν οι Έλληνες στρατιώτες πάνω στα βουνά της Ηπείρου. Κι όμως η λέξη αυτή για τον καθένα τους μπορούσε να σημαίνει κάτι το διαφορετικό!

Για κάποιους θα μπορούσε να σημαίνει μια ζωή μέσα στον πλούτο και τη χλιδή. Σίγουρα όμως για κάποιους άλλους σήμαινε ένα κομμάτι ψωμί, μια χήρα γυναίκα με δυο ή περισσότερα δυστυχισμένα μα ελεύθερα ορφανά. Ότι κι αν σήμαινε η ιαχή ΑΕΡΑ, όποιας διαφορετικής καταγωγής κι αν ήταν τούτοι οι αθάνατοι αγωνιστές, υπήρχε πάνω απ' όλα μέσα τους μια ακατάλυτη δύναμη, μια άσβεστη φλόγα, αυτή που σπρώχνει τον άνθρωπο να απεγκλωβιστεί από τα στενά όρια των προσωπικών του φιλοδοξιών, ν' απλώσει εγκάρδια το χέρι στον αδερφό του και αγκαλιασμένοι σφιχτά να πορευτούν στη λεωφόρο της αθανασίας και των ηρώων σ' αυτήν που αιώνες τώρα το έθνος μας, μέσα από κακουχίες, στερήσεις και πολλές φορές γιατί όχι και λάθη, απαρέγκλιτα βαδίζει, παραδίδοντας μαθήματα ηρωισμού και αυτοθυσίας ανθρωπιάς, δημοκρατίας και φιλελευθερίας, σε όλους τους λαούς της γης.

1940 -1999 59 χρόνια αργότερα από το έπος του 40, η Ελλάδα μας και πάλι απειλείται όχι μόνο φανερά, αλλά δόλια - υποχθόνια, μέσα από ακυρωτικές συμβάσεις και εδαφικές διεκδικήσεις, μέσα από τα βρώμικα παιχνίδια που παίζονται στα μεγάλα σαλόνια πολλών άσπονδων φίλων μας του εξωτερικού, που επικαλούμενοι την ουδέτερη στάση τους αποθρασύνουν τους αιώνιους εχθρούς μας να προχωρούν σε διαρκώς κλιμακούμενες παραβιάσεις των διεθνών κανόνων και συνθηκών. Ας μείνουμε ενωμένοι και αποφασισμένοι ώστε σε κάθε περίπτωση, και όταν η πατρίδα το χρειαστεί να φανούμε αντάξιοι αυτών που έδωσαν την ζωή τους και που τα κόκαλά τους ξασπρίζουν απ' άκρη σ' άκρη πάνω σε τούτα δω τα ψηλά βουνά, για να ζούμε εμείς τώρα ελεύθεροι, αποδεικνύοντας με την σειρά μας ότι η θυσία τους δεν πήγε χαμένη αλλά αποτέλεσε το σπόρο για την διαιώνιση αυτού του παγκοσμίως σπάνιου είδους που λέγεται ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ.

ΖΗΤΩ Η 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940-    ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ

**Σημειώστε ότι η Ελλάς είναι η μοναδική χώρα που αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τους στρατούς τεσσάρων χωρών ταυτόχρονα, Αλβανίας, Ιταλίας, Γερμανίας, και Βουλγαρίας.

ΗΜΕΡΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

Ελλάς:           219    

Νορβηγία        61    

Γαλλία            43  [Η υπερδύναμη της εποχής]

Πολωνία         30   

Βέλγιο             18 

Ολλανδία          4     

Γιουγκοσλαβία 3   

Δανία               0 μέρες.[ Οι Δανοί παραδόθηκαν σε έναν μοτοσικλετιστή του Χίτλερ ο οποίος μετέφερε στον Δανό βασιλιά αίτηση του Χίτλερ για διέλευση των ναζιστικών στρατευμάτων, ο Δανός βασιλιάς σε ένδειξη υποταγής παρέδωσε το στέμμα του στον μοτοσικλετιστή  για να το πάει στο Βερολίνο και στον Χίτλερ……………….]

Τσεχοσλοβακία 0

Λουξεμβούργο   0

ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ

Οι νεκροί Έλληνες στρατιώτες ανήλθαν κατά την διάρκεια των 219 ημερών  στους 13.676.

Κατά την διάρκεια της τετραπλής κατοχής που ακολούθησε τα κατοχικά στρατεύματα εκτέλεσαν :

Αλβανοί:       1165  (Πάργα , Μαργαρίτιο, Παραμυθία)

Ιταλοί:          8000

Βούλγαροι:  25000

Γερμανοί:    50000

Συνολικές απώλειες σε ποσοστό επί του πληθυσμού (εκτελέσεις, κακουχίες, μάχες)

Ελλάς           10%     (750.000)

Σοβ. Ένωση  2,8%

Ολλανδία      2,2%

Γαλλία          2%

Πολωνία      1,8%

Γιουγκοσλαβία  1,7%

Βέλγιο         1,5%

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΩΝ

 Πηγή:Ανθολόγιο Πατριδογνωσίας, Μενελάου Παγουλάτου

Κάρολος ντέ Γκώλ, Charles de Gault 1890-1970
Πρόεδρος τής Γαλλικής Δημοκρατίας 1958-1969, αρχηγός τής Γαλλικής Αντίστασης κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

"Αδυνατώ να δώσω το δέον εύρος τής ευγνωμοσύνης πού αισθάνομαι για την ηρωική αντίσταση τού Λαού και των ηγετών τής Ελλάδος."
(Από ομιλία του στο Γαλλικό Κοινοβούλιο μετά την λήξη τού Β' Παγκοσμίου Πολέμου.)

Μωρίς Σουμάν, Maurice Schumann 1911-1992
Υπουργός των εξωτερικών τής Γαλλίας 1969-1973, Μέλος τής Γαλλικής Ακαδημίας 1974

"Η Ελλάδα είναι το σύμβολο της μαρτυρικής υποδουλωμένης, ματωμένης, αλλά ζωντανής Ευρώπης…Ποτέ μία ήττα δεν υπήρξε τόσο τιμητική για κείνους πού την υπέστησαν"
(Από μήνυμά του πού απηύθυνε από το BBC τού Λονδίνου στους υποδουλωμένους λαούς τής Ευρώπης στις 28 Απριλίου 1941, ημέρα πού ο Χίτλερ κατέλαβε την Αθήνα ύστερα από πόλεμο 6 μηνών κατά τού Μουσολίνι και έξι εβδομάδων κατά τού Χίτλερ.)

Στάλιν, Joseph Vissarionovich Tzougasvili Stalin 1879-1953
Αρχηγός τής Σοβιετικής Ενώσεως από το 1924 έως 1953

"Λυπάμαι διότι γηράσκω και δεν θα ζήσω επί μακρόν δια να ευγνωμονώ τον Ελληνικό Λαό, τού οποίου ή αντίστασης έκρινε τον 2ον Παγκόσμιο Πόλεμο."
(Από ομιλία του πού μετέδωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός Μόσχας την 31 Ιανουαρίου 1943 μετά την νίκη τού Στάλιγκραντ και την συνθηκολόγηση τού στρατάρχου Paulus.)

Μόσχα, Ραδιοφωνικός Σταθμός

"Πολεμήσατε άοπλοι και νικήσατε, μικροί εναντίον μεγάλων  . Σας οφείλουμε ευγνωμοσύνη, διότι κερδίσαμε χρόνο για να αμυνθούμε. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευχαριστούμε".
(Όταν ο Χίτλερ επετέθη κατά τής Ε.Σ.Σ.Δ.)

Γεώργης Ζουκώφ, Georgy Constantinovich Joucov 1896-1974
Στρατάρχης τού Σοβιετικού Στρατού

"Εάν ο Ρωσικός λαός κατόρθωσε να ορθώσει αντίσταση μπροστά στις πόρτες τής Μόσχας, να συγκρατήσει και να ανατρέψει τον Γερμανικό χείμαρρο, το οφείλει στον Ελληνικό Λαό, πού καθυστέρησε τις Γερμανικές μεραρχίες όλον τον καιρό πού θα μπορούσαν να μας γονατίσουν. Η γιγαντομαχία τής Κρήτης υπήρξε το κορύφωμα τής Ελληνικής προσφοράς."
(Απόσπασμα από τα απομνημονεύματά του για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.)

Μπενίτο Μουσολίνι, Benito Mousolini 1833-1945
Πρωθυπουργός τής Ιταλίας 1922-1945

"Ο πόλεμος με την Ελλάδα απέδειξε ότι τίποτε δεν είναι ακλόνητο εις τα στρατιωτικά πράγματα και ότι πάντοτε μάς περιμένουν εκπλήξεις."
(Από λόγο πού εκφώνησε στις 10/5/1941.)

Αδόλφος Χίτλερ, Hitler 1889-1945
Αρχηγός τού Γερμανικού κράτους 1889-1945

"Χάριν τής ιστορικής αληθείας οφείλω να διαπιστώσω ότι μόνον οι Έλληνες, εξ' όλων των αντιπάλων οι οποίοι με αντιμετώπισαν, πολέμησαν με παράτολμο θάρρος και ύψιστη περιφρόνηση προς τον θάνατον…."
(Από λόγο πού εκφώνησε στις 4 Μαΐου 1941 στο Ράιχσταγκ.)

Σερ Αντονυ Ηντεν, Sir Robert Antony Eden 1897-1977
Υπουργός Πολέμου και Εξωτερικών της Βρετανίας 1940-1945, Πρωθυπουργός της Βρετανίας 1955-1957

"Ασχέτως προς ότι θα πουν οι ιστορικοί τού μέλλοντος, εκείνο το οποίον μπορούμε να πούμε εμείς τώρα, είναι ότι η Ελλάς έδωσε αλησμόνητο μάθημα στον Μουσολίνι, ότι αυτή υπήρξε η αφορμή τής επανάστασης στην Γιουγκοσλαβία, ότι αυτή κράτησε τούς Γερμανούς στο ηπειρωτικό έδαφος και στην Κρήτη για έξι εβδομάδες, ότι αυτή ανέτρεψε την χρονολογική σειρά όλων των σχεδίων τού Γερμανικού Επιτελείου και έτσι έφερε γενική μεταβολή στην όλη πορεία τού πολέμου και νικήσαμε."
(Από λόγο του στο Βρετανικό κοινοβούλιο στις 24/09/1942.)

Τσώρτσιλ, Winston Churchil 1874-1965
Πρωθυπουργός τής Μεγάλης Βρετανίας κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

"Η λέξη ηρωισμός φοβάμαι ότι δεν αποδίδει το ελάχιστο εκείνων των πράξεων αυτοθυσίας των Ελλήνων, πού ήταν καθοριστικός παράγων τής νικηφόρου εκβάσεως τού κοινού αγώνα των εθνών, κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, δια την ανθρώπινη ελευθερία και αξιοπρέπεια."
"Εάν δεν υπήρχε η ανδρεία των Ελλήνων και ή γενναιοψυχία τους, ή έκβαση τού Β' Παγκόσμιο Πολέμου θα ήταν ακαθόριστη."
(Από ομιλία του στο Αγγλικό κοινοβούλιο στις 24 Απριλίου 1941.)

"Μέχρι τώρα λέγαμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες. Τώρα θα λέμε: Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες."
(Από λόγο πού εκφώνησε από το BBC τις πρώτες ημέρες τού Ελληνοιταλικού πολέμου.)

"Μαχόμενοι οι Έλληνες εναντίον τού κοινού εχθρού θα μοιρασθούν μαζί μας τα αγαθά τής ειρήνης."
(Από λόγο πού εκφώνησε στις 28 Οκτωβρίου 1940, όταν επετέθη ή Ιταλία κατά τής Ελλάδας.)

Σέρ Χάρολδ Αλεξάντερ, Sir Harold Leofric George Alexander 1891-1969
Βρετανός Στρατάρχης κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

"Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι ή Ελλάς ανέτρεψε το σύνολο των σχεδίων τής Γερμανίας εξαναγκάσασα αυτήν να αναβάλει για έξι εβδομάδες την επίθεση κατά τής Ρωσίας. Διερωτώμεθα ποία θα ήταν ή θέση τής Σοβιετικής Ενώσεως χωρίς την Ελλάδα."
(Από ομιλία του στο Βρετανικό κοινοβούλιο στις 28 Οκτωβρίου 1941.)

Γεώργιος ΣΤ' (1898-1952)
Βασιλεύς τής Μεγάλης Βρετανίας 1936-1952

"Ο μεγαλοπρεπής αγώνας τής Ελλάδος, υπήρξε ή πρώτη μεγάλη καμπή τού Β' Παγκοσμίου Πολέμου."
(Από λόγο του στο κοινοβούλιο τον Μάιο 1945.)

Φραγκλίνος Ρούσβελτ, Roosvelt 1882-1945
Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής 1932-1945

"Εις την Ελλάδα παρασχεθεί την 28ην Οκτωβρίου 1940 χρόνος τριών ωρών δια ν'αποφασίσει πόλεμο ή ειρήνη, αλλά και τριών ημερών ή τριών εβδομάδων ή και τριών ετών προθεσμία να παρείχετο, ή απάντησης θα ήταν ή ίδια."
"Οι Έλληνες δίδαξαν δια μέσου των αιώνων την αξιοπρέπεια. Όταν όλος ο κόσμος είχε χάσει κάθε ελπίδα, ο Ελληνικός λαός τόλμησε να αμφισβητήσει το αήττητο τού γερμανικού τέρατος αντιτάσσοντας το υπερήφανο πνεύμα τής ελευθερίας."
(Από ραδιοφωνικό λόγο πού εξεφώνησε στις 10/6/1943.)

"Ο ηρωικός αγώνας τού ελληνικού λαού…κατά τής επιθέσεως τής Γερμανίας, αφού τόσον παταγωδώς νίκησε τούς Ιταλούς στην απόπειρά τους να εισβάλλουν στο ελληνικό έδαφος, γέμισε με ενθουσιασμό τις καρδιές τού αμερικανικού λαού και εκίνησε την συμπάθειά του. Προ ενός και πλέον αιώνος, κατά τον πόλεμο τής ελληνικής ανεξαρτησίας, το έθνος μας…εξέφρασε την φλογερή του συμπάθεια για τούς Έλληνες και ευχότανε για την ελληνική νίκη…"
(Δήλωσή του στο Ύπατο Συμβούλιο τής Αχέπα στις 25/04/1941, πού μεταδόθηκε ραδιοφωνικά από τον Λευκό Οίκο.)

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:"10 Απριλίου 1941, μετά την Συνθηκολόγηση με την Γερμανία παραδίδονται τα οχυρά Παλιουριώτες και Ρούπελ. Οι Γερμανοί εκφράζουν τον θαυμασμό τους στους Έλληνες στρατιώτες, δηλώνουν ότι αποτελεί τιμή και υπερηφάνεια το ότι είχαν σαν αντίπαλο έναν τέτοιο στρατό και ζητούν από τον Έλληνα διοικητή να επιθεωρήσει τον Γερμανικό στρατό ως ένδειξη τιμής και αναγνωρίσεως ! Η Γερμανική Σημαία υψώνεται μόνο μετά την πλήρη αποχώρηση τού Ελληνικού Στρατού.
 
"Ένας Γερμανός αξιωματικός τής αεροπορίας δήλωσε στον διοικητή τής ομάδος μεραρχιών Ανατολικής Μακεδονίας αντιστράτηγο Δέδεν ότι ο Ελληνικός Στρατός ήταν ο πρώτος στρατός στον οποίον τα στούκας δεν προκάλεσαν πανικό. “Οι στρατιώτες σας’’ είπε, ’’αντί να φεύγουν αλλόφρονες, όπως έκαναν εις την Γαλλία και την Πολωνία, μας πυροβολούν από φας θέσεις των.’’

Πηγή:ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ, τεύχος Απριλίου 2003."

ΑΙΣΧΥΛΟΣ: ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟΙ ΕΜΕΙΣ, (ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ) ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ, ΔΕΝ ΜΕΤΡΑΜΕ ΠΟΤΕ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ