α. Λόγισαι ὁπόσα μοι ὀφείλεις, ἵνα μὴ περὶ αὐτῶν
ἐρίζ (ἐρίζω,
ενεστ.).
β. Ἐάν ἡμεῖς φονεύ (φονεύω,
αόρ.) αὐτόν, ἄδικοι ἐσόμεθα.
γ. Ἐάν ὑμεῖς λύ (λύω,
αόρ.) τὰς σπονδάς, ἐπίορκοι ἔσεσθε.
δ. Ἤν τις
παραβαίν (παραβαίνω,
ενεστ.) τι τούτων, ζημίαν ἐπέθεσαν.
ε. Ἐάν τις εἰς τὸ κάτοπτρον
ἀποβλέ (ἀποβλέπω,
αόρ.), πάσας τὰς πόλεις ὁρᾷ.
στ. Ἕνεκα χρημάτων μηδένα θεῶν ὁμόσῃς, μηδ’
ἄν μέλλ (μέλλω,
ενεστ.) εὐορκεῖν. |
