Σήμερα έδωσα άλλη μια συνέντευξη για δουλειά. Μπήκα μέσα στο γραφείο του διευθυντή της εταιρείας και η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή. Συνέχεια σκεφτόμουν τι θα με ρωτήσουν, πώς θα απαντήσω, αν θα τους αρέσει η απάντησή μου. Όλα αυτά περνούσαν από το μυαλό μου. Αφού με ρώτησαν πώς με λένε μου έκαναν την πρώτη ερώτηση. Έδωσα μια απάντηση. Από τον τρόπο που αντέδρασε ο διευθυντής κατάλαβα ότι μάλλον δεν του άρεσε. Άρχισα να αγχώνομαι. Τρόμαξα στην ιδέα μήπως δεν με προσλάβουν. Οι ερωτήσεις έπεφταν σαν βροχή. Συνέχεια είχα την αγωνία μην τυχόν και απαντήσω λανθασμένα. Όταν με ρώτησαν πόσο μισθό θα ήθελα, είπα ένα μικρό ποσό, ελπίζοντας ότι θα με προσλάβουν. Καθώς σηκώθηκα να φύγω μου είπαν πως θα με ειδοποιήσουν σύντομα. Λες αυτή τη φορά να γίνει το θαύμα.