1.Αποικιακή εξάπλωση
Διδασκαλία της ενότητας με έμφαση στα ακόλουθα σημεία:
Αίτια Β΄ Ελληνικού αποικισμού, σ. 43
Κριτήρια επιλογής τόπου εγκατάστασης, σ. 43
Συνέπειες αποικισμού, σ. 44
Υποστηρικτικό υλικό:
-Χάρτες (σ. 44) και ακόμη: εδώ (ανενεργό), ώστε να διαπιστωθούν οι μετακινήσεις και οι εγκαταστάσεις των αποίκων
Προτεινόμενες δραστηριότητες:
-Διαμόρφωση πίνακα με τις κυριότερες ελληνικές αποικίες στη Μικρά Ασία, Εύξεινο Πόντο, Ιταλία
-Δραστηριότητα 2, σ. 44 του βιβλίου
-Συζήτηση για διαφορές Α΄ και Β΄ Ελληνικού αποικισμού
-Συζήτηση για λόγους μετανάστευσης από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
2 ώρες
Ειδικοί διδακτικοί στόχοι:
Οι μαθητές επιδιώκεται:
• Να εκτιμήσουν τα αίτια που οδήγησαν τους Έλληνες στη δημιουργία αποικιών και να προβληματιστούν πάνω στην έλλειψη πρώτων υλών.
• Να γνωρίσουν τις προϋποθέσεις που έπρεπε να πληρεί ένας τόπος για την ίδρυση αποικίας.
• Να αξιολογήσουν τις σχέσεις μητρόπολης-αποικίας.
• Να γνωρίσουν τις συνέπειες που είχε η δημιουργία αποικιών στη ζωή των ανθρώπων.
Προετοιμασία:
Η διδασκαλία μπορεί να αφορμηθεί από τα γενικότερα αίτια των μεταναστεύσεων, αίτια δηλαδή που διαχρονικά ωθούν τους ανθρώπους σε αναζήτηση νέας πατρίδας. Πιο συγκεκριμένα, οι άνθρωποι σήμερα επιζητούν: εργασία, παιδεία. Στους παραπάνω λόγους αν προστεθούν και λόγοι πολιτικοί, κοινωνικοί θα έχουμε πληρέστερη εικόνα των αιτιών. Ακολούθως, καλό είναι να γίνει διάκριση των εννοιών: αστυφιλία - μετανάστευση.
Προσπέλαση:
Ο δεύτερος αποικισμός είναι πιο οργανωμένος από τον πρώτο. Οι Αρχές της μητρόπολης συμμετέχουν ενεργά στον σχεδιασμό: Επιλέγεται ο τόπος και ορίζεται ο οικιστής, πρόσωπο από αριστοκρατική γενιά με αυξημένα προσόντα. Έχουν μελετηθεί προσεκτικά η ποιότητα του εδάφους, η ύπαρξη νερού και οι δυσκολίες εγκατάστασης, που σχετίζονταν με τις αντιδράσεις των γηγενών. Η μεταναστευτική αυτή προσπάθεια έπρεπε να έχει την έγκριση του μαντείου των Δελφών.
Η παρατήρηση του χάρτη θα βοηθήσει να γίνει πιο συγκεκριμένη η έκταση του αποικισμού και να κατανοηθούν τα προβλήματα του εγχειρήματος. Η εικόνα με το ιστιοφόρο θα προσδώσει βιωματικότητα στο μάθημα. Μόνο τολμηροί άνθρωποι μπορούσαν να αψηφήσουν τους κινδύνους της θάλασσας. Ακόμη και σήμερα τα θαλασσινά ταξίδια εμπεριέχουν κινδύνου. Οι Έλληνες, συνήθως επέλεγαν χώρο που παρουσίαζε συνθήκες όμοιες μ' αυτές που επικρατούσαν στην πατρίδα τους. Χαρακτηριστική είναι η φράση του Πλάτωνα: οι Έλληνες «ως βάτραχοι γύρω από το τέλμα», υπονοώντας τα παράλια της Μεσογείου.
Η σχέση μητρόπολης και αποικίας απηχούσε —και πρέπει να τονιστεί αυτό— ένα σύστημα αξιών, το οποίο θεμελιωνόταν στους κοινούς δεσμούς.
Η οικονομική ανάπτυξη που ακολούθησε όλη αυτή την αποικιστική κίνηση υποβοηθήθηκε από το εμπόριο μετάλλων και τη γενίκευση της χρήσης του νομίσματος, που απλοποίησε τις συναλλαγές. Σ' αυτό το σημείο ενδείκνυται να αναγνωστούν τα παραθέματα «Σιωπηλό εμπόριο» και «Το νόμισμα και η σημασία του». Η παράσταση με το ζύγισμα, εξάλλου, φέρει τους μαθητές πιο κοντά στην ιστορική πραγματικότητα, την οποία εξέφραζε το ανταλλακτικό εμπόριο, μια πρακτική που αναβίωσε στα χρόνια της Γερμανικής κατοχής (1941 - 1944). Η ενιαιοποίηση του ευρωπαϊκού νομίσματος και ο ρόλος του αμερικάνικου δολαρίου μπορούν να ενταχθούν στη λογική διευκόλυνσης του εμπορίου, το οποίο αποτελεί κινητήρια δύναμη της οικονομικής ανάπτυξης. Σχετικά ο Αριστοτέλης (Ηθ. Νικ. Ε V 113α κ. εξ.) είχε παρατηρήσει: «Τα πράγματα που ανταλλάσσονται πρέπει να μπορούν και να συγκρίνονται μεταξύ τους. Η ανάγκη αυτή γέννησε το νόμισμα, που αποτελεί το μέσο. Το νόμισμα μετρά τα πάντα και τη διαφορά και την έλλειψη».
Η συζήτηση πάνω στα αποτελέσματα του αποικισμού μπορεί να διευρυνθεί. έτσι θα καταστεί σαφέστερη η σημασία της πρωτοφανούς εξόδου του ελληνισμού.
Εμπέδωση:
Ζητείται από τους μαθητές να καταγράψουν τις δυσκολίες του αποικιακού εγχειρήματος, με βάση πάντοτε τα δεδομένα της εποχής. Η εξέταση μπορεί να γίνει με ένα είδος προβολής στον χρόνο, που θα βασίζεται σε ανάλογα γεγονότα της σύγχρονης εποχής.
χρονολόγιο
776|
721|
632|
594|
550|
527|
525|
510|
509|
508|
499|
495|
494|
492|
490|
481|
480|
479|
478|
476|
467|
461|
454|
449|
446|
432|
431|
430|
429|
428|
425|
422|
421|
415|
413|
407|
406|
405|
404|
403|
401|
394|
385|
382|
379|
378|
371|
365|
362|
359|
338|
337|
336|
334|
333|
332|
331|
326|
324|
323|
42
Ελληνικός αποικισμός (Συλλογές, Ίδρυμα Ν. Π. Γουλανδρή, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης)
Ο 8ος αιώνας π.Χ. υπήρξε αφετηρία μιας πρωτοφανούς εξόδου των Ελλήνων προς τις ακτές της Μεσογείου και του Εύξεινου πόντου. Οι λόγοι που ώθησαν τους Έλληνες στη μετανάστευση ήταν:
κυρίως οικονομικοί, όπως η επιθυμία απόκτησης καλλιεργήσιμης γης, και η ανάγκη προμήθειας σιδηρομεταλλεύματος.
Παράλληλα και πολιτικοί, όπως η επικράτηση πολιτικών αντιπάλων, ανάγκασαν πολλούς να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους και να αναζητήσουν νέους χώρους εγκατάστασης.
Το ζύγισμα των προϊόντων, βασική προΰπόθεση του εμπορίου.
Εικόνα από αγγείο του 6ου αιώνα π.Χ. (Νέα Yόρκη, Μητροπολιτικό Μουσείο).
Κρατήρας του 6ου αιώνα π.Χ. από τη Χαλκίδα, πάνω στον οποίο εικονίζονται η Ελένη με τον Πάρη και η Ανδρομάχη με τον Έκτορα (Martin von Wagner Museum, Βύρτσμπουργκ). Η Χαλκίδα διακρίθηκε για την αποικιστική της πολιτική. Σημαντικές αποικίες των Χαλκιδέων υπήρχαν στη Χαλκιδική και στη Δύση.
Η εγκατάσταση σε έναν τόπο δεν γινόταν τυχαία. Η θέση επιλεγόταν από πριν και η αναχώρηση ήταν οργανωμένη. Ως αρχηγός της αποστολής (οικιστής) οριζόταν ένα άτομο που είχε ξεχωριστές ικανότητες και ενέπνεε εμπιστοσύνη σε όλους. Η τελετή της αναχώρησης γινόταν με τη συμμετοχή όλων των κατοίκων μέσα σε ένα κλίμα μεγάλης συγκίνησης. Η πόλη που ιδρυόταν είχε τις περισσότερες φορές πλούσια ενδοχώρα και απάνεμο λιμάνι. Συνήθως προτιμούσαν περιοχή που είχε φυσική οχύρωση. Αυτό τους απασχολούσε ιδιαίτερα, γιατί είχαν να αντιμετωπίσουν και την πιθανή έχθρα των κατοίκων της περιοχής. Η συμβίωση γενικά ήταν ειρηνική, αλλά δεν είναι λίγες οι φορές που οι άποικοι πολέμησαν για να κρατήσουν τη θέση τους.
43
Η νέα πόλη αποκτούσε δική της οργάνωση και νέους θεσμούς. Σταδιακά γινόταν ανεξάρτητη και ανέπτυσσε συμμαχικές και οικονομικές σχέσεις με άλλες πόλεις. Οι δεσμοί όμως με τη μητρόπολη (μητέρα-πόλη) ήταν πάντοτε στενοί και η σύγκρουση ανάμεσά τους ήταν αδιανόητη. Και αν αυτό συνέβαινε καμιά φορά, όλοι το κατέκριναν.
Ο χώρος της Μεσογείου και του Εύξεινου πόντου πλημμύρισε από εγκαταστάσεις των Ελλήνων. Ιδιαίτερη προτίμηση έδειξαν οι Έλληνες στην Κάτω Ιταλία, όπου το πλήθος των αποικιών συνετέλεσε ώστε ο χώρος αυτός να ονομαστεί Μεγάλη Ελλάδα.
Ο αποικισμός έφερε πολλές αλλαγές στη ζωή όλων των ανθρώπων.
Η επαφή με άλλους λαούς διεύρυνε τον πνευματικό ορίζοντα. Η ζωή άλλαξε.
Τα μέταλλα κάλυψαν τη ζήτηση,
γεγονός που οδήγησε στη δημιουργία πολλών επαγγελμάτων.
Η ανάπτυξη της αγγειοπλαστικής έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς ζωγράφους να αξιοποιήσουν το ταλέντο τους.
Μέχρι τότε οι έμποροι («οἱ ἐν πορείᾳ») μετακινούνταν από τόπο σε τόπο και πουλούσαν τα εμπορεύματά τους. Η ευρεία κατανάλωση, καθώς και η αύξηση των αγορών οδήγησαν στη δημιουργία χώρων, όπου η διάθεση των προϊόντων θα ήταν συνεχής.
Παράλληλα λοιπόν με τους εμπόρους αναπτύχθηκαν και οι κάπηλοι, δηλαδή οι μικρέμποροι, οι λιανοπωλητές.
Χάρτης του Β’ Αποικισμού.
Δες αναλυτικό διαδραστικό χάρτη παρακάτω
44
1. Απαριθμήστε λόγους που ωθούν σήμερα πολλούς ανθρώπους να μεταναστεύουν.
2. Συμβουλευθείτε σύγχρονους χάρτες που εικονίζουν τις χώρες γύρω από τον Εύξεινο πόντο και τη Μεσόγειο θάλασσα και καταγράψτε πόλεις που επιβιώνουν από την εποχή του αποικισμού.
3. Ποιες διαφορές βρίσκετε να υπάρχουν ανάμεσα στον Α’ και τον Β’ αποικισμό;
4. Ποια ήταν τα αποτελέσματα του Β’ αποικισμού;
Εξωτερικός διαδραστικός χάρτης με την ίδρυση των αποικιών.
Χάρτης με τις αποικίες από το φωτόδεντρο:
εδώ.
Υλικό για τη μετανάστευση στη σημερινή εποχή © Γεωργία Μουντράκη.
Δραστηριότητα συγγραφής άρθρου για τη μετανάστευση © Γεωργία Μουντράκη
Ο β' αποικισμός έγινε περίπου τον 8ο αι. π.Χ.
1. οικονομικά,
i. η επιθυμία απόκτησης καλλιεργήσιμης γης,
ii. και η ανάγκη προμήθειας σιδηρομεταλλεύματος.
2. πολιτικά, η επικράτηση πολιτικών αντιπάλων, ανάγκασαν πολλούς να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους και να αναζητήσουν νέους χώρους εγκατάστασης.
Η εγκατάσταση σε έναν τόπο
δεν γινόταν τυχαία. Η θέση επιλεγόταν από πριν και η αναχώρηση ήταν οργανωμένη. (Ρωτούσαν τα μαντεία σε ποιο μέρος να κατευθυνθούν.)
Ως αρχηγός της αποστολής (οικιστής) οριζόταν ένα άτομο που είχε ξεχωριστές ικανότητες και ενέπνεε εμπιστοσύνη σε όλους.
Η τελετή της αναχώρησης των αποίκων γινόταν με τη συμμετοχή όλων των κατοίκων μέσα σε ένα κλίμα μεγάλης συγκίνησης.
Η πόλη που ιδρυόταν, η αποικία, είχε τις περισσότερες φορές πλούσια ενδοχώρα και απάνεμο λιμάνι.
Συνήθως προτιμούσαν περιοχή που είχε φυσική οχύρωση.
Αυτό τους απασχολούσε ιδιαίτερα, γιατί είχαν να αντιμετωπίσουν και την πιθανή έχθρα των κατοίκων της περιοχής.
Η συμβίωση γενικά ήταν ειρηνική, αλλά δεν είναι λίγες οι φορές που οι άποικοι πολέμησαν για να κρατήσουν τη θέση τους.
Η νέα πόλη αποκτούσε δική της οργάνωση και νέους θεσμούς.
Στην αρχή εξαρτιόταν από τη μητρόπολη, σταδιακά όμως γινόταν ανεξάρτητη και ανέπτυσσε συμμαχικές και οικονομικές σχέσεις με άλλες πόλεις.
Οι δεσμοί όμως με τη μητρόπολη (μητέρα-πόλη) ήταν πάντοτε στενοί και η σύγκρουση ανάμεσά τους ήταν αδιανόητη.
Και αν αυτό συνέβαινε καμιά φορά, όλοι το κατέκριναν.
Ο χώρος της Μεσογείου και του Εύξεινου πόντου πλημμύρισε από εγκαταστάσεις των Ελλήνων. Ιδιαίτερη προτίμηση έδειξαν οι Έλληνες στην Κάτω Ιταλία, όπου το πλήθος των αποικιών συνετέλεσε ώστε ο χώρος αυτός να ονομαστεί Μεγάλη Ελλάδα.
1. Η επαφή με άλλους λαούς διεύρυνε τον πνευματικό ορίζοντα, δηλαδή γνώρισαν άλλους λαούς και πήραν στοιχεία από τον πολιτισμό τους.
2. Τα μέταλλα κάλυψαν τη ζήτηση, γεγονός που οδήγησε στη δημιουργία πολλών επαγγελμάτων.
3. Η ανάπτυξη της αγγειοπλαστικής έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς ζωγράφους να αξιοποιήσουν το ταλέντο τους.
4. Η κατανάλωση, καθώς και η αύξηση των αγορών οδήγησαν στη δημιουργία χώρων, όπου η διάθεση των προϊόντων θα ήταν συνεχής.
5. Παράλληλα λοιπόν με τους εμπόρους αναπτύχθηκαν και οι κάπηλοι, δηλαδή οι μικρέμποροι, οι λιανοπωλητές.