Γεννήθηκε το 1860 στο Ταγκανρόγκ, κωμόπολη στη νότια Ρωσία. Ήταν το τρίτο από τα έξι παιδιά της οικογένειάς του. Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια. Σπούδασε ιατρική. Ως γιατρός βοηθούσε τους ανήμπορους και παρείχε τις ιατρικές υπηρεσίες του δωρεάν. Ήταν άρρωστος και ο ίδιος. Από 25 χρονών έπασχε από φυματίωση. Πέθανε το 1904 στη γερμανική πόλη Μπαντενβάιλερ.
Από τα μαθητικά του χρόνια ο Τσέχωφ άρχισε να γράφει χιουμοριστικές σκηνές, αφηγήσεις, μονόπρακτα. Το 1880 κάνει την πρώτη του εμφάνιση στα γράμματα. Δημοσιεύει αρχικά σατιρικές ιστορίες στις μοσχοβίτικες εφημερίδες και λόγω του περιορισμένου χώρου διαμορφώνει το σύντομο, λακωνικό, συμπυκνωμένο αφήγημα, το χαρακτηριστικό «τσεχωφικό στιλ». «Το να γράφεις με ταλέντο θα πει να γράφεις με λίγα λόγια», υποστήριζε συχνά. Αυτή την αρχή ακολούθησε πιστά σε όλο του σχεδόν το έργο. Προβάλλει προβλήματα της εποχής του, όπως η τραγωδία του μεθυσιού, η βασανισμένη ζωή των φτωχών παιδιών, οι καημοί των ανθρώπων.
Από το 1886 αρχίζει η καινούρια φάση της συγγραφικής του δημιουργίας. Γίνεται όλο και πιο συνθετικός και στα διηγήματα που δημοσιεύονται μεταξύ 1886-1890 ξεχωρίζει όχι μονάχα η ασύγκριτη χιουμοριστική του δύναμη, μα και η ικανότητα να ζωντανεύει τις λεπτομέρειες της ζωής που μένουν απαρατήρητες από το μάτι των απλών ανθρώπων. Η έμπνευσή του ξεκινά από το ασήμαντο περιστατικό της καθημερινής ζωής και αγκαλιάζει όλα τα πλάσματα: άνδρες, γυναίκες, παιδιά, σκυλιά, γάτους, άλογα. Ό,τι ανασαίνει πάνω στη γη είναι αγαπημένο για τον Τσέχωφ.
Στην τρίτη περίοδο, περίοδο της ωριμότητάς του, ο δημιουργός μεταμορφώνει την έρημη στέπα, το μοναχικό παιδί, τον λησμονημένο γέρο σε ποίηση. Σε αυτό οφείλεται η τεράστια επίδραση του έργου του σε παγκόσμιο επίπεδο. Ξεχωρίζει επίσης το έργο του για την ειλικρίνεια, την αλήθεια του συγγραφέα, «Σκοπός της λογοτεχνίας είναι η απόλυτη και τίμια αλήθεια», όπως και για τη συμπόνια προς τους βασανισμένους συνανθρώπους του.
Επιμέλεια: Ευγενία Κοσμάτου
Ανθολογούνται στα σχολικά βιβλία:
Ο Αντόν Πάβλοβιτς Τσέχοφ ήταν Ρώσος συγγραφέας πολλών διηγημάτων, θεατρικών έργων και μυθιστορημάτων. Γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1860 στην κωμόπολη Ταγκανρόγκ, στη νότια Ρωσία. Ήταν το τρίτο από τα έξι παιδιά της οικογένειάς του και μεγάλωσε σε πολύ αυστηρό και θρησκευτικό περιβάλλον. Ο Τσέχοφ από την 6η τάξη του γυμνασίου αναγκάστηκε μόνος του να βγάζει το ψωμί του παραδίδοντας μαθήματα κατ' οίκον. Το 1879 μπαίνει στο ιατρικό τμήμα του πανεπιστημίου της Μόσχας, το οποίο τελείωσε το 1884.
Από τον καιρό της σπουδής του στο γυμνάσιο, ο Τσέχοφ άρχισε να γράφει χιουμοριστικές σκηνές, αφηγήσεις, μονόπρακτα. Από το 1880 τα έργα του αρχίζουν να δημοσιεύονται στα περιοδικά "Ξυπνητήρι", "Θεατής", "Μόσχα", "Φως και σκιά", "Θραύσματα" κ.ά. με το ψευδώνυμο Αντόσια Τσεχοντέ. Το 1884 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο διηγημάτων "Τα παραμύθια της Μελπομένης". Το 1884-85 γράφει την ιατρική του διατριβή που δεν τελείωσε, εξαιτίας των ασχολιών του. Ως γιατρός βοηθούσε τους ανήμπορους και παρείχε τις ιατρικές υπηρεσίες του δωρεάν. Πέθανε το 1904.
Εργογραφία
Ο γλάρος
Ο θείος Βάνιας
Οι τρεις αδελφές
Ο βυσσινόκηπος
Στέππα
Πηγή: Ε.ΚΕ.ΒΙ