Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος πρώην Κρασνογιάρσκ κυρός Ιωαννίκιος. (1885-1969).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Ιωάννης Νικανώροβιτς Σπεράνσκη γεννήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 1885 στο χωριό Νάλιουτσι, της Επαρχίας Πάρφινο, του Νομού Νοβγορόδου της Ρωσίας. Το 1911 αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία της Αγίας Πετρουπόλεως. Το Φθινόπωρο του 1918 εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Ιβήρων στη λίμνη Βαλντάη του Νοβγορόδου. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 26 Μαΐου 1919 από τον Επίσκοπο π. Ριαζάν Δημήτριο και Πρεσβύτερος στις 27 Μαΐου 1919. Στις 9 Απριλίου 1922 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Από το 1921 μέχρι το 1923 διετέλεσε Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αντώνιεφ στο Νόβγοροδ. Στις 27 Μαΐου 1923 χειροτονήθηκε κρυφά στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου στο Νόβγοροδ τιτουλάριος Επίσκοπος Παλαιάς Ρωσίας, Βοηθός της Επισκοπής Νοβγορόδου. Τη χειροτονία τέλεσε ο Επίσκοπος Μπίρσκ Τρόφιμος, συμπαραστατούμενος από τον Επίσκοπο Βαλντάη Ιωσήφ. Στη συνέχεια η χειροτονία επικυρώθηκε από τον Πατριάρχη Ρωσίας Τύχωνα. Διετέλεσε τοποτηρητής της Επισκοπής Νοβγορόδου από το 1923 μέχρι το 1924. Συνελήφθη και φυλακίστηκε κατά τα έτη 1926-1927. Στις 12 Μαΐου 1931 εξελέγη Επίσκοπος Ορέλ. Στις 24 Αυγούστου 1931 τέθηκε στους σχολάζοντες Επισκόπους. Το 1934 καταδικάστηκε σε πέντε έτη καταναγκαστική εργασία. Αποφυλακίστηκε το 1939 και διέμενε στο Βαλντάη μέχρι το 1941 οπότε εξορίστηκε στο Κρασνογιάρσκ. Στις 23 Ιανουαρίου 1948 τοποθετήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Κρασνογιάρσκ, Βικάριος της Επισκοπής Νέας Σιβηρίας. Το 1955 παραιτήθηκε. Από το 1956 μέχρι το 1962 διέμενε στην Ιερά Μονή Κιτσάνσκη ή Νέου Νεάμτ (στη Μολδαβία) και από το 1962 μέχρι το 1969 στη Λαύρα των σπηλαίων του Πσκώβου (στην Πετσόρη ή Πετσέρη). Εκοιμήθη στη Λαύρα των σπηλαίων της Πετσέρης του Πσκώβου στις 2 Νοεμβρίου 1969.