ΕΙΠΑΝ  ΕΓΡΑΨΑΝ

Ολο και περισσότεροι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι παραπονιούνται για τους νέους φοιτητές τους.
 Για εκείνους που πέρασαν την πύλη των Πανεπιστημίων μετά από σκληρές εξετάσεις δυο χρόνων (διαδοχικά «πύρινα στεφάνια»), 
και δεκάδες εκατοντάδες ώρες σχολείου, φροντιστηρίου και ιδιαίτερων μαθημάτων. 
Να τι γράφει ένας από αυτούς, ένας καθηγητής του ΕΜΠ 
«Εάν κάθε χρόνο η πολιτεία ανέθετε σ' ένα μαθηματικό να διδάσκει Μαθηματικά σε διακόσιους 
τόσους απόφοιτους του Λυκείου, και μάλιστα από τους καλύτερους στα Μαθηματικά, διαλεγμένους 
μέσα από σκληρές διαδικασίες, σίγουρα θάπρεπε αυτός να αισθάνεται χαρά και περηφάνια.
 Θάπρεπε. Κι όμως εγώ σ' αυτή τη θέση, δηλαδή δάσκαλος στο Πολυτεχνείο, θλίψη και οργή αισθάνομαι. 
Ντροπή, επίσης. Κάθε χρόνο. Και κυρίως στις εξεταστικές περιόδους. 
Πώς είναι δυνατόν οι περισσότερες ερωτήσεις των φοιτητών να είναι του τύπου «να κάνω αυτό;»,
 «να κάνω εκείνο», «να διαιρέσω δια x;», «να πολλαπλασιάσω επί y;»; Γιατί αυτή η ανασφάλεια; 
Δεν ζητούν την άδειά μου να διαιρέσουν: την επιβεβαίωση ζητούν, ότι βρίσκονται στο σωστό δρόμο.
 Τον μοναδικό σωστό δρόμο. Ότι έτσι αρχίζει το ποιηματάκι. 
Δεν έχουν μάθει ότι στα Μαθηματικά - κι όχι μόνο - δεν υπάρχει μοναδικός δρόμος,
 διαιρείς κι αν βγει βγήκε, ειδεμή δοκιμάζεις κάτι άλλο. 
Πολλά δεν έχουν μάθει, γιατί πολλή σαβούρα τους έχουν φορτώσει. 
Φράσεις όπως «τα Μαθηματικά τα καταλαβαίνεις, δεν τα αποστηθίζεις, 
και τα καταλαβαίνεις σημαίνει ότι μπορείς να τα χρησιμοποιείς», 
ή «ένα θεώρημα το γνωρίζεις όταν μπορείς να το πεις με δικά σου λόγια», 
για μένα είναι κοινοτοπίες. Στ' αυτιά τους ηχούν παραδοξολογίες.
 Και δικαιολογημένα: για να πετύχεις πρέπει ν' αποστηθίσεις.
 up

 up

Σνφμύωα με μαι έυρενα σοτ Πμανιπσητετο
τυο Κμτρπιαιζ, δνε πεαιζι ρλόο με τι
σριεά ενίαι τοθοπεμετενα τα
γταμαμρά μσέα σε μαί λξηέ,
αεκρί το πώτρο κια το
ταελείτυο γάμρμα να ενιαί σητ στωσή θσέη.
 Τα υλοπιόπα μροπούν να ενίαι σε
τχίυεας θιέεσς κια να μροπετίε να τςι
 δαβαιάεστε χρωίς πλβημόρα. Ατυό
γνίταει γαιτί ο απρώνθονις εκέγλφοας
 δνε δαεβζιάι γάμρμα γάμρμα κθάε λξηέ
αλλά τνη λξηέ σνα σνύλοο.

 Ατίπτσυεο ε;

Πάνω

Έγινε παλιότερα παγκόσμιας εμβέλειας έρευνα με κύριο ερώτημα "Παρακαλούμε πείτε μας
τη γνώμη σας για την έλλειψη τροφής στον υπόλοιπο κόσμο". Η έρευνα δεν κατέληξε
σε κανένα αποτέλεσμα διότι:

Στην Αφρική κανείς δεν ήξερε τι είναι "τροφή"

Στη Δυτική Ευρώπη κανείς δεν ήξερε τι είναι "έλλειψη"

Στην Ανατολική Ευρώπη κανείς δεν ήξερε τι είναι "γνώμη"

Στη Νότια Αμερική κανείς δεν ήξερε τι θα πει "παρακαλούμε"

Και στις Η.Π.Α. κανείς δεν ήξερε τι είναι "υπόλοιπος κόσμος"

UP