Η ερημοποίηση μπορεί να οριστεί ως η μετατροπή του εδάφους από κάποια παραγωγική κατάσταση σε τέτοια που μοιάζει περισσότερο με μια έρημο (μεγάλη απώλεια θρεπτικών συστατικών και οργανικής ύλης, με αποτέλεσμα η ποιότητα του εδάφους να υποβαθμίζεται και πολύ γρήγορα να μετατρέπονται σε άγονες αμμώδεις εκτάσεις). Οι αιτίες που οδηγούν στην ερημοποίηση είναι μεταξύ των άλλων, η εντατική καλλιέργεια, η υπερβόσκηση, η αποψίλωση των δασών, η σοβαρή διάβρωση του εδάφους, η ανεπαρκής αποστράγγιση αρδευόμενης γης και η κατάχρηση των παροχών νερού και η συσσώρευση αλάτων.

Τα κύρια συμπτώματα ερημοποίησης είναι:

?      Η υποχώρηση της στάθμης του υπόγειου νερού

?      Η αλμύρινση εδαφών και εδαφικού νερού κοντά στην επιφάνεια.

?   Η μείωση της έκτασης των επιφανειακών νερών στα υδρορεύματα, λιμνοδεξαμενές και λίμνες.

?      Όχι φυσιολογικοί υψηλοί ρυθμοί διάβρωσης εδάφους.

?       Βλάβες στην γηγενή βλάστηση.

Στην Ελλάδα η κατάσταση του φαινομένου της ερημοποίησης είναι προβληματική με συνέπεια  το 35% του ελλαδικού χώρου να αντιμετωπίζει υψηλό κίνδυνο ερημοποίησης. Το μεγαλύτερο μέρος των περιοχών με ευαισθησία στον κίνδυνο ερημοποίησης απειλούνται λόγω διάβρωσης, ενώ σημαντικές παράκτιες κυρίως περιοχές κινδυνεύουν από υποβάθμιση λόγω της αλάτωσης των εδαφών που προκαλείται από την υφαλμύρινση των παράκτιων υδροφορέων. Στις περιοχές υψηλού κινδύνου ανήκουν τα νησιά του Αιγαίου, ένα μέρος της Θεσσαλίας, η Ανατολική Στερεά Ελλάδα, η Ανατολική Πελοπόννησος, η Κρήτη (ιδιαιτέρως το νότιο και ανατολικό τμήμα της) καθώς και άλλες περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας.

Προτάσεις αντιμετώπισης του φαινομένου της Ερημοποίησης

?     Προστασία και βελτίωση της υψηλής ποιότητας γης παρά ανάλωση μεγάλων χρονικών διαστημάτων και πολλών χρημάτων σε φτωχή γη.

?        Εφαρμογή απλών, ορθολογικών τεχνικών διαχείρισης πεδίου για να προστατευθεί η γη από την υπερβόσκηση από τα αγροτικά ζώα.

?  Εφαρμογή ορθολογικών μέτρων συντήρησης σε γεωργικές γαίες για να προστατευθούν οι εδαφικοί πόροι.

?      Χρήση της κατάλληλης τεχνολογίας για να αυξηθεί η παραγωγή συγκομιδής που επιτρέπει στις φτωχότερες γαίες να επιστρέψουν σε λιγότερο εντατικές χρήσεις γης, άλλες από την εντατική γεωργία (παραδείγματος χάριν, δασονομία, άγρια φύση, ή βοσκή).

?    Αυξανόμενες προσπάθειες αποκατάστασης γης μέσω της διαχείρισης της βλάστησης, της σταθεροποίησης των αμμοθινών και του ελέγχου της διάβρωσης του εδάφους.