Home

Νιτρορρύπανση

Η νιτρορύπανση των υπόγειων και των επιφανειακών νερών είναι ένα πολυσύνθετο φαινόμενο που οφείλεται κατά κύριο λόγο στις γεωργικές δραστηριότητες. 
Κύρια πηγή των νιτρικών στο έδαφος είναι τα αζωτούχα λιπάσματα, τα οποία χρησιμοποιούνται στην γεωργία ευρέως, η οργανική ουσία του εδάφους, διάφορα οργανικά υπολείμματα, κοπριές ζώων και άλλα.

Περιοχές της Ελλάδας που έχουν πρόβλημα νιτρορρύπανσης χαρακτηρίστηκαν δέκα περιοχές, η Θεσσαλία, ο κάμπος της Θεσσαλονίκης, το Κιλκίς, η Πέλλα, η Ημαθία, η λεκάνη του Στρυμόνα (Σέρρες) με τη λίμνη Κερκίνη, η πεδιάδα Άρτας - Πρέβεζας και  ο Νομό Φθιώτιδας http://www.valentine.gr/nitroripansi_gr.php

Οι ση?αντικότερες επιπτώσεις της νιτρορύπανσης στο περιβάλλον αφορούν:  α)  την υποβάθ?ιση της ποιότητας των επιφανειακών υδάτων, λι?νών και ποτα?ιών, λόγω της ανάπτυξης του φαινο?ένου του ευτροφισ?ού και β)  τη ρύπανση των υπογείων υδροφόρων στρω?άτων από όπου γίνεται η ά?εση άντληση ποσοτήτων πόσι?ου ύδατος. Η αύξηση της τοξικότητας των υδάτων λόγω της νιτρορύπανσης έχει επίσης επιπτώσεις και στο ζωικό βασίλειο.    Η παρουσία αυξη?ένων συγκεντρώσεων αζωτούχων και φωσφορικών ενώσεων σε επιφανειακούς υδατικούς αποδέκτες, όπως οι λί?νες και τα ποτά?ια, έχει ως συνέπειατην ανάπτυξη της υδρόβιας βλάστησης και της βιο?άζας στο νερό, ?ε αποτέλεσ?α την ?είωση του διαλυ?ένου οξυγόνου στους αποδέκτες και τη δη?ιουργία τοξικών και δύσοσ?ων αερίων και τη ?ετατροπή των υδατικών αποδεκτών σε νεκρές ζώνες ύδατος,  αφού είναι αδύνατη η επιβίωση οποιουδήποτε ζωικού υδρόβιου οργανισ?ού.  

  Η παρουσία νιτρωδών ενώσεων στο αί?α είναι δυνατόν να προκαλέσουν το σχη?ατισ?ό νιτροζα?ινών ενώσεων που είναι υπεύθυνες για την ανάπτυξη καρκίνου σε πολλά όργανα του ανθρώπινου σώ?ατος.  Η συσσώρευση τέλος νιτρικών ριζών στον ανθρώπινο οργανισ?ό είναι δυνατόν να προκαλέσει βλάβες στο θυρεοειδή,  ταχυκαρδία και άλλες ηπιότερης ?ορφής παθολογικές ασθένειες. http://library.tee.gr/digital/m2067/m2067_papadopoulou.pdf

 Μέτρα αντιμετώπισης της νιτρορρύπανσης

  • Τον έλεγχο της χρήσης λιπασμάτων (ποσότητα, τύπο και χρόνο εφαρμογής και πότε αυτή απαγορεύεται).
  • Τον καθορισμό των απαιτήσεων για την αποθήκευση και τη μεταφορά των λιπασμάτων.
  • Τον έλεγχο της χρήσης των κτηνοτροφικών αποβλήτων (κοπριά και λύματα) και την εφαρμογή τους στο έδαφος. Το όριο είναι 170 kg N/ha. Ρυθμίζονται η τοποθεσία, η δόση, ο χρόνος και η μέθοδος εφαρμογής.
  • Την υποχρεωτική κράτηση αρχείου για την εφαρμογή λιπασμάτων και κτηνοτροφικών αποβλήτων.
  • Τη Χημική Ανάλυση εδάφους και φύλλων, οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον καθορισμό της δοσολογίας και για σκοπούς επιθεωρήσεων.
  • Τον καθορισμό ορθής δόσης για κάθε τύπο των κυρίων φυτειών/ καλλιεργειών στις τοπικές συνθήκες (κλίμα και έδαφος).
  • Την εκπαίδευση και ενημέρωση των γεωργών.

ΕΡΗΜΟΠΟΙΗΣΗ

Η ερημοποίηση μπορεί να οριστεί ως η μετατροπή του εδάφους από κάποια παραγωγική κατάσταση σε τέτοια που μοιάζει περισσότερο με μια έρημο (μεγάλη απώλεια θρεπτικών συστατικών και οργανικής ύλης, με αποτέλεσμα η ποιότητα του εδάφους να υποβαθμίζεται και πολύ γρήγορα να μετατρέπονται σε άγονες αμμώδεις εκτάσεις). Οι αιτίες που οδηγούν στην ερημοποίηση είναι μεταξύ των άλλων, η εντατική καλλιέργεια, η υπερβόσκηση, η αποψίλωση των δασών, η σοβαρή διάβρωση του εδάφους, η ανεπαρκής αποστράγγιση αρδευόμενης γης και η κατάχρηση των παροχών νερού και η συσσώρευση αλάτων.

Τα κύρια συμπτώματα ερημοποίησης είναι:

?      Η υποχώρηση της στάθμης του υπόγειου νερού

?      Η αλμύρινση εδαφών και εδαφικού νερού κοντά στην επιφάνεια.

?   Η μείωση της έκτασης των επιφανειακών νερών στα υδρορεύματα, λιμνοδεξαμενές και λίμνες.

?      Όχι φυσιολογικοί υψηλοί ρυθμοί διάβρωσης εδάφους.

?       Βλάβες στην γηγενή βλάστηση.

Στην Ελλάδα η κατάσταση του φαινομένου της ερημοποίησης είναι προβληματική με συνέπεια  το 35% του ελλαδικού χώρου να αντιμετωπίζει υψηλό κίνδυνο ερημοποίησης. Το μεγαλύτερο μέρος των περιοχών με ευαισθησία στον κίνδυνο ερημοποίησης απειλούνται λόγω διάβρωσης, ενώ σημαντικές παράκτιες κυρίως περιοχές κινδυνεύουν από υποβάθμιση λόγω της αλάτωσης των εδαφών που προκαλείται από την υφαλμύρινση των παράκτιων υδροφορέων. Στις περιοχές υψηλού κινδύνου ανήκουν τα νησιά του Αιγαίου, ένα μέρος της Θεσσαλίας, η Ανατολική Στερεά Ελλάδα, η Ανατολική Πελοπόννησος, η Κρήτη (ιδιαιτέρως το νότιο και ανατολικό τμήμα της) καθώς και άλλες περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας.

Προτάσεις αντιμετώπισης του φαινομένου της Ερημοποίησης

?     Προστασία και βελτίωση της υψηλής ποιότητας γης παρά ανάλωση μεγάλων χρονικών διαστημάτων και πολλών χρημάτων σε φτωχή γη.

?        Εφαρμογή απλών, ορθολογικών τεχνικών διαχείρισης πεδίου για να προστατευθεί η γη από την υπερβόσκηση από τα αγροτικά ζώα.

?  Εφαρμογή ορθολογικών μέτρων συντήρησης σε γεωργικές γαίες για να προστατευθούν οι εδαφικοί πόροι.

?      Χρήση της κατάλληλης τεχνολογίας για να αυξηθεί η παραγωγή συγκομιδής που επιτρέπει στις φτωχότερες γαίες να επιστρέψουν σε λιγότερο εντατικές χρήσεις γης, άλλες από την εντατική γεωργία (παραδείγματος χάριν, δασονομία, άγρια φύση, ή βοσκή).

?    Αυξανόμενες προσπάθειες αποκατάστασης γης μέσω της διαχείρισης της βλάστησης, της σταθεροποίησης των αμμοθινών και του ελέγχου της διάβρωσης του εδάφους.

 

Πυρηνικά αποβλήτα

Τα πυρηνικά απόβλητα παράγονται από κάθε μορφής βιομηχανική χρήση που παρασκευάζει ή επεξεργάζεται πυρηνικά υλικά αλλά και από τη χρήση αυτών σε διάφορες εφαρμογές είτε αυτές είναι ειρηνικές, όπως οι ιατρικές εφαρμογές και οι αντιδραστήρες παραγωγής ενέργειας, είτε στρατιωτικές, όπως είναι τα πυρηνικά όπλα ή άλλες στρατιωτικές εφαρμογές. Τα με τους παραπάνω τρόπους παραγόμενα πυρηνικά απόβλητα δημιουργούν ένα σοβαρό και διεθνούς επιπέδου πρόβλημα με επιπτώσεις:

1. στην υγεία των ανθρώπων διότι:

 -μυστικά μπορεί να απορρίπτονται μεγάλες ποσότητες ραδιενεργών αποβλήτων στην θάλασσα ή ακόμα και σε ποτάμια ή λίμνες,

-συμβαίνουν  πλήθος ατυχημάτων με μικρές ή μεγάλες επιπτώσεις στο σχετικά σύντομο διάστημα ζωής της πυρηνικής βιομηχανίας,

- ο ρυθμός διάσπασης των αποβλήτων είναι πολύ υψηλότερος της ραδιενέργειας περιβάλλοντος.

2. στην ασφάλεια διότι:

-θα μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν για άλλους σκοπούς.

 

 

 

Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής για την ζωή πάνω στον πλανήτη μας;

Η ανθρώπινη επέμβαση στη φύση, δηλαδή η μεταβολή, και μάλιστα με γρήγορους ρυθμούς, των παραμέτρων που ρυθμίζουν το κλίμα θα δημιουργεί αλλαγές μη συμβατές με τη ζωή, όπως τουλάχιστον τη γνωρίζουμε σήμερα. Η χρήση των ορυκτών καυσίμων και η έκλυση μεγάλων ποσοτήτων αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα έχει ήδη οδηγήσει σε ορατά αποτελέσματα τα οποία θα επιδεινωθούν αν δεν ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα. Οι ανθρωπογενείς επιδράσεις έχουν οδηγήσει σε ρυθμούς αύξησης πολύ ταχύτερους των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου. Από το 1970 μέχρι το 2004 έχουν αυξηθεί κατά 70% με τα εξής αποτελέσματα:

-Αύξηση της μέσης θερμοκρασίας κατά 0,3 ?0,6 0C. Τα αποτελέσματα της παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας εκτός του συνολικά θερμότερου κλίματος θα οδηγήσουν σε αύξηση της στάθμης των θαλασσών (κατά 10?25 cm), μείωση του πάγου και του χιονιού (τα τελευταία 50 χρόνια οι πάγοι έγιναν λεπτότεροι κατά 40%), αλλαγή του χάρτη βροχόπτωσης σε διάφορες περιοχές και περισσότερα ακραία καιρικά φαινόμενα, με αποτέλεσμα προβλήματα στην γεωργία και άρα στην ομαλή τροφοδοσία σε τρόφιμα και άλλα γεωργικά προϊόντα.

- Οι κλιματικές αλλαγές θα επηρεάσουν τα φυσικά οικοσυστήματα, κυρίως εξαιτίας της θέρμανσης. Η Άνοιξη έρχεται νωρίτερα και διάφορα ζώα και φυτά μεταναστεύουν σε πιο κρύες περιοχές.

-Η αύξηση της στάθμης των θαλασσών θα έχει σαν αποτέλεσμα την κατάκλιση από θάλασσα πολλών παράκτιων περιοχών και εξαφάνιση από τον χάρτη ολόκληρων νησιών, όπως π.χ. η Βενετία.

- Η μείωση των παράκτιων περιοχών και εξαφάνιση νησιωτικών περιοχών θα έχει σαν αποτέλεσμα, τη μετακίνηση πληθυσμών προς τα ενδότερα, απώλεια καλλιεργήσιμων εδαφών και επομένως δημιουργία οικονομικής φύσεως προβλημάτων.