Μύθοι του Αισώπου : Ο Λαγός και η Χελώνα
Κάποτε ζούσε ένας λαγός που του άρεσε να υπερηφανεύεται για τη γρηγοράδα του.
"Είμαι ο πιο γρήγορος στο δάσος " έλεγε στους άλλους.
"Έπρεπε να είμαι βασιλιάς! " Μια μέρα ο τυφλοπόντικας έτυχε να τον ακούσει και νευρίασε πολύ. Έτρεξε λοιπόν στη φίλη του τη χελώνα και της παραπονέθηκε.
"Ποιος νομίζει ότι είναι ο κυρ λαγός και θέλει να μας έχει όλους υπηκόους! "
Η χελώνα το σκέφτηκε διπλά και τριπλά, αλλά δεν ήξερε τι να κάνει.
"Πρέπει να πάμε στην κυρία κουκουβάγια, το πιο σοφό πουλί του δάσους " είπε.
"Εκείνη θα μας πει ".
"Καλή μας κουκουβάγια, πες μας, πως να τιμωρήσουμε τον ανόητο και περήφανο λαγό; "
"Μόνο η χελώνα μπορεί να δώσει ένα καλό μάθημα στο λαγό! " είπε η σοφή κουκουβάγια. Και γυρίζοντας στη χελώνα, που κοίταζε έκπληκτη, της είπε:
"Θα βάλεις στοίχημα με το λαγό ποιος από τους δύο θα φτάσει πρώτος στο λόγο μετά το ποταμάκι!
Πάμε τώρα κιόλας να το κανονίσουμε ". Έτσι, πήγαν στο λαγό.
"Εσύ, το πιο αργό ζώο του δάσους, θέλεις να μου παραβγείς στο τρέξιμο; Χάλασε ο κόσμος! "
είπε έκπληκτος ο λαγός στη χελώνα.
"Έτσι ακριβώς! " είπε η χελώνα.
"Κι όποιος κερδίσει θα πάρει το χρυσό καρότο ".
"Πες πως το πήρα ήδη! " είπε ο λαγός, και όρισαν τη μέρα του διαγωνισμού. Έφτασε λοιπόν η μέρα του διαγωνισμού.
Η κυρία κουκουβάγια έδωσε το παράγγελμα και ο αγώνας άρχισε.
"Δε χρειάζεται να βιαστώ " είπε ο λαγός.
"Αποκλείεται να με κερδίσει η αργοκίνητη χελώνα!
Άσ' τη λοιπόν να ξεκινήσει πρώτη.
Έχουμε καιρό μπροστά μας ". Έτσι, ο λαγός, σίγουρος για τη νίκη του, ξάπλωσε κάτω από ένα δέντρο να αναπαυτεί.
"Ας δώσω στη φτωχή χελώνα λίγο χρόνο " σκέφτηκε "και την κερδίζω αργότερα! "
Και πήρε έναν υπνάκο.
Η "φτωχή " χελώνα όμως έκανε ό,τι μπορούσε. ¨Ετρεχε με όλη της τη δύναμη, κι έτσι κατά το μεσημέρι
πέρασε το ποταμάκι και κατευθύνθηκε προς το λόφο.
Ο λαγός, που μέχρι εκείνη την ώρα κοιμόταν του καλού καιρού, ξύπνησε απότομα και είδε πως η ώρα είχε περάσει.
Πετάχτηκε έντρομος κι άρχισε να τρέχει σαν τρελός για να προλάβει.
"Πώς είναι δυνατόν! " σκέφτηκε ο λαγός.
"Είμαι το πιο γρήγορο ζώο του δάσους και κινδυνεύω να χάσω από το πιο αργό! Δε θα αντέξω τέτοιο ρεζιλίκι!
Ας τρέξω να προλάβω! "
Όταν έφτασε όμως ο λαγός στο τέρμα, η χελώνα ήταν ήδη εκεί και κρατούσε το έπαθλο στα χέρια της πανηγυρίζοντας τη νίκη της.
"Ήθελες να γίνεις και βασιλιάς! " του φώναξε ο τυφλοπόντικας.
"Βασιλιάς της τεμπελιάς να γίνεις καλύτερα! "
" Όποιος τον εαυτό του
βάζει πάνω από όλους
τον εαυτό του τυραννά ".