Ιστοσελίδα της Λυσσαρέας Αρκαδίας
Home Δημοτικό Τραγούδι Αρχαία Ηραία Μαθητικό Βήμα Παραδοσιακή Μαγειρική Συνδέσεις

 





Παραδοσιακό Αλώνισμα στην Λυσσαρέα     

 ΟΡΓΑΝΩΣΗ     1.   Σύλλογος  Απανταχού Λυσσαρεωτών    
 2.    Φώτης Ζαφειρόπουλος                                

ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ     Ιστοσελίδα  "ΛΥΣΣΑΡΕΑ"                                   
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ-ΒΙΝΤΕΟ    1.  Ιτοσελίδα    "ΛΥΣΣΑΡΕΑ"                                
 
2.   Νίκος  Γ.  Δρακόπουλος 

Κάτι  που ξαναζήσαμε
Γράφει η Γιάννα Ηλ. Ζαφειροπούλου

Από επιθυμία του μικρού Φώτη Ζαφειρόπουλου (γιου του Ηλία του Κατσάκου) αναβίωσε το αλώνισμα στο χωριό μας,  με τέσσερα γαϊδουράκια που πρόθυμα προσέφεραν οι πατριώτες μας. Το θέαμα αυτό χρόνια είχαμε να το δούμε. Η εμπειρία που ζήσαμε μας πήγε χρόνια πίσω. Εκεί στα παλιά... Εκεί που όλοι ιδροκοπούσαμε για ένα κομμάτι ψωμί... Ενωμένοι... Αγαπημένοι... Χαμογελαστοί...
Έτσι και εκείνο το απόγευμα της 17ης Αυγούστου. Ξεκινήσαμε όλοι μαζί (αφού είχαμε μαζευτεί στο σπίτι του ΚατσακοΦώτη. Με τα γαϊδουράκια έτοιμα, στολισμένα με κιλίμια και με τα μελωδικά κουδούνια που τους είχε φορέσει ο μπάρμπα -Φώτης. Και φορτωμένα με τα υπέροχα εδέσματα και τον παραδοσιακό καγιανά που ετοίμασε η γυναίκα του Κατσάκου (προσφορά του Συλλόγου των Απανταχού Λυσσαρεωτών) και τις υπέροχες τηγανίτες της Φραντζέσκας και της Τασίας Αποστολοπούλου, και το πεντόκιλο κρασί - προσφορά του ΚατσακοΦώτη.

Στο δρόμο όλοι χαρούμενοι και κεφάτοι με τα καλαμπούρια μας. Ο Ηλίας Αποστολόπουλος με το δικριάνι του στον ώμο και οι Κατσακαίοι με την σκούπα και τα σακούλια τους. Τα γαϊδουράκια ζωηρά - ζωηρά και τσινιάρικα είχανε πολλή πλάκα. Μα πιο ζωηρό από όλα ήταν του μπάρμπα - Γιάννη (Κουκόγιαννη). Αν και κάποιας ηλικίας "΄εδωσε τα ρέστα του" .
Και τα τέσσερα γαϊδουράκια, του Μυλωνά, του Κατσάκου, του μπάρμπα Γιάννη και του Γιάννη του Παπαδόπουλου, έτοιμα, μπήκαν στο χορό. Ο Κατσάκος και ο μπάρμπα Φώτης με την βίτσα - που την έχει εδώ και πενήντα χρόνια - άρχισαν το αλώνισμα. Ένας - ένας οι πατριώτες έπαιρναν τη βίτσα και μπαίνοντας στο αλώνι ξαναζούσαν παλιές καλές στιγμές.

Μικροί - μεγάλοι νιώσαμε την εμπειρία και ζήσαμε κάτι που χρόνια θα θυμόμαστε. Και ιδίως στα παιδικά ματάκια των μικρών που δεν ήξεραν καν τι ήταν το αλώνισμα. Χάρις όμως στην περιέργεια του μικρού Κατσακοφώτη ζήσαμε ωραίες εμπειρίες που νιώσαμε μικροί - μεγάλοι.

Μετά από αυτήν την ιεροτελεστία ακολούθησε φαγοπότι. Και όλοι γευτήκαμε τις υπέροχες νοστιμιές. Και πίνοντας και ένα ποτηράκι κρασί ευχόμασταν όλοι  'και του χρόνου'.

Άντε βρέ!!  Και του χρόνου!!......

Γιάννα Ηλ.  Ζαδειροπούλου