Νέα Προγράμματα Σπουδών Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης (2011): αλλαγή εκπαιδευτικής κουλτούρας
Σε κάθε συζήτηση για το δημόσιο σχολείο που γίνεται είτε σε εξειδικευμένα εκπαιδευτικά συνέδρια, είτε μέσα από αρθρογραφία και τα ΜΜΕ τίθεται ως κεντρικό θέμα, ως ζητούμενο ή ως μεγάλη έλλειψη της εκπαιδευτικής πολιτικής η αλλαγή της εσωτερικής εκπαιδευτικής κουλτούρας. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, δεκαετία έντονων παιδαγωγικών προβληματισμών και ριζικών εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων στην Ευρώπη, τα εγχειρήματα για τις εκπαιδευτκές μεταρρυθμίσεις στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση «σφραγίστηκαν» από τη φράση «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση είναι η μεταρρύθμιση των αναλυτικών προγραμμάτων».
Στην Ελλάδα από τη μεταπολίτευση και μετά έχουμε αρκετές αποσπασματικές προσπάθειες για σύγχρονα αναλυτικά προγράμματα, ωστόσο φαίνεται ότι το 2010 η πολιτική ηγεσία ξεκάθαρα θέτει στο επίκεντρο της εκπαιδευτικής πολιτικής για το Νέο Σχολείο (http://www.minedu.gov.gr/neo-sxoleio-main.html?showall=&start=3) τα Προγράμματα Σπουδών, υιοθετώντας επιτέλους τις σύγχρονες αρχές των προγραμμάτων Σπουδών. Δηλώνει ρητά ότι τα ΝΠΣ αποτελούν την αφετηρία και το σημείο αναφοράς για όλα τα ζητήματα του εκπαιδευτικού συστήματος και αντιμετωπίζει τα Προγράμματα Σπουδών ως κοινωνική πράξη που δεν υπάρχει πριν και έξω από τη σχολική ζωή. Όμως αυτό που κάνει πρωτοποριακά τα ΝΠΣ είναι ότι αυτά απαντούν στα τρία θεμελιώδη πολιτικά ερωτήματα: α) ποια είναι τα χαρακτηριστικά της μελλοντικής κοινωνίας, β)ποιος είναι ο ρόλος της εκπαίδευσης στους σχεδιασμούς για την επίτευξη του οράματός μας για την κοινωνία, και γ)ποια είναι τα χαρακτηριστικά του μορφωμένου ανθρώπου στον κόσμο που επιδιώκουμε να οικοδομήσουμε;
Τα Νέα Προγράμματα Σπουδών (ΝΠΣ) συντάχθηκαν από ομάδες ειδικών επιστημόνων, πανεπιστημιακών, αλλά κυρίως μάχιμων εκπαιδευτικών μέσα από μια ανοιχτή διαδικασία συμμετοχής με την απορρόφηση 100.000.000 ευρώ περίπου από το ΕΣΠΑ (http://www.edulll.gr/?p=1783). Εφαρμόστηκαν πιλοτικά (http://digitalschool.minedu.gov.gr/info/newps/%CE%9F%CE%B4%CE%B7%CE%B3%CE%AF%CE%B5%CF%82%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%B1%20%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1%20%CF%83%CF%84%CE%B1%20%CF%80%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC%20%CE%B3%CF%85%CE%BC%CE%BD%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%B1.pdf) σε νηπιαγωγεία, δημοτικά και γυμνάσια με πολλές παρεκκλήσεις και ελλείψεις, και πριν λίγες μέρες σταμάτησε οριστικά η πιλοτική τους εφαρμογή χωρίς κανείς να γνωρίζει την τύχη τους. Αντίθετα στην Κύπρο που ξεκίνησε λίγο πριν την Ελλάδα εφαρμόζονται με συνεχείς αναπροσαρμογές και εμπλουτισμό.
Γιατί τα Νέα Προγράμματα Σπουδών είναι σύγχρονα, απαντούν στις ανάγκες των νέων ανθρώπων και αποτελούν την πυξίδα για τον αναπροσδιορισμό της υποχρεωτικής εκπαίδευσης στη χώρα;
- Λαμβάνουνυπόψητασύγχροναεπιστημονικά, κοινωνικάκαιπολιτικάδεδομέναστηχώρα, στηνΕυρώπη (Europe: 2020, Σχολείο 21ουαιώνα) και χαράσσουν το δικό μας δρόμο, θέτοντας ξεκάθαρους στόχους, αναμενόμενα μαθησιακά αποτελέσματα, αξίες, δεξιότητες και ικανότητες του ανθρώπου που θα ζήσει τον 21ο αιώνα, συγκεκριμένα στοχεύουν:
- στην απόκτηση ενός συνεκτικού και επαρκούς σώματος γνώσεων από όλες τις επιστήμες
- στην ενίσχυση της ανθρωπιστικής διάστασης της εκπαίδευσης
- στην καλιέργεια σύγχρονης δημοκρατικής πολιτότητας: ελληνική ταυτότητα, αλληλεπίδραση με τοπικές και παγκόσμιες κοινότητες και πολιτισμούς, αξίες της διαφορετικότητας, του διαλόγου, της υπευθυνότητας, της δημοκρατικής κοινωνίας
- στην καλλιέργεια όλων των ιδιοτήτων, ικανοτήτων και δεξιοτήτων που απαιτούνται στην κοινωνία του 21ου αιώνα(«ικανότητες-κλειδιά»): δημιουργικότητα, κριτική σκέψη και αναστοχαστική διαχείριση της γνώσης, μετατροπή της θεωρίας σε πράξη, ικανότητα λύσης προβλημάτων
- στις μορφωτικέςικανότητεςμιαςδιαβίουμάθησηςταθεμέλιατηςοποίαςοικοδομούνταιστοσχολείο:οιικανότητεςτηςεπικοινωνίας, τηςεπίλυσηςπροβλημάτων, τηςσυνεργασίας, τηςδημιουργικήςσκέψηςκαιδράσης. Στοπλαίσιοαυτόταπεριεχόμενατηςδιδασκαλίας-μάθησηςπρέπεινααναπτύσσουνκριτικέςκαιδημιουργικέςικανότητεςπουείναιοδηγοίγιατηνκατανόησηκαιδράσηστηζωή. Ηαναμόρφωσητωνπεριεχομένωναπόπληροφοριακή-κατακερματισμένηύλησεπεριεχόμεναικανοτήτωνκαιαξιώνείναιέναςκεντρικόςστόχος. Οστόχοςαυτόςείναιιδιαίτερασημαντικόςγιατηνυποχρεωτικήεκπαίδευσηηοποίααπευθύνεταισεόλουςτουςμαθητέςκαιηοποίαδημιουργείταθεμέλιατηςμάθησης.
- Έχουν στόχο οι μαθητές να γίνουν:
- Δημιουργικά πρόσωπα. Πρόσωπα με αυτογνωσία και αυτοπεποίθηση με κριτική και δημιουργική στάση που μπορούν να σχεδιάζουν και να διαμορφώνουν το προσωπικό τους μέλλον τους, να επιδιώκουν την προσωπική ανάπτυξη, υγεία, ασφάλεια και ευημερία και να αναπτύσσουν σχέσεις με διαφορετικούς ανθρώπους σε διαφορετικά περιβάλλοντα, έτσι ώστε να συμμετέχουν με επιτυχία στην οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ζωή.
- Ενεργοί και Υπεύθυνοι πολίτες. Πολίτες με ισχυρή συνείδηση της ελληνικής ταυτότητας που κατανοούν τις αλλαγές, αλληλεπιδρούν με τις τοπικές και παγκόσμιες κοινότητες και πολιτισμούς και υπηρετούν τις αξίες της διαφορετικότητας, του διαλόγου, της υπευθυνότητας, της δημοκρατικής και δίκαιης κοινωνίας.
- Πολίτες ευαίσθητοι και συμμέτοχοι στην αειφόρο ανάπτυξη. Πολίτες που κατανοούν τη σχέση του ανθρώπινου με το φυσικό περιβάλλον, την τεχνολογία, τις επιπτώσεις στα κοινωνικά, πολιτιστικά και καταναλωτικά πρότυπα και συμμετέχουν στην προσωπική και κοινωνική παρέμβαση για την αειφορία.
- Μαθητές που απολαμβάνουν τη μάθηση και μπορούν να την αξιοποιούν στη ζωή (ή μαθαίνουν πώς να μαθαίνουν). Μαθητές με θετική στάση στη μάθηση, στέρεα θεμέλια ουσιαστικών γνώσεων, ικανοτήτων και αξιών που εξελίσσονται και οδηγούν τη ζωή. Μαθητές με ικανότητες να μαθαίνουν αυτόνομα και από διαφορετικές πηγές, να συνεργάζονται και να αναπτύσσουν διαπροσωπικές σχέσεις, να καλλιεργούν την ειλικρίνεια, υπευθυνότητα και αυτοπεποίθηση, να μπορούν να σχεδιάζουν το προσωπικό και συλλογικό τους μέλλον.
- Προβλέπουν δράσεις για την κοινωνική και προσωπική ζωή. Στο πλαίσιο της ζωής του Νέου Σχολείου αναπτύσσονται δραστηριότητες, όπως: Συμμετοχή στην Τοπική Κοινότητα, Τέχνες και Πολιτισμός, Υγιεινοί τρόποι ζωής, Αειφόρος Ανάπτυξη, Τεχνολογία και ΜΜΕ, Επιχειρηματικές-Κοινωνικές Δράσεις, Παγκοσμιότητα και Τοπικότητα, Ταυτότητες και πολιτισμική πολυμορφία, Κοινωνική Συμπεριφορά, Συλλογικότητα ? Αλτρουισμός (δραστηριότητες εθελοντισμού, «νοικοκυρέματος» του ίδιου του σχολείου και της κοινότητας στην οποία ανήκει), Ανθρώπινες Σχέσεις για τη βελτίωση του κλίματος του σχολείου (επίλυση συγκρούσεων, αντιμετώπιση εκφοβισμών κ.λπ.) κ.ά.
- Υιοθετούν πλούσιες και δημιουργικές παιδαγωγικές που εστιάζουν στην ένταξη των μαθητών, στην αξιοποίηση των εμπειριών τους, στο διάλογο και τη συμμετοχή, τη σύνδεση με τις κοινότητες, τη διαφοροποιημένη και συνεργατική μάθηση. Σύνδεση των χώρων και των χρόνων της σχολικής ζωής (διδασκαλία, σχολικές δραστηριότητες - σύνδεση με τις τοπικές κοινότητες) σε ένα ανοικτό, ευέλικτο, συμμετοχικό και ενθαρρυντικό περιβάλλον μάθησης.
- Επενδύουν στην αξιολόγηση για τη βελτίωση της μάθησης. Αξιολόγηση των μαθητών που κυρίως αποβλέπει στην απόκτηση της ικανότητας για συνεχή ανατροφοδότηση, βελτίωση και ενθάρρυνση της μάθησης. Στηρίζεται σε κριτήρια και αναπτύσσει τρόπους αξιολόγησης όπως επίπεδα κατάκτησης στόχων/ικανοτήτων, περιγραφική αξιολόγηση, αξιολόγηση με βάση σχέδια εργασίας (projects), αξιολόγηση με φάκελο εργασιών, αυτοαξιολόγηση μαθητών
- Αναγνωρίζουν τον ρόλο του εκπαιδευτικού ως φορέα αλλαγής που αναστοχάζεται διαρκώς τον κοινωνικό ρόλο του σχολικού μηχανισμού, το δικό του ρόλο εντός του σχολείου, τις καθημερινές διδακτικές και παιδαγωγικές του πρακτικές σε συνδυασμό με το περιεχόμενο των μαθημάτων και τις κοινωνικές επιπτώσεις όλων αυτών και τον ενισχύουν με την συνεχή επιμόρφωση (Μείζον Πρόγραμμα Επιμόρφωσης, http://www.epimorfosi.edu.gr/images/stories/ebook-epimorfotes/sxeseis/sxeseis_sxolikh_taxh.pdf), το πιστοιποιητικό παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας, το πιστοποιητικό παιδαγωγικής κατάρτισης, το θεσμό του μέντορα, την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας.
- Είναι ανοιχτά στον εκπαιδευτικό, το μαθητή και την κοινωνία και αποτελούν τη βάση σχεδιασμού της Διδασκαλίας- Μάθησης. Έτσι γίνεται η μεγάλη αλλαγή: από το σχεδιασμό της διδασκαλίας με βάση το σχολικό εγχειρίδιο (κλειστό με έτοιμη γνώση), στο σχεδιασμό με βάση το Πρόγραμμα Σπουδών και την αξιοποίηση του σχολικού εγχειριδίου και άλλων πηγών/υλικών. Με τον τρόπο αυτό εκπαιδευτικοί και μαθητές είναι δρώντα υποκείμενα που συνδέουν το σχολείο με τη ζωή.
- Εισάγουν το θεσμό του Ενιαίου Αναμορφωμένου Εκπαιδευτικού Προγράμματος στα Δημοτικά Σχολεία με διεύρυνση υποχρεωτικού ωραρίου, με αγγλικά, τέχνες και πληροφορική από την Α΄δημοτικού, με ομίλους μαθητών για κοινωνικές δράσεις. Προβλέπει την ολοκλήρωση των βασικών γνώσεων και δεξιοτήτων (με πιστοποίηση από το σχολείο για τα Αγγλικά και την Πληροφορική) με το τέλος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Ήδη λειτουργούν 1200 δημοτικά με αυτό το πρόγραμμα (http://www.pi-schools.gr/news/FEK-1139B-PS.pdf)
- Εισάγουν το καινοτόμο πρόγραμμα Σχολική και Κοινωνική Ζωή για την προσωπική και κοινωνική ανάπτυξη των μαθητών (http://digitalschool.minedu.gov.gr/info/newps/%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/%CE%A0%CE%A3%20%CE%A3%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%9A%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%96%CF%89%CE%AE.pdf)
Η εκπαιδευτική πολιτική του Νέου Σχολείου αναγνωρίζει τον καταλυτικό και αναντικατάστατο ρόλο της παιδείας σε τρία επίπεδα: το πρώτο είναι οι αξίες και οι αρχές μιας κοινωνίας, γιατί η παιδεία μπορεί να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε πού είμαστε και πού θέλουμε να πάμε. Το δεύτερο επίπεδο είναι η ίδια η κοινωνική ισορροπία, η κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη, γιατί ποιοτικά αναβαθμισμένη παιδεία, σημαίνει ποιοτικά αναβαθμισμένη κοινωνική συνοχή, με ισότητα ευκαιριών και δίκαιη αναδιανομή δυνατοτήτων. Το τρίτο σημαντικό επίπεδο είναι η ίδια η ανάπτυξη της χώρας, ανάπτυξη και εκπαιδευτικό σύστημα συνδέονται με οργανικό τρόπο. Ταυτόχρονα αναγνωρίζει ότι απαιτείται να γίνουμε όλοι μέρος της μεγάλης αλλαγής στην παιδεία και ιδιαίτερα οι εκπαιδευτικοί. Ή όπως είπε ο Δελμούζος σε άλλες εποχές, για άλλη μια μεταρρύθμιση που δεν έγινε: «η εκπαιδευτική αναμόρφωση δεν είναι κάτι που θα γίνει στο χαρτί, στους τοίχους, στα θρανία, αλλά κάτι που θα πρέπει να γίνει στις ψυχές και στα κεφάλια των δασκάλων».
ΥΓ. Τέσσερα χρόνια μετά το Νέο Σχολείο ο Ιταλός Πρωθυπουργός ανακοίνωσε το «Καλό Σχολείο», (εκθειάστηκε και σωστά από τον ελληνικό τύπο), ακριβώς στην ίδια φιλοσοφία του Νέου Σχολείου. Μήπως οι γείτονες μας ανοίξουν τα μάτια;
Μπούντα Ελένη
ΨΑΧΝΕΤΕ ΓΙΑ ΥΠΟΤΡΟΦΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
Η ΑΝΤΙΘΕΣΗ
Μικρό λεξικό του Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία: άλλο ρητορικό περιτύλιγμα για πολιτικές που προτάθηκαν και πολεμήθηκαν ως ?νεοφιλελεύθερες?
Γιάννης Κατσαρός (Σχολικός Σύμβουλος)
Ο κ. Λιάκος σε άρθρο του για τις ?Αφετηριακές θέσεις για τον Εθνικό και Κοινωνικό Διάλογο για την Παιδεία (Λιάκος, 23/12/2015, http://www.esos.gr/arthra/41596/afetiriakes-theseis-gia-ton-ethniko-kai-...) αποτιμά τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που προηγήθηκαν μιλώντας για ?πολιτικές που αποχύμωσαν την εκπαίδευση από την παιδεία και δυσφήμισαν τον όρο και την έννοια μεταρρύθμιση?. Και διερωτάται; ?Πώς θα ξαναδώσουμε στις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις το βάρος που είχαν στην ιστορία μας; Πώς θα ξαναβρούμε το νήμα που μας ενώνει με τις προσπάθειες του Εκπαιδευτικού Ομίλου, του Δελμούζου, του Γληνού και της Ρόζας Ιμβριώτη, του Κακριδή, του Παπανούτσου και του Δημαρά, με τα ιδεώδη της δημοκρατικής μας Μεταπολίτευσης;?
Ο αείμνηστος Α. Δημαράς το απάντησε σε άρθρο του, που δημοσιεύτηκε το 2010 σε ένα ένθετο αφιέρωμα της εφημερίδας «Τα Νέα» στη μεταρρύθμιση του ?Νέου Σχολείου? με τίτλο «Επιτέλους» γράφοντας: «Σήμερα που στην κοινωνία μας η μόνη συμφωνία για τα εκπαιδευτικά θέματα είναι στη δυσφορία, και που περισσεύουν οι επιπόλαιες, ατομικές, αστόχαστες τοποθετήσεις, η πρόταση για το σύγχρονο «Νέο Σχολείο» εμφανίζεται ορθολογικά συγκροτημένη. Και έχει φανερή συνάφεια με το προγονικό του στον σαφή ιδεολογικό προσανατολισμό. Όπως τότε, έτσι και τώρα, το σχολείο, απευθύνεται χωρίς περιορισμούς σε όλους, και πέρα από τα εφόδια για τον επαγγελματικό βίο στοχεύει στη διαμόρφωση ενός πολίτη υπερήφανου για τον κόσμο στον οποίο ζει, με επίγνωση των προβλημάτων της κοινωνίας στην οποία ανήκει, και με διάθεση να συμβάλει στην αντιμετώπισή τους. Η κρίση που περνάει η Χώρα χρειάζεται να αποτελέσει αφορμή και για να ξεκινήσει από το σχολείο μια εθνική ανάταση. Η πρόταση διατυπώθηκε. Τελικά, πάντως, επειδή σχολείο (νέο ή παλιό) δεν υπάρχει χωρίς δασκάλους, όλα κρίνονται από την έκταση και την ένταση της δικής τους συμμετοχής στην προσπάθεια.»
Για Συνέχεια - Ολόκληρο το Κείμενο.
* Ο Γιάννης Κατσαρός είναι σχολικός σύμβουλος, δρ Διοίκησης στην Εκπαίδευση
ΠΛΟΗΓΟΣ ΣΕΛΙΔΑΣ
Η ΑΛΛΗ ΜΑΤΙΑ
Η κ. Διαμαντοπούλου απέστειλε επιστολή προς τον πρόεδρο της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, με την οποία εξηγεί τους λόγους για τους οποίους δεν αποδέχεται την πρόσκληση.
Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων
Έλαβα την πρόσκληση σας για συμμετοχή μου στην συνεδρίαση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής στις 18 Φεβρουαρίου 2016 που έχει ως αντικείμενο ?να διατυπωθούν τα προβλήματα και να διαμορφωθούν λύσεις?.
Εκτιμώ ιδιαίτερα τον ρόλο της Επιτροπής και θεωρώ ύψιστης σημασίας την ενεργή συμμετοχή των Βουλευτών, στην «επεξεργασία και εξέταση σχεδίων νόμων» που αποτελεί, άλλωστε, και τον βασικό σκοπό λειτουργίας της.
Γι΄αυτό και κατά την 28μηνη περίοδο που είχα την ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας, η συγκεκριμένη Επιτροπή συνεδρίασε δεκάδες φορές, στις περισσότερες εκ των οποίων συμμετείχα προσωπικά. Υπογραμμίζω δε, ότι σε όλα τα πολυνομοσχέδια που έφερα τότε προς ψήφιση στην ολομέλεια, υπήρξε καθοριστική η συμβολή στην τελική διαμόρφωση και ψήφισή τους, των βουλευτών της Επιτροπής - όλων των κομμάτων - και ιδιαίτερα όσων συμμετείχαν και στα άλλα διακομματικά όργανα και σε συναντήσεις διαλόγου που τότε ενεργοποιήσαμε στον διάλογο για την μεταρρύθμιση.
Η σημερινή Κυβέρνηση, ενώ εξαγγέλλει «εθνικό διάλογο», προωθεί συνεχώς καίριες ανατροπές του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου. Οι περισσότερες από τις ανατροπές αυτές πραγματοποιούνται με την ευθέως αντισυνταγματική διαδικασία των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου και με τον τρόπο αυτό η Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων και όλοι οι Βουλευτές στερούνται της δυνατότητας ακόμη και να εκφέρουν τις απόψεις τους.
Αλήθεια, ποια «εξαιρετικά επείγουσα και απρόβλεπτη ανάγκη» επιβάλλει αυτή την επιλογή; Αντιλαμβάνεσθε ότι με τέτοιες προϋποθέσεις δεν είναι δυνατό να υπάρξει διάλογος, παρά μόνο ως πρόσχημα.
Κατά συνέπεια περιορίζομαι στα παρακάτω:
1. Τα προβλήματα του εκπαιδευτικού μας συστήματος είναι γνωστά. Τα γνωρίζουμε και τα συζητούμε όλοι, βιώνοντας τα ως γονείς, μαθητές, φοιτητές, ως εκπαιδευτικοί κάθε βαθμίδας. Ίσως μας διαφεύγουν όταν, πολιτευόμενοι, ερχόμαστε αντιμέτωποι με το πολιτικό κόστος, τις αντικρουόμενες βλέψεις επιμέρους κοινωνικών ή επαγγελματικών ομάδων, τα κάθε είδους μικροσυμφέροντα ή ακόμη και τις ιδεοληψίες που μας κρατούν προσκολλημένους σε άλλες εποχές και άλλες συνθήκες.
2. Μια μεταρρύθμιση δεν μπορεί να έχει ως ορίζοντα τις εκάστοτε «παρούσες συνθήκες». Αντίθετα, πρέπει να έχει προοπτική δεκαετιών, σαφή και καθαρό στόχο και επομένως να βασίζεται στην μακρόχρονη εθνική και διεθνή εμπειρία και γνώση ανάλογων προσπαθειών, να αξιολογεί εφαρμοσμένες πρακτικές, να απαντά επί του συγκεκριμένου, να ανατρέπει παθογένειες και να δημιουργεί ένα νέο περιβάλλον.
3. Οι προσωπικές μου θέσεις, είναι γνωστό ότι δεν βρίσκονται, πλέον, σε επίπεδο προβληματισμού και αναζητήσεων . Οι προβληματισμοί και οι αναζητήσεις μου μαζί με σημαντικούς συνεργάτες πολιτικούς, εκπαιδευτικούς και τεχνοκράτες προηγήθηκαν και συχνά ανακαθορίστηκαν μετά από εξαντλητικό διάλογο. Στο επίκεντρο είχαν πάντα τα παιδιά μας και τι καλύτερο μπορούσε να προσφέρει ένα αναβαθμισμένο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα και ό,τι αυτό εμπεριέχει, στις νέες γενιές και την προοπτική της Χώρας. Έτσι, κατέληξαν σε ολοκληρωμένες θέσεις οι οποίες αποτυπώθηκαν στη συνέχεια σε πέντε νόμους και τρία νομοσχέδια που όλα είχαν περάσει από την βάσανο διακομματικών συνεργασιών και μεγάλων συναινέσεων και αποτελούσαν ένα ενιαίο και αλληλοσυμπληρούμενο σύνολο. Αν αυτό το νομοθετικό έργο είχε τεθεί σε πλήρη εφαρμογή ?όπως συμβαίνει στις ευνομούμενες δημοκρατίες- πιστεύω ακράδαντα ότι σήμερα (5 χρόνια μετά) θα είχε συνεισφέρει τα μέγιστα στην αναβάθμιση του Εκπαιδευτικού μας Συστήματος και, βέβαια, θα μπορούσε να αποτελεί αντικείμενο συνεχών διορθώσεων , βελτιώσεων αλλά και μιας πάντα αναγκαίας αναμόρφωσης, βασισμένης στα αποτελέσματα που παρήγαγε και όχι στις ιδεοληπτικές προσεγγίσεις οποιασδήποτε πλευράς.
4. Όλη η τεκμηρίωση, τα στοιχεία δημόσιας διαβούλευσης οι αναμορφώσεις, οι προτάσεις κοινωνικών, επιστημονικών και άλλων φορέων, οι θέσεις των κομμάτων και βουλευτών που συμμετείχαν, που οδήγησαν στο διαμορφωθέν νομοθετικό έργο, υπήρχαν αναρτημένα στο διαδίκτυο, άμεσα προσβάσιμα σε κάθε ενδιαφερόμενο πολίτη και προφανώς στους Βουλευτές. Όλα όμως φαίνεται να εξαφανίσθηκαν επί Υπουργίας του κ. Μπαλτά!
Έχω λοιπόν την τιμή, να υποβάλλω στην Επιτροπή σας πέντε προτάσεις στις οποίες ενσωματώνεται όλη η εμπειρία μου, η γνώση μου και, κυρίως, οι πράξεις μου:
1. Άμεση επαναφορά στο διαδίκτυο, από το Υπουργείο Παιδείας, όλου του υλικού που αφορά στην μεταρρύθμιση του 2009-2011, όπως και κάθε προηγούμενης προσπάθειας . Δεν πρόκειται για «το έργο της Διαμαντοπούλου» ή κάποιου Υπουργού, αλλά για δημόσιο κτήμα, που πρέπει να είναι πάντα προσβάσιμο σε όλους τους Έλληνες.
2. Διάθεση στα μέλη της Επιτροπής των παρακάτω νόμων και των αντίστοιχων αιτιολογικών εκθέσεων, που άμεσα συνδέονται με μια συνολική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, από το νηπιαγωγείο, μέχρι την δια βίου μάθηση και επαγγελματική αποκατάσταση.
a. Ν. 3839/2010 «Σύστημα επιλογής προϊσταμένων οργανικών μονάδων με αντικειμενικά και αξιοκρατικά κριτήρια ? Σύσταση Ειδικού Συμβουλίου Επιλογής Προϊσταμένων (ΕΙ.Σ.Ε.Π.) και λοιπές διατάξεις. (ΦΕΚ 51/ 29.3.2010)
b. N. 3848/2010 «Αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού ? καθιέρωση κανόνων αξιολόγησης και αξιοκρατίας στην εκπαίδευση και λοιπές διατάξεις (ΦΕΚ 71/ 19.5.2010)
c. Ν. 3879/2010 «Ανάπτυξη της Δια Βίου Μάθησης και λοιπές διατάξεις (ΦΕΚ 163/ 21.9.2010)
d. Ν. 3966/2011 «Θεσμικό πλαίσιο των Πρότυπων Πειραματικών Σχολείων, Ίδρυση Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Οργάνωση του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων «ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ» και λοιπές διατάξεις. (ΦΕΚ 118/ 24.5.2011)
e. N. 4009/2011 «Δομή, λειτουργία, διασφάλιση της ποιότητας των σπουδών και διεθνοποίηση των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.» (ΦΕΚ 195/6.9.2011)
f. Ν. 4027/2011 «Ελληνόγλωσση εκπαίδευση στο εξωτερικό και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ 233/ 4.11.2011)
3. Διάθεση στα μέλη της Επιτροπής των έτοιμων σχεδίων νόμου τα οποία συντάχθηκαν ύστερα από ευρεία διακομματική συναίνεση, τα οποία παρέδωσα στον διάδοχο μου Υπουργό Παιδείας, όταν αποχώρησα από το Υπουργείο μετά την αναστολή κάθε νομοθετικής πρωτοβουλίας επί Κυβερνήσεως Παπαδήμου και συγκεκριμένα τα νομοσχέδια:
Α) για το Νέο Λύκειο,
Β) για την Τεχνολογική Εκπαίδευση,
Γ) για την Έρευνα και Ανάπτυξη Τεχνολογίας και Καινοτομίας τα οποία στην συνέχεια ακολούθησαν άλλο δρόμο?
Όλο το παραπάνω υλικό, θεωρώ ότι μπορεί να συνεισφέρει μιας και αποτελεί ένα συνολικό έργο και αναφέρεται σε μια ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση. Αποσπασματικές ρυθμίσεις και αλλαγές, που αντιμετωπίζουν ευκαιριακές σκοπιμότητες, δημιουργούν αναπόφευκτα παρενέργειες.
4. Ενημέρωση των Βουλευτών από το ΙΕΠ:
? Για τα Νέα Προγράμματα Σπουδών - για το Νέο Σχολείο τα οποία όχι μόνο ολοκληρώθηκαν αλλά εφαρμόστηκαν και πιλοτικά.
? Για την πιλοτική εφαρμογή της αυτοαξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου η οποία μέχρι το 2014 γενικεύθηκε για να παγώσει από τον Ιανουάριο του 2015
? Για Το ψηφιακό σχολείο ένα σύνολο εν εξελίξει δράσεων που σταμάτησε με επιλογή του κ. Μπαλτά
5. Διάθεση στα μέλη της Επιτροπής της ολοκληρωμένης μελέτης του ΟΟΣΑ και των εμπειρογνωμόνων της ΕΕ, έργο το οποίο ελήφθη σοβαρά υπόψη σε όλη την προσπάθεια.
Κύριε Πρόεδρε,
Η σχετικά πρόσφατη Ευρωπαϊκή ιστορία μάς διδάσκει ότι όλες οι χώρες που θέλησαν να συνομιλήσουν παραγωγικά με το μέλλον τους, πραγματοποίησαν μεγάλες μεταρρυθμιστικές τομές στον τομέα της Εκπαίδευσης, ύστερα από εξαντλητικό διάλογο με την Εκπαιδευτική Κοινότητα, τους Κοινωνικούς Φορείς και βεβαίως τα Πολιτικά Κόμματα.
Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που είχα την τιμή να εισηγηθώ στη Βουλή των Ελλήνων με διαδοχικά νομοσχέδια που ψηφίστηκαν με πρωτοφανείς πλειοψηφίες, καθώς και με τα νομοσχέδια που προετοιμάστηκαν, ήταν ενταγμένη σ' αυτήν την πετυχημένη ευρωπαϊκή παράδοση.
Δεν υπαγορεύθηκαν από κανένα "μνημόνιο", αλλά ήταν μια καθαρά εθνική πολιτική πρωτοβουλία που προσπάθησε να βάλει τις βάσεις για την υποβοήθηση της ανάταξης της χώρας, μέσα από την αναβάθμιση όλου του εκπαιδευτικού συστήματος και την εξασφάλιση ενός καλύτερου μέλλοντος για τα παιδιά μας.
Η σημερινή κυβέρνηση επέλεξε την πλήρη κατεδάφιση αυτής της προσπάθειας. Δυστυχώς, δεν είναι η πρώτη φορά που κάτι τέτοιο συμβαίνει στη σύγχρονη ιστορία μας.
Όμως, εξαιτίας των συνθηκών που βιώνει η πατρίδα μας, φοβάμαι ότι αυτή η κατεδάφιση θα έχει πολύ χειρότερες συνέπειες από οποιαδήποτε άλλη φορά και κανένας διάλογος δεν θα μπορέσει να θεραπεύσει.
Με εκτίμηση,
Άννα Διαμαντοπούλου
ΖΥΓΟΥΡΗ ΕΛΕΝΑ
Εκπαιδευτική αξιολόγηση: Παραδείγματα εφαρμογής αξιολογικών πλαισίων για την αποτελεσματική εκπαιδευτική διαδικασία- Συγκριτική αντιπαραβολή - Εκτιμήσεις - Προβληματισμοί
Έ. Ζυγούρη - Π. Γκόλια
Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Ο ΠΙΝΑΚΑΣ
Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ