Η αλεπού ...
Η αλεπού έχει εξαπλωθεί σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Την αλεπού την βρίσκουμε σε δάση και θαμνότοπους αλλά και σε γεωργικές εκτάσεις οι οποίες είναι κοντά σε δάση.
Η αλεπού είναι ζώο ευέλικτο και γεροδεμένο. Έχει μακριά ουρά που το άκρο της είναι λευκό και φουντωτό. Το τρίχωμά της είναι μακρύ, πυκνό και μαλακό είναι καφεκόκκινο αλλά υπάρχουν και πιο σκούρες ποικιλίες. Αλλάζει τη φορεσιά της. Το μήκος του σώματος της ξεκινά από 50 και φτάνει τα 90 εκ. Το βάρος της είναι 3-10 κκιλά και το ύψος 50-60 εκ. Η αλεπού είναι ζώο της νύχτας, εκτός από την περίοδο της αναπαραγωγής που κυκλοφορεί την ημέρα.
Η αλεπού είναι παμφάγο ζώο. Πιο πολύ τρώει κρέας από ζώα, πουλερικά αλλά και φυτική τροφή. Κυρίως τρέφεται με ποντίκια, σκύουρους, λαγούς, ερπετά, βατράχια, έντομα και ψάρια. Τρώει και ψόφια ζώα. Τρέφεται επίσης με φρούτα και χυμώδεις καρπούς. Όταν της περισεύει τροφή τη θάβει σε λάκκο και την τρώει αργότερα.
Κινείται κυρίως βραδινές ώρες ψάχνοντας για την τροφή της. Η ουρά της την βοηθάει να αλλάζει πορεία με ευκολία και ταχύτητα. Επίσης κολυμπά, τρέχει γρήγορα, φτιάχνει στοές και φωλιάζει μέσα σε αυτές, φωλιάζει και σε φωλίες άλλων ζώων. Μια από αυτές τις φωλιές είναι η φωλιά του ασβού. Η φωλιά της αποτελείται από μια κεντρική στοά από την οποία διακλαδίζονται
3-4 μικρότερες στοές που τα άκρα τους φτάνουν μέχρι την επιφάνεια του εδάφους. Η είσοδος της φωλιάς της είναι κάτω από έναν μεγάλο θάμνο.
Ο κυριότερος εχθρός της αλεπούς είναι ο λύκος ενώ για τα μικρά της, η αγριόγατα. Η αλεπού έχει πολύ καλή όσφρηση, ακοή αλλά όχι όραση.
Τα τελευταία χρόνια οι έρευνες απέδειξαν ότι κυρίως η διατροφή της αλεπούς αποτελείται από ποντικούς, έντομα, φρούτα και το πολύ από 5-10% θηραματικά είδη, παραμένει ένα είδος που χάνεται σιγά-σιγά από την Ευρώπη.
Η επίδραση της αλεπούς είναι πολύ θετική στον έλεγχο των πληθυσμών των τρωκτικών.
ΔΗΜΗΤΡΑ ΣΑΒΒΑ
