Εδώ μπορείτε να δείτε διάφορες δραστηριότητες που έγιναν φέτος στο Σχολείο μας.

Το Ημερολόγιο
Παραμονές του νέου έτους αποφασίσαμε να κατασκευάσουμε ένα ημερολόγιο ώστε να υπάρχει αναμνηστικό σε κάθε σπίτι αλλά να ενισχυθεί και το ταμείο μας ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε μια εκπαιδευτική εκδρομή στο Ηράκλειο.
Στρωθήκαμε λοιπόν στη δουλειά και άλλος σχεδίαζε άλλος έκοβε άλλος κολλούσε μέχρι που βγήκαν τα πρώτα ημερολόγια τα οποία έγιναν ανάρπαστα και έτσι αναγκαστήκαμε να φτιάξουμε και δεύτερη παρτίδα.

Η εκδρομή στο Ηράκλειο
Μια εκπαιδευτική εκδρομή με λεωφορείο ακούγεται εύκολη για κάποιο πολυθέσιο Σχολείο όμως για το δικό μας που οι περισσότερες οικογένειες είναι πολύτεκνες αυτή η εκδρομή γίνεται απαγορευτική.
Ευτυχώς πήγαν καλά και οι εφημερίδες μας και τα ημερολόγιά μας πήγαν πολύ καλά οικονομικά και με την συμμετοχή των Δημοτικών Σχολείων Πιτσιδίων και βαλή ώστε να μοιραστούν τα έξοδα και να μην επιβαρύνουμε τους γονείς μας καθόλου. Και έτσι έγινε.
Η εκδρομή ήταν καταπληκτική. Στην αρχή παρακολουθήσαμε την θεατρική παράσταση του Καραγκιόζη στο θέατρο Κνωσσού και στη συνέχεια πήγαμε στην αρχαία πόλη της Κνωσσού όπου μας περίμενε η ξεναγός και μας είπε τόσα πολλά και τόσο ωραία πράγματα που δεν θα τα ξεχάσουμε ποτέ.

Η εκδρομή στα Χανιά
Φέτος αποφασίσαμε να κάνουμε την ημερήσια εκδρομή μας στα Χανιά μαζί με το Δημοτικό Σχολείο του διπλανού χωριού το Βαλή αλλά το κάθε χωριό είχε το δικό του λεωφορείο.
Το πρόγραμμα της εκδρομής είχε στάση στην Αργυρούπολη με τα γάργαρα νερά της, στις Μονές Αγίας Τριάδας και Γουβερνέτο, κατόπιν φάγαμε και κάναμε μπάνιο στο Μαράθι, το απόγευμα ηπιαμε καφέ στα Χανιά και τελευταία στάση ήταν στον Κούμο που είναι μια πέτρινηπολιτεία.
Αλλά καλύτερα θα σας τα περιγράψουν και τα ίδια τα παιδιά όπως τα έγραψαν στην εδημεριδούλα μας.

Πριν λίγες μέρες και συγκεκριμένα το Σάββατο 9 Ιουνίου 2001 το Δημοτικό Σχολείο μας έκανε την ετήσια ημερήσια εκδρομή του στα Χανιά αλλά και σε πολλά άλλα μέρη που επισκεφτήκαμε ενδιάμεσα.
Η πρώτη στάση μας ήταν για καφέ στην Αργυρούπολη η οποία είναι ένα φανταστικό μέρος γεμάτο νερά καταρράχτες, πάπιες και άλλα. Εκεί εγώ η Αμάντα και η Αλέξια τραβήξαμε φωτογραφίες στους καταρράχτες και στη λιμνούλα με τις πάπιες που ήταν γεμάτη νομίσματα από τους επισκέπτες που τα ρίχνουν μέσα και κάνουν μια ευχή με σκοπό να τους πραγματοποιηθεί.
Στην συνέχεια πήγαμε στην Αγία Τριάδα μια πολύ όμορφη εκκλησία με πού όμορφες αγιογραφίες στους τοίχους.
Ο επόμενος σταθμός ήταν η μονή Γουβερνέτο στην διαδρομή ο Αντώνης κοιμόταν συνέχεια και εμείς βρήκαμε την ευκαιρία να τον πειράξουμε και να του χαλάσουμε την ησυχία του. Έτσι κι αλλιώς μια μέρα το χρόνο είναι αν ήθελε ύπνο έχει άλλες 364 μέρες.
Η μονή Γουβερνέτο ήταν πάρα πολύ ωραία και σε μικρή απόσταση υπήρχαν πολλές σπηλιές και μια από αυτές ήταν και του Αγίου Ιωάννου Γουβερνέτου που πήρε το όνομα η μονή.
Εκεί συνέβη και ένα γεγονός που με τρόμαξε πάρα πολύ. Την ώρα που έβγαζα τον Αντώνη φωτογραφία ο Γιώργος από το Βαλή φώναζε κάτι πολύ δυνατά βγήκε στο μπαλκόνι ακριβώς από πάνω μου ο Ηγούμενος της μονής και φώναζε να κάνουμε ησυχία και να σεβαστούμε το χώρο. Ενώ δεν έφταιγα επειδή ήμουν πιο κοντά από όλους τρόμαξα τόσο πολύ που παραλίγο να μου πέσει η φωτογραφική μηχανή από τα χέρια.
Μετά πήγαμε στο Μαράθι για φαγητό ένας πολύ όμορφος κόλπος που βρίσκεται στο ακρωτήρι των Χανίων και περάσαμε πολύ ωραία.
Μετά το φαγητό ξεκινήσαμε για Χανιά. Στο λιμάνι των Χανίων μας έκανε εντύπωση ένας σκύλος που κολυμπούσε καλύτερα και από άνθρωπο. Του πετούσε το αφεντικό του πράγματα μέσα στη θάλασσα και αυτός ορμούσε και τα έφερνε όσο βαθιά και αν ήταν.
Εκεί ήταν και ένας μαύρος που πουλούσε διάφορα πράγματα, τραγουδούσε, χόρευε και έκανε πολλά κομπλιμέντα. Ήταν πολύ αστείος.
Ο επόμενος σταθμός μας ήταν στον Κούμο. Εκεί ένας άνθρωπος που είχε ένα κτήμα το έχτισε όλο με πέτρα. Όπου και να γύριζες το βλέμμα σου έβλεπες πέτρες ακόμα και το μπάνιο, και οι βρύσες ήταν πέτρινες. Εκεί φάγαμε παγωτό ήπιαμε καφέ και θαυμάσαμε έκτος από τα πετρόχτιστα κτίρια και τα πολλά και διάφορα ζώα που είχε.
Αργά το βράδυ επιστρέψαμε στο χωριό μας κατακουρασμένοι αλλά και ευχαριστημένοι.
Εύχομαι να είμαστε καλά και του χρόνου για να ξανακάνουμε την ίδια εκδρομή.

Φέτος το Σχολείο μας έκανε την ημερήσια εκδρομή του στα Χανιά. Πήγαμε σε πολλά μέρη αλλά εγώ θα σας πω δυο που μου έκαναν εντύπωση, και αυτά είναι τα εξής:
Η Αργυρούπολη που ήταν ένα πολύ ωραίο μέρος γεμάτο δροσιά και νερά. Ήταν η πρώτη στάση που κάναμε. Είχε μια πολύ ωραία εκκλησία μέσα σε ένα βράχο, είχε καταρράχτες, αλλά και νερόμυλους με τους οποίους παλιά άλεθαν το σιτάρι ενώ σήμερα τους έχουν τα μαγαζιά για ομορφιά και για να πηγαίνουν τουρίστες στο μαγαζί τους.
Το δεύτερο μέρος που θα σταθώ είναι το μοναστήρι του Γουβερνέτου το οποίο εκτός από την ομορφιά του μου έκανε εντύπωση και η ιστορία του που μας την διηγήθηκε ο Κύριος, δηλαδή πριν πολλά χρόνια ζούσε εκεί ένας μοναχός ο Άγιος Ιωάννης ο
Γουβερνέτος. Το σπίτι του ήταν μια μεγάλη σπηλιά μήκους 156 μέτρων μπροστά από το φαράγγι του Αγίου που κατέληγε στη θάλασσα.
Εδώ πρέπει να σας πω ότι υπάρχουν αρκετές σπηλιές στη περιοχή και μάλιστα μπήκαμε και σε δυο από αυτές την πρώτη από την μονή και την δεύτερη που ήταν και το σπίτι του Αγίου. Βέβαια ήταν σκοτεινά και δεν προχωρήσαμε μέχρι το τέρμα της που άφησε τα κόκαλα του ο Άγιος.
Στα γεράματα του ο Άγιος είχε καμπουριάσει και όπως περπατούσε στο βουνό ένας κυνηγός τον πέρασε για ζώο και του έριξε με το τόξο του. Ο Άγιος τραυματισμένος πήγε στη σπηλιά του και ο κυνηγός ακολουθώντας το αίμα πήγε να δει τι ζώο είχε σκοτώσει. Μόλις έφτασε στη σπηλιά είδε από το βάθος της μια λάμψη και μια ευωδιά παράξενη. Συνέχισε να προχωρά και όσο προχωρούσε τόσο η λάμψη μεγάλωνε. Μόλις έφτασε στο τέλος βρήκε τον Άγιο στα τελευταία του και ίσα-ίσα που πρόλαβε να πάρει συγχώρεση για το κακό που του έκανε.
Ήταν μια πολύ συγκινητική ιστορία.