Οι μορφές των αετωμάτων είναι, περίπου, μιάμιση φορά μεγαλύτερες από το φυσικό και οι θεοί στο κέντρο έχουν περίπου ύψος 3,15 μ. Τα γλυπτά είναι ολόγλυφα και ήταν στερεωμένα στο αέτωμα με συνδέσμους. Σε αρκετά μεγάλο τμήμα του πίσω μέρους τους δεν είναι τελειωμένα ή ακόμη υπάρχουν ατέλειες στην απόδοση της κόμης. Φυσικά, δε θα πρέπει να κατακρίνουμε τον καλλιτέχνη αλλά να σκεφτούμε ότι τα γλυπτά ήταν τοποθετημένα σε αρκετό ύψος και οι λεπτομέρειες - ατέλειες θα αποδίδονταν - καλύπτονταν με χρώμα.
Σ' αντίθεση με το ανατολικό αέτωμα η σύνθεση παρουσιάζει δράση. Στο κέντρο κυριαρχεί η ήρεμη μορφή του Απόλλωνα και η μάχη ανάμεσα στους αντιμαχόμενους απομακρύνεται από το κέντρο προς τα άκρα. Διακρίνεται μια οργάνωση των μορφών σε ομάδες που παρουσιάζουν συμμετρική διάταξη. Οι μορφές είναι τοποθετημένες με τέτοιο τρόπο ώστε δίνεται η αίσθηση του βάθους. Οι αντιμαχόμενες φιγούρες αποτραβιούνται από το πρώτο επίπεδο ενώ εκείνες των κοριτσιών μένουν κρατημένες από τα ζωώδη σώματα αυτών που τους επιτίθενται.
Αποδίδεται με επιτυχία η ανθρώπινη ανατομία και η αντίθεση των μαχόμενων μορφών και ομάδων. Παρατηρείται μια ένταση στην έκφραση των προσώπων, κάτι που θα αποφύγει η τέχνη της κλασικής περιόδου.
Κατά μία εκδοχή το αέτωμα υποθέτουμε ότι θα ήταν κάπως έτσι.
Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, την οποία υιοθετεί το Μουσείο στην Ολυμπία, το αέτωμα ήταν κάπως έτσι:
Σύρτε τον δείκτη πάνω στο αέτωμα, για να μεταφερθείτε στην ανάλογη σελίδα ή επιλέξτε κάποιον από τους παρακάτω δεσμούς:
