Άσκηση στις αόριστες αντωνυμίες

1. Ἤν γὰρ κρατήσωμεν ταῖς ναυσί, ἔστι (τίς, τίς, τί) τὴν ὑπάρχουσάν που οἰκεῖαν πόλιν ἐπιδεῖν.
2. Τὰ γὰρ οἰκεῖα καὶ ἃ διδόασιν (ἕκαστος, ἑκάστη, ἕκαστον, δοτ. πληθυντικού) φαίνεται πολλοῦ ἄξια.
3. Οὐκ ἀποστερῶν γε τῶν εἰς τὴν πόλιν ἑαυτὸν οὐδενὸς οὐδ’ (ἕτερος, ἑτέρα, ἕτερον) πόλεως πολίτης γεγενημένος, ὥσπερ (ἕτερος, ἑτέρα, ἕτερον) ὁρῶ...
4. Δεῖ δὲ χρῆσθαι μὲν (ἀμφότεροι, ἀμφότεραι, ἀμφότερα) ταῖς ἰδέαις ταύταις, τὴν δὲ συμφορὰν τὴν (ἑκάτερος, ἑκατέρα, ἑκάτερον, θηλυκό, δοτ. ενικού) προσοῦσαν διαφεύγειν.
5. Οὔτε γὰρ ὑπὸ τέχνην οὔθ’ ὑπὸ παραγγελίαν (οὐδείς, οὐδεμία, οὐδέν) πίπτει.
6. Ἔτι δ’ εἰ αἱ ἀρεταί εἰσι περὶ πράξεις καὶ πάθη, (πᾶς, πᾶσα, πᾶν) δὲ πάθει καὶ (πᾶς, πᾶσα, πᾶν)πράξει ἕπεται ἡδονὴ καὶ λύπη.
7. Πλείστας δὲ (ἄλλος, ἄλλη, ἄλλο) ἀρχὰς ἄρξαντες καὶ χρήματα διαχειρίσαντες.
8. Ὦν ὑπαρχόντων οὐκ ἔστιν ὅπως οὐκ ἄμεινον πράξομεν τῶν (μηδέτερος, μηδετέρα, μηδέτερον, αρσενικό, γεν. ενικού) τούτων πολλὴν ἐπιμέλειαν πεποιημένων.
9. Ὡς δ’ ἐδυσχέραινον οὗτοι τὸ πρᾶγμα καὶ (οὐδέτερος, οὐδετέρα, οὐδέτερον, αρσενικό, αιτ. πληθυντικού) ἔπειθεν...