1. Τί ἔχεις ἐν
(ὅδε, ἥδε, τόδε)
τῇ χειρί, τί ἐν ἐκείν;
(ἐκεῖνος, -η, -ο)
2. Ἐν ταῖς
πλουσίαις ἐκείν
(ἐκεῖνος, -η, -ο) κώμαις οἱ στρατιῶται
σίτου καὶ οἴνου πολλοῦ ἔτυχον καὶ πολὺν χρόνον μετὰ
(οὗτος, αὕτη, τοῦτο),
διηγοῦντο τὴν εὐτυχίαν
(οὗτος, αὕτη, τοῦτο) τὰς εὐτυχεῖς ἐκείν
(ἐκεῖνος, -η, -ο) ἡμέρας.
3. Ὁ δὲ
πατὴρ ἐπὶ τῷ τοιούτ
(τοιοῦτος, -η, -ον) τοῦ παιδὸς τρόπῳ
ἥσθη καὶ εἶπεν.
4. Ὅσαι ἐπιθυμίαι ψυχῆς τοσοῦτ
(τοσοῦτος, -η, -ο) καὶ δεσπόται.
5.
Ὁ δὲ πατὴρ ἤρετο αὐτὸν, εἰ μάθοι σοφόν, τι ἐν τῇ τοιαύτ
(τοιοῦτος, -η, -ον) διατριβῇ παρ' ἐκείν
(ἐκεῖνος, -η, -ο) τῷ φιλοσόφῳ. |
