α) Οἱ ὀφθαλμοὶ πιστ έστεροντάτη ότατον ότατος ότεροι ότερον ύτερον ώτατον (πιστός, αρσ. συγκρ.) μάρτυρές εἰσι τῶν ὤτων.
β) Ἐν Κρήτῃ τὸ Ἰδαῖον ὄρος ὑψηλ έστεροντάτη ότατον ότατος ότεροι ότερον ύτερον ώτατον (ὑψηλός, ουδ. υπερθ.) τῶν ἐν τῇ νήσῳ ὀρέων ἐστίν.
γ) Σωκράτη, τὸν σοφ έστεροντάτη ότατον ότατος ότεροι ότερον ύτερον ώτατον (σοφός, αρσ. υπερθ.) καὶ δικαι έστεροντάτη ότατον ότατος ότεροι ότερον ύτερον ώτατον (δίκαιος, αρσ. υπερθ.) πάντων τῶν ἀνθρώπων, οἱ δικασταὶ θανάτου ἄξιον ἡγήσαντο.
δ) Οὐδὲν γλυκ έστεροντάτη ότατον ότατος ότεροι ότερον ύτερον ώτατον (γλυκύς, ουδ. συγκρ.) μέλιτος καὶ ἰσχυρ έστεροντάτη ότατον ότατος ότεροι ότερον ύτερον ώτατον (ἰσχυρός, ουδ. συγκρ.) λέοντος.
ε) Ἐν τῇ παρὰ τοῖς Αἰγὸς ποταμοῖς μάχῃ τὸ Λυσάνδρου ναυτικὸν ἀσθεν έστεροντάτη ότατον ότατος ότεροι ότερον ύτερον ώτατον (ἀσθενής, αρσ. συγκρ.) ἦν τῶν Ἀθηναίων.
στ) Περικλῆς ἦν δειν έστεροντάτη ότατον ότατος ότεροι ότερον ύτερον ώτατον (δεινός, αρσ. υπερθ.) καὶ ἱκαν έστεροντάτη ότατον ότατος ότεροι ότερον ύτερον ώτατον (ἱκανός, αρσ. υπερθ.) λέγειν.
ζ) Φίλος μοι ὁ Πλάτων φιλ έστεροντάτη ότατον ότατος ότεροι ότερον ύτερον ώτατον (φίλος, θηλ. υπερθ.) δὲ ἡ ἀλήθεια.