Μπορείς να δεις κι ένα διαδραστικό βίντεο που ετοίμασε η Ντίνα Σάιτ εδώ
1. Γενικά για τους βαθμούς και τα παραθετικά των επιθέτων
Όπως έχουμε πει στη σχετική ενότητα επίθετα λέγονται οι λέξεις που δίνουν μια ιδιότητα ή μια ποιότητα στα ουσιαστικά που προσδιορίζουν, π.χ. σοφὸς ἀνήρ, ὑψηλὸν ὄρος.
● Τα επίθετα και τους βαθμούς των επιθέτων τα χρησιμοποιούμε κάθε μέρα στον λόγο μας. Επειδή ορισμένα πράγματα τα ξέρουμε, χωρίς να ξέρουμε ότι τα ξέρουμε, και για να διαπιστώσεις ότι τα ξέρεις, κάνε τέσσερις εύκολες ασκήσεις ξεκινώντας από
εδώ
● Εναλλακτικά μπορείς... να διαβάσεις τα παρακάτω, αφού πατήσεις
εδώ
Ήρθε η ώρα για συμπεράσματα:
● Όταν ένα επίθετο δηλώνει μια ιδιότητα κάποιου ουσιαστικού, χωρίς να συγκρίνεται με κάποιο άλλο ουσιαστικό, τότε λέμε ότι το επίθετο είναι
θετικού βαθμού, π.χ
Σωκράτης ἐστιν σοφός.
● Όταν ένα επίθετο δηλώνει ότι ένα ουσιαστικό έχει μια ιδιότητα σε μεγαλύτερο βαθμό συγκριτικά με ένα άλλο ουσιαστικό, τότε λέμε ότι το επίθετο είναι συγκριτικού βαθμού, π.χ.
Σωκράτης ἐστιν σοφώτερος Κρίτωνός τε καὶ Νίκωνος.
● Όταν ένα επίθετο δηλώνει ότι ένα ουσιαστικό έχει μια ιδιότητα σε πολύ μεγάλο βαθμό συγκριτικά με όλα τα άλλα ουσιαστικά, τότε λέμε ότι το επίθετο είναι υπερθετικού βαθμού,π.χ.
Σωκράτης ἐστιν σοφώτατος πάντων.
● Υπερθετικού βαθμού όμως είναι και το επίθετο που δηλώνει ότι ένα ουσιαστικό έχει μια ιδιότητα σε πολύ μεγάλο βαθμό, χωρίς να συγκρίνεται με άλλα, π.χ.
Σωκράτης ἐστιν σοφώτατος.
Για να τα διακρίνουμε, τα χωρίζουμε σε υπερθετικό σχετικό (σοφώτατος πάντων ) και υπερθετικό απόλυτο (σοφώτατος). Άρα, μπορούμε να κατατάξουμε τους βαθμούς ως εξής:
θετικός | συγκριτικός | υπερθετικός | |
υπερθετικό σχετικό | υπερθετικό απόλυτο | ||
σοφός | σοφώτερος | σοφώτατος | σοφώτατος |
Το συγκριτικό και το υπερθετικό ενός επιθέτου λέγονται μαζί μ' ένα όνομα παραθετικά του επιθέτου.
Τα παραθετικά μπορεί να είναι είτε μονολεκτικά είτε περιφραστικά.
2. Κανονικός σχηματισμός μονολεκτικών παραθετικών
θετικός | συγκριτικός | υπερθετικός |
ὁ πτωχ-ός, ἡ πτωχ-ή, τὸ πτωχ-όν |
ὁ πτωχό-τερος, ἡ πτωχο-τέρα, τὸ πτωχό-τερον |
ὁ πτωχό-τατος, ἡ πτωχο-τάτη, τὸ πτωχό-τατον |
Αν συγκρίνουμε τα παραθετικά του επιθέτου
πτωχός, διαπιστώνουμε ότι για τον σχηματισμό του συγκριτικού και του
υπερθετικού διατηρήσαμε το θέμα του επιθέτου στον θετικό βαθμό και προσθέσαμε τις
καταλήξεις:
-τερος, -τέρα, -τερον για τον συγκριτικό
-τατος, -τάτη, -τατον για τον υπερθετικό.
Γενικότερα ο κανόνας λέει ότι: για να σχηματίσουμε τα παραθετικά,
παίρνουμε το θέμα του επιθέτου από τον θετικό βαθμό του αρσενικού και προσθέτουμε τις καταλήξεις.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι καταλήξεις του θηλυκού τονίζονται στην παραλήγουσα (-τέρα), ενώ του αρσενικού και του ουδετέρου δεν τονίζονται, άρα ο τόνος θα πηγαίνει στην προπαραλήγουσα.
Ας δούμε πώς σχηματίζονται τα παραθετικά των βασικών κατηγοριών επιθέτων:
κατηγορία | βαθμός | παραθετικά |
-ος, -η, -ον | θετικός | ὁ πτωχ-ός, ἡ πτωχ-ή, τὸ πτωχ-όν |
συγκριτικός | ὁ πτωχό-τερος, πτωχο-τέρα, πτωχό-τερον | |
υπερθετικός | ὁ πτωχό-τατος, πτωχο-τάτη, πτωχό-τατον | |
-ος, -η, -ον | θετικός | ὁ σοφός, ἡ σοφή, τὸ σοφόν |
συγκριτικός | ὁ σοφώ-τερος, σοφω-τέρα, σοφώ-τερον | |
υπερθετικός | ὁ σοφώ-τατος, σοφω-τάτη, σοφώ-τατον | |
-ος, -α, -ον | θετικός | ὁ νέος, ἡ νέα, τὸ νέον |
συγκριτικός | ὁ νεώ-τερος, νεω-τέρα, νεώ-τερον | |
υπερθετικός | ὁ νεώ-τατος, νεω-τάτη, νεώ-τατον | |
-υς, -εῖα, -υ | θετικός | ὁ βαρύς, ἡ βαρεῖα, τὸ βαρύ |
συγκριτικός | ὁ βαρύ-τερος, βαρυ-τέρα, βαρύ-τερον | |
υπερθετικός | ὁ βαρύ-τατος, -βαρυτάτη, βαρύ-τατον | |
-ης, -ης, -ες | θετικός | ὁ ἀληθής, ἡ ἀληθής, τὸ ἀληθές |
συγκριτικός | ὁ ἀληθέσ-τερος, ἀληθεσ-τέρα, ἀληθέσ-τερον | |
υπερθετικός | ὁ ἀληθέσ-τατος, ἀληθέσ-τάτη, ἀληθέσ-τατον | |
ας, -αινα, -αν | θετικός | ὁ μέλας ἡ μέλαινα, τὸ μέλαν |
συγκριτικός | ὁ μελάν-τερος, μελαν-τέρα, μελάν-τερον | |
υπερθετικός | ὁ μελάν-τατος, μελαν-τάτη, μελάν-τατον | |
-εις, -εσσα, -εν | θετικός | ὁ χαρίεις ἡ χαρίεσσα, τὸ χαρίεν |
συγκριτικός | ὁ χαριέσ-τερος, χαριεσ-τέρα, χαριέσ-τερον | |
υπερθετικός | ὁ χαριέσ-τατος, χαριεσ-τάτη, χαριέσ-τατον | |
σύνθετα | θετικός | ὁ ἄχαρις ἡ ἄχαρις, τὸ ἄχαρι |
συγκριτικός | ὁ ἀχαρίσ-τερος, ἀχαρισ-τέρα, ἀχαρίσ-τερον | |
υπερθετικός | ὁ ἀχαρίσ-τατος, ἀχαρισ-τάτη, ἀχαρίσ-τατον |
3. Ποιο από τα δύο -ότερος, -ότατος ή -ώτερος, -ώτατος
Παραδείγματα
θετικός | συγκριτικός | υπερθετικός |
ὁ ξηρός, ἡ ξηρά, όν | ὁ ξηρότερος, -oτέρα, -oτερον | ὁ ξηρότατος, -oτάτη, -oτατον |
ὁ πτωχός, ἡ πτωχή (ός), τὸ πτωχόν | ὁ πτωχότερος, -oτέρα, -oτερον | ὁ πτωχότατος, -oτάτη, -oτατον |
ὁ γενναῖος, ἡ γενναῖα, τὸ γενναῖον | ὁ γενναιότερος, -oτέρα, -oτερον | ὁ γενναιότατος, -oτάτη, -oτατον |
ὁ θερμός, ἡ θερμή, τὸ θερμόν | ὁ θερμότερος, -oτέρα, -oτερον | ὁ θερμότατος, -oτάτη, -oτατον |
ὁ ἔνδοξος, ἡ ἔνδοξος, τὸ ἔνδοξον | ὁ ἐνδοξότερος, -oτέρα, -oτερον | ὁ ἐνδοξότατος, -oτάτη, -oτατον |
ὁ νέος, ἡ νέα, τὸ νέον | ὁ νεώ-τερος, -ωτέρα, -ώτερον | ὁ νεώ-τατος, -ωτάτη, -ώτατον |
ὁ σοφός, ἡ σοφή, τὸ σοφόν | ὁ σοφώ-τερος, -ωτέρα, -ώτερον | ὁ σοφώ-τατος, -ωτάτη, -ώτατον |
Όπως βλέπεις παραπάνω υπάρχουν πέντε παραδείγματα όπου τα παραθετικά γράφονται με -ο και δύο παραδείγματα με -ω.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί έχουν οι γραμματικές πέντε παραδείγματα για τη μια περίπτωση και ένα ή δύο μόνο για την άλλη;
Η απάντηση είναι η εξής:
Τα παραθετικά γράφονται με -ο, όταν η παραλήγουσα είναι συλλαβή φύσει μακρόχρονη ή θέσει μακρόχρονη.
Τα παραθετικά γράφονται με -ω, όταν η παραλήγουσα είναι συλλαβή βραχύχρονη.
Εξαίρεση: Τα επίθετα κενός, ξένος,στενός σχηματίζουν τα παραθετικά σε -ότερος, -ότατος, γιατί είχαν παλιότερους τύπους κενFός, ξένFος, στένFος, οπότε το ε είναι θέσει μακρό!
Εδώ σίγουρα χρειάζεται να ξέρουμε ποιες συλλαβές είναι φύσει ή θέσει μακρόχρονες και ποιες είναι βραχύχρονες.
(Αν δε τα θυμάσαι, διάβασε τη θεωρία εδώ, κάνε και τις σχετικές ασκήσεις.)
Αν θέλεις μπορείς να δοκιμάσεις τις γνώσεις σου μέχρι εδώ, μ' αυτήν την 1η άσκηση για -ότερος ή -ώτατος
Τι γίνεται όμως αν η παραλήγουσα έχει δίχρονο φωνήεν, δηλαδή -α, -ι, -υ;
Στην περίπτωση αυτή πρέπει να ξέρουμε ποια επίθετα έχουν το δίχρονο μακρό και ποια βραχύ:
● Έχουν το δίχρονο μακρό, άρα γράφονται με -o, τα επίθετα:
ἀνιαρός, ἀνιαρ-ότερος, ἀνιαρ-ότατος > εἷς μέν, οἶμαι, σιτίων καὶ μέθης ἀνιαρότερος
ἰσχυρός, ἰσχυρ-ότερος, ἰσχυρ-ότατος> ἰσχυρότερος γενήσομαι πρὸς τὴν κρίσιν, ἀνδρός
ψιλός, ψιλ-ότερος,ψιλ-ότατος>ὸ μὲν γὰρ δασυτέρῳ τῷ πνεύματι ἀναφωνεῖται, τὸ δὲ ψιλοτέρῳ.
φλύαρος, φλυαρ-ότερος,φλυαρ-ότατος>καὶ τί ὠφεληθήσεται; φλυαρότερος ἔσται καὶ ἀκαιρότερος ἢ νῦν ἐστιν
πρᾶος, πρα-ότερος, πρα-ότατος> ἅτερος δὲ πραότερος ἐδόκει περὶ πάντα καὶ ταῖς ὁρμαῖς φύσει μαλακώτερος εἶναι
λιτός, λιτ-ότερος, λιτ-ότατος > Ἦν δὲ καρτερικώτατος καὶ λιτότατος, ἀπύρῳ τροφῇ χρώμενος
● αυτά που είναι σύνθετα με β΄συνθετικό τα ουσιαστικά λύπη, κίνδυνος, ψυχή, θυμός, τιμή, νίκη και κῦρος, π.χ.
περί-λυπος, περιλυπ-ότερος, περιλυπ-ότατος
ἐπι-κίνδυνος, ἐπικινδυν-ότερος, ἐπικινδυν-ότατος
εὔ-ψυχος, εὐψυχ-ότερος, εὐψυχ-ότατος
μεγά-θυμος, μεγαθυμ-ότερος, μεγαθυμ-ότατος
ἔν-τιμος, ἐντιμ-ότερος, ἐντιμ-ότατος
ἔγ-κυρος, ἐγκυρ-ότερος, ἐγκυρ-ότατος
● Έχουν το δίχρονο βραχύ τα επίθετα που λήγουν σε:
-ιος, -ικος, -ιμος, -ινος, π.χ.
ὅσ-ιος, ὁσι-ώτερος, ὁσι-ώτατος
πολιτ-ικός, πολιτικ-ώτερος, πολιτικ-ώτατος
ὠφέλ-ιμος, ὠφελιμ-ώτερος, ὠφελιμ-ώτατος, δόκ-ιμος, δοκιμ<-ώτερος, δοκιμ-ώτατος.
ἀνθρώπ-ινος, ἀνθρωπιν-ώτερος, ῥαδ-ινός, ῥαδιν-ώτερος, ῥαδιν-ώτατος
-ακος, -αλος, -αμος, -ανος, -ατος, π.χ.
μαλ-ακός, μαλακ-ώτερος, μαλακ-ώτατος
ἁπ-αλός, ἁπαλ-ώτερος, ἁπαλ-ώτατος
ἰτ-αμός, ή, όν, ἰταμ-ώτερος, ἰταμ-ώτατος
ἀμήχ-ανος, ἀμηχαν-ώτερος, ἀμηχαν-ώτατος
δυν-ατός, δυνατ-ώτερος, δυνατ-ώτατος.
-αρος, -υρος, -χος, π.χ.
καθα-ρός, καθαρ-ώτερος, καθαρ-ώτατος
βδελ-υρός, βδελυρ-ώτερος, βδελυρ-ώτατος
ἥσυ-χος ἡσυχ-ώτερος, ἡσυχ-ώτατος.
Μπορείς να εξασκηθείς μ' αυτήν την 2η άσκηση για -ότερος ή -ώτερος ή μ' αυτήν την άσκηση για τα ομαλά παραθετικά
4. Αναλογικός σχηματισμός παραθετικών
Δυστυχώς ή ευτυχώς δε σχηματίζονται τα παραθετικά όλων των επιθέτων με τις καταλήξεις -τερος, - τέρα, -τερον και -τατος, -τάτη, -τατον. Κάποια επίθετα διαμορφώνουν τις καταλήξεις των παραθετικών τους από αναλογία προς τα παραθετικά άλλων επιθέτων. Έτσι έχουμε τις εξής κατηγορίες αναλογικών παραθετικών καταλήξεων.
α)-έστερος, -έστατος
Τα τριτόκλιτα επίθετα σε -ων, -ον (γεν. -ονος) και τα επίθετα ἄκρατος, ἄσμενος, ἐρρωμένος και πένης σχηματίζονται με τις καταλήξεις -έστερος, -έστατος:
βαθμός | παραθετικά |
θετικός | ὁ σώφρων, ἡ σώφρων, τὸ σῶφρον |
συγκριτικός | ὁ σωφρον-έστερος, -εστέρα, -έστερον |
υπερθετικός | ὁ σωφρον-έστατος, -εστάτη, -έστατον |
θετικός | ὁ εὐδαίμων, ἡ εὐδαίμων, τὸ εὔδαιμον |
συγκριτικός | ὁ εὐδαιμον-έστερος, -εστέρα, -έστερον |
υπερθετικός | ὁ εὐδαιμον-έστατος, -εστάτη, -έστατον |
θετικός | ὁ ἄκρατος, ἡ ἄκρατος, τὸ ἄκρατον |
συγκριτικός | ὁ ἀκρατ-έστερος, -εστέρα, -έστερον |
υπερθετικός | ὁ ἄκρατ-έστατος, -εστάτη, -έστατον |
θετικός | ὁ ἄσμενος, ἡ ἀσμένη, τὸ ἄσμενον |
συγκριτικός | ὁ ἀσμεν-έστερος, -εστέρα, -έστερον |
υπερθετικός | ὁ ἀσμεν-έστατος, -εστάτη, -έστατον |
θετικός | ὁ ἐρρωμένος, ἡ ἐρρωμένη, τὸ ἐρρωμένον |
συγκριτικός | ὁ ἐρρωμεν-έστερος, -εστέρα, -έστερον |
υπερθετικός | ὁ ἐρρωμεν-έστατος, -εστάτη, -έστατον |
θετικός | ὁ πένης, ἡ πένης (δες εδώ) |
συγκριτικός | ὁ, πεν-έστερος, -εστέρα, έστερον |
υπερθετικός | ὁ ἡ πεν-έστατος, -εστάτη, -έστατον |
β) -ούστερος, -ούστατος
Το επίθετο ἁπλοῦς και τα συνηρημένα επίθετα της β' κλίσης με β' συνθετικό το όνομα νοῦς σχηματίζουν τα παραθετικά τους σε -ούστερος, -ούστατος, π.χ.
βαθμός | παραθετικά |
θετικός | ὁ ἁπλοῦς, ἡ ἁπλῆ, τὸ ἁπλοῦν |
συγκριτικός | ἁπλ-ούστερος, ἁπλ-ουστέρα, ἁπλ-ούστερον |
υπερθετικός | ἁπλ-ούστατος, -ἁπλ-ουστάτη, ἁπλ-ούστατον |
θετικός | ὁ εὔνους, ἡ εὔνους, τὸ εὔνουν |
συγκριτικός | εὐν-ούστερος, εὐν-ουστέρα, εὐν-ούστερον |
υπερθετικός | εὐν-ούστατος, εὐν-ουστάτη, εὐν-ούστατον |
γ) -ίστερος, -ίστατος
Τα μονοκατάληκτα επίθετα ἅρπαξ, βλάξ, λάλος, κλέπτης, πλεονέκτης σχηματίζουν τα παραθετικά τους σε -ίστερος, -ίστατος, όπως δηλαδή σχηματίζονται τα παραθετικά του ἄχαρις
βαθμός | παραθετικά |
θετικός | ὁ ἅρπαξ, ἡ ἅρπαξ, (θ. ἁρπαγ-) |
συγκριτικός | ἁρπαγ-ίστερος, ἁρπαγ-ιστέρα, ἁρπαγ-ίστερον |
υπερθετικός | ἁρπαγ-ίστατος, ἁρπαγ-ιστάτη, ἁρπαγ-ίστατον |
θετικός | ὁ βλάξ, ἡ βλάξ, (θ. βλακ-) |
συγκριτικός | βλακ-ίστερος, βλακ-ιστέρα, βλακ-ίστερον |
υπερθετικός | βλακ-ίστατος, βλακ-ιστάτη, βλακ-ίστατον |
θετικός | ὁ λάλος, ἡ λάλος, (θ. λαλο-) |
συγκριτικός | λαλ-ίστερος, λαλ-ιστέρα, λαλ-ίστερον |
υπερθετικός | λαλ-ίστατος, λαλ-ιστάτη, λαλ-ίστατον |
θετικός | ὁ κλέπτης, ἡ κλέπτης, (θ. κλεπτα-) |
συγκριτικός | κλεπτ-ίστερος, κλεπτ-ιστέρα, κλεπτ-ίστερον |
υπερθετικός | κλεπτ-ίστατος, κλεπτ-ιστάτη, κλεπτ-ίστατον |
θετικός | ὁ πλεονέκτης, ἡ πλεονέκτης, (θ. πλεονεκτα-) |
συγκριτικός | πλεονεκτ-ίστερος, πλεονεκτ-ιστέρα, πλεονεκτ-ίστερον |
υπερθετικός | πλεονεκτ-ίστατος, πλεονεκτ-ιστάτη, πλεονεκτ-ίστατον |
δ) -αίτερος, -αίτατος
Το επίθετο παλαιός σχηματίζει τα παραθετικά του με θέμα το επίρρημα πάλαι σε -αίτερος, -αίτατος
Ανάλογα με το παλαιός σχηματίστηκαν και τα παραθετικά των επιθέτων γεραιός (= γέροντας, σεβαστός) και σχολαῖος (= αργός, αργοκίνητος)
βαθμός | παραθετικά |
θετικός | ὁ παλαιός, ἡ παλαιά, τὸ παλαιόν (θ. πάλα-) |
συγκριτικός | παλ-αίτερος, παλ-αιτέρα, παλ-αίτερον |
υπερθετικός | παλ-αίτατος, παλ-αιτάτη, παλ-αίτατον |
θετικός | ὁ γεραιὸς, ἡ γεραιά, τὸ γεραιόν (θ. γεραι-) |
συγκριτικός | γερ-αίτερος, γερ-αιτέρα, γερ-αίτερον |
υπερθετικός | γερ-αίτατος, γερ-αιτάτη, γερ-αίτατον |
θετικός | ὁ σχολαῖος, ἡ σχολαία, τὸ σχολαῖον (θ. σχολαι-) |
συγκριτικός | σχολ-αίτερος, σχολ-αιτέρα, σχολ-αίτερον |
υπερθετικός | σχολ-αίτατος, σχολ-αιτάτη, σχολ-αίτατον |
Από αυτά αποσπάστηκε η κατάληξη -αίτερος, -αίτατος με την οποία σχηματίζουν τα παραθετικά τους ορισμένα επίθετα σε -ος
βαθμός | παραθετικά |
θετικός | ὁ ἴσος, ἡ ἴση, τὸ ἴσον |
συγκριτικός | ἰσ-αίτερος, ἰσ-αιτέρα, ἰσ-αίτερον |
υπερθετικός | ἰσ-αίτατος, ἰσ-αιτάτη, ἰσ-αίτατον |
θετικός | ὁ ὄψιος, ἡ ὀψία, τὸ ὄψιον (= όψιμος) |
συγκριτικός | ὀψι-αίτερος, ὀψι-αιτέρα, ὀψι-αίτερον |
υπερθετικός | ὀψι-αίτατος, ὀψι-αιτάτη, ὀψι-αίτατον |
θετικός | ὁ πλησίος, ἡ πλησία, τὸ πλησίον (= κοντινός) |
συγκριτικός | πλησι-αίτερος, πλησι-αιτέρα, πλησι-αίτερον |
υπερθετικός | πλησι-αίτατος, πλησι-αιτάτη, πλησι-αίτατον |
θετικός | ὁ πρῷος, ἡ πρῷα, τὸ πρῷον (< πρώιος = πρωινός) |
συγκριτικός | πρῳ-αίτερος, πρῳ-αιτέρα, πρῳ-αίτερον |
υπερθετικός | πρῳ-αίτατος, πρῳ-αιτάτη, πρῳ-αίτατον |
θετικός | ὁ εὔδιος, ἡ εὔδιος, τὸ εὔδιον (= γαλήνιος, καλοκαιρινός) |
συγκριτικός | εὐδι-αίτερος, εὐδι-αιτέρα, εὐδι-αίτερον εὐδι-έστερος, εὐδι-εστέρα, εὐδι-έστερον |
υπερθετικός | εὐδι-αίτατος, εὐδι-αιτάτη, εὐδι-αίτατον εὐδι-έστατος, εὐδι-εστάτη, εὐδι-έστατον |
θετικός | ὁ ἥσυχος, ἡ ἥσυχος, τὸ ἥσυχον |
συγκριτικός | ἡσυχ-αίτερος, ἡσυχ-αιτέρα, ἡσυχ-αίτερον ἡσυχ-ώτερος, ἡσυχ-ωτέρα, ἡσυχ-ώτερον |
υπερθετικός | ἡσυχ-αίτατος, ἡσυχ-αιτάτη, ἡσυχ-αίτατον ἡσυχ-ώτατος, ἡσυχ-ωτάτη, ἡσυχ-ώτατον |
θετικός | ὁ ἴδιος, ἡ ἱδία, τὸ ἴδιον |
συγκριτικός | ἰδι-αίτερος, ἰδι-αιτέρα, ἰδι-αίτερον ἰδι-ώτερος, ἰδι-ωτέρα, ἰδι-ώτερον |
υπερθετικός | ἰδι-αίτατος, ἰδι-αιτάτη, ἰδι-αίτατον ἰδι-ώτατος, ἰδι-ωτάτη, ἰδι-ώτατον |
θετικός | ὁ φίλος, ἡ φίλη, τὸ φίλον |
συγκριτικός | φιλ-αίτερος, φιλ-αιτέρα, φιλ-αίτερον φίλ-τερος, φιλ-τέρα, φίλ-τερον φιλ-ίων, φιλ-ίων, φίλ-ιον μᾶλλον φίλος, μᾶλλον φίλη, μᾶλλον φίλον |
υπερθετικός | φιλ-αίτατος, φιλ-αιτάτη, φιλ-αίτατον φίλ-τατος, φιλ-τάτη, φίλ-τατον φίλ-ιστος, φιλ-ίστη, φίλ-στον μάλιστα φίλος, μάλιστα φίλη, μάλιστα φίλον |
Για εξάσκηση υπάρχει αυτή η άσκηση για τον αναλογικό σχηματισμό των παραθετικών
5. Ανώμαλα παραθετικά (σε -ίων, -ίστος)
Μερικά επίθετα δε σχηματίζουν τα παραθετικά τους με τις παραθετικές καταλήξεις -τερος, -τατος, αλλά με τις καταλήξεις:
για τον συγκριτικό: -ίων (αρσ. θηλ.) -ιον (ουδ.)
για τον υπερθετικό: -ιστος, -ίστη, -ιστον
Επειδή τα παραθετικά αυτά σχηματίζονται πολλές φορές με διάφορες φθογγικές παθήσεις ή με θέμα διαφορετικό από το θέμα του θετικού, λέγονται ανώμαλα παραθετικά.
θετικός | συγκριτικός | υπερθετικός |
ὁ αἰσχρός, ἡ αἰσχρά, τὸ αἰσχρόν | ὁ ἡ αἰσχ-ίων, τὸ αἴσχ-ιον | ὁ αἴσχ-ιστος, ἡ αἰσχ-ίστη, τὸ αἴσχ-ιστον |
ὁ ἐχθρός, ἡ ἐχθρά, τὸ ἐχθρόν | ὁ ἡ ἐχθ-ίων, τὸ ἔχθ-ιον ὁ ἐχθρότερος, ἡ ἐχθροτέρα, τὸ ἐχθρότερον |
ὁ ἔχθ-ιστος, ἡ ἐχθ-ίστη, τὸ ἔχθ-ιστον ὁ ἐχθρότατος, ἡ ἐχθροτάτη, τὸ ἐχθρότατον |
ὁ ἡδύς, ἡ ἡδεῖα, τὸ ἡδύ | ὁ ἡ ἡδ-ίων, τὸ ἥδ-ιον | ὁ ἥδ-ιστος, ἡ ἡδ-ίστη, τὸ ἥδ-ιστον |
ὁ καλός, ἡ καλή, τὸ καλόν | ὁ ἡ καλλ-ίων, τὸ κάλλ-ιον | ὁ κάλλ-ιστος, ἡ καλλ-ίστη, τὸ κάλλ-ιστον |
ὁ μέγας, ἡ μεγάλη, τὸ μέγα | ὁ ἡ μείζων, τὸ μεῖζον | ὁ μέγ-ιστος, ἡ μεγ-ίστη, τὸ μέγ-ιστον |
ὁ ῥάδιος, ἡ ῥαδία, τὸ ῥάδιον | ὁ ἡ ῥά-ων, τὸ ῥᾷ-ον | ὁ ῥᾷ-στος, ἡ ῥά-στη, τὸ ῥᾷ-στον |
ὁ ταχύς, ἡ ταχεῖα, τὸ ταχύ | ὁ ἡ θάττ-ων, τὸ θᾶττ-ον | ὁ τάχ-ιστος, ἡ ταχ-ίστη, τὸ τάχ-ιστον |
ὁ ἀγαθός, ἡ ἀγαθή, τὸ ἀγαθόν | ὁ ἡ ἀμείν-ων, τὸ ἄμειν-ον ὁ ἡ βελτ-ίων, τὸ βέλτ-ιον ὁ ἡ κρείττ-ων, τὸ κρεῖττ-ον ὁ ἡ λῴ-ων, τὸ λῷ-ον |
ὁ ἄρ-ιστος, ἡ ἀρ-ίστη, τὸ ἄρ-ιστον ὁ βέλτ-ιστος, ἡ βελτ-ίστη, τὸ βέλτ-ιστον ὁ κράτ-ιστος, ἡ κρατ-ίστη, τὸ κράτ-ιστον ὁ λῷ-στος, ἡ λῴ-στη, τὸ λῷ-στον |
ὁ κακός, ἡ κακή, τὸ κακόν | ὁ ἡ κακ-ίων, τὸ κάκ-ιον ὁ ἡ χείρ-ων, τὸ χεῖρ-ον |
ὁ κάκ-ιστος, ἡ κακ-ίστη, τὸ κάκ-ιστον ὁ χείρ-ιστος, ἡ χειρ-ίστη, τὸ χείρ-ιστον |
ὁ μακρός, ἡ μακρά, τὸ μακρόν | ὁ μακρότερος, ἡ μακροτέρα, τὸ μακρότερον | ὁ μακρότατος, ἡ μακροτάτη, τὸ μακρότατον ὁ μήκ-ιστος, ἡ μηκ-ίστη, τὸ μήκ-ιστον |
ὁ μικρός, ἡ μικρά, τὸ μικρόν | ὁ μικρότερος, ἡ μικροτέρα, τὸ μικρότερον ὁ ἡ ἐλλάττ-ων, τὸ ἔλλαττ-ον ὁ ἡ ἥττ-ων, τὸ ἧττ-ον |
ὁ μικρότατος, ἡ μικροτάτη, τὸ μικρότατον ὁ ἐλάχ-ιστος, ἡ ἐλαχ-ίστη, τὸ ἐλάχ-ιστον ὁ ἥκ-ιστος, ἡ ἡκ-ίστη, τὸ ἥκ-ιστον (σπάνιο) ἥκιστα (επίρρημα) |
ὁ ὀλίγος, ἡ ὀλίγη, τὸ ὀλίγον | ὁ, ἡ μείων, τὸ μεῖον | ὁ ὀλίγ-ιστος, ἡ ὀλιγ-ίστη, τὸ ὀλίγ-ιστον |
ὁ πολύς, ἡ πολλή, τὸ πολύ | ὁ, ἡ πλείων, τὸ πλέον | ὁ πλεῖστος, ἡ πλείστη, τὸ πλεῖστον |
Για
εξάσκηση υπάρχει αυτή η
άσκηση και αυτή
η άσκηση και
αυτή η άσκηση
και αυτή η άσκηση
6. Κλίση των συγκριτικών σε -ίων, -ιον (και -ων, -ον)
Αρσενικό - Θηλυκό | Ουδέτερο | |||
Ενικός Αριθμός | ||||
ὁ τοῦ τῷ τὸν ὦ |
ἡ τῆς τῇ τὴν ὦ |
βελτίων βελτίον-ος βελτίον-ι βελτίον-α ή βελτίω βέλτιον |
τὸ τοῦ τῷ τὸ ὦ |
βέλτιον βελτίον-ος βελτίον-ι βέλτιον βέλτιον |
Πληθυντικός αριθμός | ||||
οἱ τῶν τοῖς τοὺς ὦ |
αἱ τῶν ταῖς τὰς ὦ |
βελτίον-ες ή βελτίους βελτιόν-ων βελτίοσι(ν) βελτίον-ας ή βελτίους βελτίον-ες ή βελτίους |
τὰ τῶν τοῖς τὰ ὦ |
βελτίον-α ή βελτίω βελτιόν-ων βελτίοσι(ν) βελτίον-α ή βελτίω βελτίον-α ή βελτίω |
Τα παραθετικά των επιθέτων δε σχηματίζονται μόνο μονολεκτικά αλλά και περιφραστικά, όπως άλλωστε και στα νέα ελληνικά.
Αν σ' ενδιαφέρει, μπορείς να διαβάσεις για τα περιφραστικά παραθετικά των επιθέτων στα νέα ελληνικά. Αν όχι, συνέχισε με τα αρχαία.
Μονολεκτικά | Περιφραστικά | |
Θετικός | Ο Σωκράτης είναι σοφός | Ο Σωκράτης είναι σοφός |
Συγκριτικός | Ο Σωκράτης είναι σοφότερος από τον Κρίτωνα | Ο Σωκράτης είναι πιο σοφός από τον Κρίτωνα |
Υπερθετικός | Ο Σωκράτης είναι σοφότατος | α) Ο Σωκράτης είναι ο σοφότερος |
β) Ο Σωκράτης είναι ο πιο σοφός | ||
γ. 1) Ο Σωκράτης είναι πολύ σοφός | ||
γ. 2) Ο Σωκράτης είναι πολύ πολύ σοφός | ||
γ. 3) Ο Σωκράτης είναι πάρα πολύ σοφός | ||
γ. 4) Ο Σωκράτης είναι πάνσοφος |
Όπως βλέπεις στα παραπάνω παραδείγματα μπορούμε να πούμε και τους τρεις βαθμούς και με μονολεκτικό τρόπο και με περιφραστικό.
Για να εκφράσουμε τον συγκριτικό βαθμό με περιφραστικό τρόπο χρησιμοποιούμε:
το επίθετο στον θετικό βαθμό (σοφός), προσθέτοντας μπροστά από αυτό το επίρρημα πιο.
Για να εκφράσουμε τον υπερθετικό βαθμό με περιφραστικό τρόπο χρησιμοποιούμε:
1) το μονολεκτικό συγκριτικό του επιθέτου, προσθέτοντας το άρθρο (α)
2) το περιφραστικό συγκριτικό του επιθέτου, προσθέτοντας το άρθρο (β)
3) το επίθετο στον θετικό βαθμό προσθέτοντα το επίρρημα πολύ (γ. 1, 2) το επίρρημα πάρα, μαζί με το επίρρημα πολύ (γ. 3)
4) με σύνθετα με το αρχαιότροπο επίθετο πᾶς (γ. 4) (πρβλ. πανύψηλος, παμπάλαιος, παγκόσμιος, πάλλευκος)
Σημ. Στη σημερινή καθομιλουμένη χρησιμοποιούμε κι άλλες εκφράσεις, όπως: «είναι σούπερ σοφός», «είναι υπέρ σοφός», «... καλά, δεν παίζεται» κι άλλα.
Για τον σχηματισμό των περιφραστικών παραθετικών χρησιμοποιούμε:
● για τον συγκριτικό βαθμό το επίρρημα μᾶλλον εμπρός από τον θετικό.
● για τον υπερθετικό το επίρρημα μάλιστα, εμπρός από τον θετικό.
θετικός | συγκριτικός | υπερθετικός |
ὁ σοφός | ὁ μᾶλλον σοφός | ὁ μάλιστα σοφός |
ὁ ἐπιμελής | ὁ μᾶλλον ἐπιμελής | ὁ μάλιστα ἐπιμελής |
Όλα τα επίθετα που σχηματίζουν μονολεκτικά παραθετικά σχηματίζουν παράλληλα και περιφραστικά παραθετικά.
Κάποια μονοκατάληκτα επίθετα που χρησιμοποιούνται και ως ουσιαστικά σχηματίζουν τα παραθετικά τους μόνο περιφραστικά, π.χ.
θετικός | συγκριτικός | υπερθετικός |
ὁ εἴρων | ὁ μᾶλλον εἴρων | ὁ μάλιστα εἴρων |
ὁ ἔνδακρυς | ὁ μᾶλλον ἔνδακρυς | ὁ μάλιστα ἔνδακρυς |
ὁ εὔελπις | ὁ μᾶλλον εὔελπις | ὁ μάλιστα εὔελπις |
ὁ κόλαξ | ὁ μᾶλλον κόλαξ | ὁ μάλιστα κόλαξ |
ὁ ὑβριστής | ὁ μᾶλλον ὑβριστής | ὁ μάλιστα ὑβριστής |
ὁ φιλόγελως | ὁ μᾶλλον φιλόγελως | ὁ μάλιστα φιλόγελως |
κ.ά. |
Κάποια επίθετα δε σχηματίζουν όλους τους βαθμούς· άλλοτε μπορεί να λείπει ο θετικός κι άλλοτε ένας από τους άλλους δύο. Τα παραθετικά των επιθέτων αυτών λέγονται ελλειπτικά.
Τα περισσότερα ελλειπτικά παραθετικά παράγονται από επιρρήματα, προθέσεις ή μετοχές:
παράγεται από | συγκριτικός | υπερθετικός |
(ἄνω) | ἀνώτερος | ἀνώτατος |
(κάτω) | κατώτερος | κατώτατος |
(πρὸ) | πρότερος | πρῶτος (πρὸ-ατος) |
(ὑπὲρ) | ὑπέρτερος | ὑπέρτατος |
(ἐπικρατῶν) | ἐπικρατέστερος | |
(προτιμώμενος) | προτιμότερος | |
ὕστερος | ὕστατος | |
ὕπατος | ||
ἔσχατος |
10. Επίθετα που δε σχηματίζουν παραθετικά
Μερικά επίθετα δε σχηματίζουν παραθετικά, γιατί φανερώνουν ιδιότητα, ποιότητα ή κατάσταση που δεν παρουσιάζει βαθμούς. Τέτοια επίθετα είναι:
1. Όσα φανερώνουν:
ύλη: λίθινος, ἀργυροῦς, γήινος
τοπική ή χρονική σχέση: χερσαῖος, θαλάσσιος,θερινός, ημερήσιος
μέτρο: σταδιαῖος, πηχυαῖος
καταγωγή: πατρῶος
συγγένεια: μητρικός, πατρικός, ὁμομήτριος
μόνιμη κατάσταση: θνητός, νεκρός
2. μερικά σύνθετα με α' συνθετικό το στερητικό -ἀ: ἀθάνατος, ἄυλος, ἄυπνος, ἄψυχος κ.ά.
3. μερικά σύνθετα με α' συνθετικό το πᾶς ή την πρόθεση ὑπὲρ: πάνσοφος, πάντιμος, πάγκαλος, ὑπερμεγέθης, ὑπέρλαμπρος.
(Τα επίθετα αυτά έχουν ούτως ή άλλως υπερθετική σημασία)
Όπως δέχονται παραθετικά τα επίθετα, έτσι δέχονται παραθετικά και τα επιρρήματα. Το ίδιο άλλωστε συμβαίνει και στα νέα ελληνικά.
Αν θες μπορείς να διαβάσεις για τα παραθετικά των επιρρημάτων στα νέα ελληνικά, διαφορετικά συνέχισε με τα αρχαία.
Πολλά από τα επιρρήματα της ν.ε. σχηματίζουν παραθετικά.
Τα επιρρήματα που σχηματίζονται από τον πληθυντικό του ουδετέρου των επιθέτων σε -ος και σε -ύς, π.χ. ωραίος > ωραία, βαθύς > βαθιά, σχηματίζουν παραθετικά: α) μονολεκτικά με καταλήξεις -τερα, -τατα β) περιφραστικά. Τα επιρρήματα σε -ως, που σχηματίζονται από τα επίθετα σε -ης, -ης, -ες, π.χ. επιεικής > επιεικώς σχηματίζουν παραθετικά: α) μονολεκτικά με καταλήξεις -έστερα, -έστατα β) περιφραστικά.
θετικός | συγκριτικός | υπερθετικός |
ωραία | ωραιότερα, πιο ωραία | ωραιότατα, πολύ ωραία |
βαθιά | βαθύτερα, πιο βαθιά | βαθύτατα, πολύ βαθιά |
καλά | καλύτερα, πιο καλά | άριστα, πολύ καλά |
επιεικώς | επιεικέστερα | επιεικέστατα |
Στον επόμενο πίνακα φαίνεται ο σχηματισμός των παραθετικών κάποιων επιρρημάτων:
θετικός | συγκριτικός | υπερθετικός |
πολύ | περισσότερο (πιότερο) | πάρα πολύ |
λίγο | λιγότερο | πολύ λίγο (ελάχιστα) |
νωρίς | νωρίτερα | |
εμπρός | μπροστύτερα | |
ύστερα | υστερότερα | |
πρώτα | πρωτύτερα | |
γρήγορα | το γρηγορότερο | |
αρχύτερα |
Παραθετικά περιφραστικά σχηματίζουν και πολλά τοπικά επιρρήματα:
θετικός | συγκριτικός | υπερθετικός |
κάτω | πιο κάτω | πολύ κάτω |
πίσω | πιο πίσω | πολύ πίσω |
έξω | πιο έξω | πολύ έξω |
Παραθετικά σχηματίζουν τα:
1. επιρρήματα σε -ως που παράγονται από επίθετα:
δίκαιος > δικαίως
σοφὸς > σοφῶς
ἀληθὴς > ἀληθῶς
σώφρων > σωφρόνως
ἡδὺς > ἡδέως
καλὸς > καλῶς
θετικός | συγκριτικός | υπερθετικός |
δικαίως | δικαιότερον | δικαιότατα |
σοφῶς | σοφώτερον | σοφώτατα |
ἀληθῶς | ἀληθέστερον | ἀληθέστατα |
σωφρόνως | σωφρονέστερον | σωφρονέστατα |
ἡδέως | ἥδιον | ἥδιστα |
καλῶς | κάλλιον | κάλλιστα |
κ.ά. |
Τα παραπάνω παραθετικά σχηματίζονται ως εξής:
α) Ο συγκριτικός βαθμός σχηματίζεται από τον συγκριτικό βαθμό του επιθέτου, παίρνοντας την κατάληξη από το ουδέτερο, ενικό αριθμό, αιτιατική·
β) ο υπερθετικός βαθμός σχηματίζεται από τον υπερθετικό βαθμό του επιθέτου, παίρνοντας την κατάληξη από το ουδέτερο, πληθυντικό αριθμό, αιτιατική.
θετικός | συγκριτικός | υπερθετικός | |
επίθετο | σοφός | τὸ σοφώτερον | το σοφώτατον |
επίρρημα | σοφῶς | σοφώτερον | σοφώτατα |
2. Τα επιρρήματα:
θετικός | συγκριτικός | υπερθετικός |
εὖ | ἄμεινον | ἄριστα |
βέλτιον | βέλτιστα | |
κρεῖττον | κράτιστα | |
ὀλίγον | μεῖον | ὀλίγιστα |
ἔλαττον | ἐλάχιστα | |
ἧττον | ἥκιστα | |
πολὺ | πλέον | πλεῖστα (ή πλεῖστον) |
μάλα | μᾶλλον | μάλιστα |
3. Μερικά τοπικά επιρρήματα που παίρνουν παραθετικές καταλήξεις -τέρω, -τάτω:
θετικός | συγκριτικός | υπερθετικός |
ἄνω | ἀνωτέρω | ἀνωτάτω |
ἄπωθεν (μακριά) | ἀπωτέρω | ἀπωτάτω |
ἐγγὺς (κοντά) | ἐγγυτέρω | ἐγγυτάτω |
ἐγγύτερον | ἐγγύτατα | |
ἔγγιον | ἔγγιστα | |
ἔξω | ἐξωτέρω | ἐξωτάτω |
ἔσω (και εἴσω) | ἐσωτέρω | ἐσωτάτω |
κάτω | κατωτέρω | κατωτάτω |
πόρρω | πορρωτέρω | πορρωτάτω |
πέρα | περαιτέρω |
4. Μερικά χρονικά επιρρήματα με παραθετικές καταλήξεις (αί)τερον, (αί)τατα
θετικός | συγκριτικός | υπερθετικός |
πάλαι | παλαίτερον | παλαίτατα |
πρωὶ | πρωιαίτερον | πρωιαίτατα |
πρῳαίτερον | πρῳαίτατα | |
ὀψὲ (αργά) | ὀψιαίτερον | ὀψιαίτατα |
Περιφραστικά παραθετικά επιρρημάτων.
Τα παραθετικά των επιρρημάτων εκφέρονται μερικές φορές περιφραστικά με τα μᾶλλον, μάλιστα και τον θετικό βαθμό του επιρρήματος, π.χ.
θετικός | συγκριτικός | υπερθετικός |
σαφῶς | μᾶλλον σαφῶς | μάλιστα σαφῶς |
ἡδέως | μᾶλλον ἡδέως | μάλιστα ἡδέως |
Για εξάσκηση υπάρχει αυτή η άσκηση
1. Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής, Μιχ. Χ. Οικονόμου, ΟΕΔΒ
2. Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης, Αχ. Τζάρτζανος, ΟΕΔΒ
3. Γραμματική Αρχαίας Ελληνικής, Λιναρδής Ιωάννης, εκδ. Χατζηθωμά, Θεσσαλονίκη, 2007
4. Συμφραστικός πίνακας λέξεων του Ανθολογίου Αττικής Πεζογραφίας