| α.
ἄρχ
(ἄρχομαι, ενεστ.) ὁ πόλεμος ἐνθένδε ἤδη
Ἀθηναίων καὶ Πελοποννησίων καὶ τῶν ἑκατέροις ξυμμάχων, ἐν ᾧ καταστάντες
ξυνεχῶς ἐπολέμουν·
γρα
(γράφομαι, γ΄ εν. παρακ.) δὲ ἑξῆς ὡς
ἕκαστα
γίγν
(γίγνομαι, γ΄ εν. παρατ.) κατὰ θέρος καὶ
χειμῶνα. |
| β. Οὗτος
κέλευ (κελεύω, παρατ.)
οὖν τοὺς λέγοντας ἐν τῷ δήμῳ τῇ μὲν εἰρήνῃ μὴ ἐπιτιμᾶν· εἰ δέ τι μὴ
καλῶς
γέγρα
(γράφομαι, παρακ.) ἐν τῇ εἰρήνῃ,
τοῦτ' ἐπανορθώσασθαι. |
| γ. ῾Ο δῆμος τῶν ᾽Αθηναίων
κόμι
(κομίζομαι, παρακ.) τιμωρίαν, πρῶτον
μὲν παρὰ θεῶν, μετὰ δὲ, ταῦτα παρ’ ἡμῶν τῶν ἀδικηθέντων. |
|
δ. Βέλτιον ἂν ἡμῖν εἶχε, ἐξ ἀρχῆς εἰ ταῦτ’
ψηφί
(ἀποψηφίζομαι, α΄πληθ. υπερσ.). |
|
ε. Σὺ δὲ ταύτης
λλα
(ἀπαλλάττομαι, παρακ.) τῆς ἀσθενείας
καὶ εἰς τὴν τῶν οὐρανῶν ἐνεγράφης πολιτείαν. |
