α. Ἐν τῇ Σπάρτῃ πάντες πείθ εταιονται οντοψατο (πείθομαι, οριστ. ενεστ.) ταῖς ἀρχαῖς καὶ τοῖς νόμοις.
β. Ἐν ταῖς πόλεσι πάντες χρηματίζ εταιονται οντοψατο [χρηματίζομαι, οριστ. ενεστ. (= αποκτώ χρηματα)], ὃσον δύνανται ὁ μὲν γεωργεῖ, ὁ δὲ ναυκληρεῖ, ὁ δὲ ἐμπορεύ εταιονται οντοψατο (ἐμπορεύομαι, οριστ. ενεστ.), οἱ δὲ καὶ ἀπό τεχνῶν τρέφ εταιονται οντοψατο (τρέφομαι, ενεστ.).
γ. Οἱ παῖδες τοῦ Ήρακλέους ἔφευγον μὲν Ἐυρυσθέα, εἐ ἠξηλαύν εταιονται οντοψατο (ἐξελαύνομαι, οριστ. παρατ.) δὲ ὑπὸ πάντων τῶν Ἑλλήνων.
δ. Τότε οὖν λόγοι πρὸς Λακεδαιμονίους περὶ τῆς εἰρήνης εἐ ἠγίγν εταιονται οντοψατο (γίγνομαι, οριστ. παρατ.).
ε. Κῦρος δ' ἐπὶ τούτοις μετ εηπέμ εταιονται οντοψατο (μεταπέμπομαι, οριστ. αορ.) Λύσανδρον.