Άσκηση στην οριστική - επαναληπτική αντωνυμία αὐτός, -ή, -ό

1. Κλεάρχῳ συγγενόμενος ὁ Κῦρος ἠγάσθη τε αὐτ (αὐτός, αιτ. εν.) καὶ δίδωσιν αὐτ (αὐτός, δοτ. εν.) μυρίους δαρεικούς.
2. Ἡ δὲ μήτηρ αὐτ (αὐτός, γεν. εν.) ἤγαγε κόρας πρὸς τὸ νυμφοστολῆσαι τὸν υἱὸν αὐτ (αὐτή, γεν. εν.).
3. ἀλλ’ ἔγωγε μὰ τοὺς θεοὺς οὐδ’ ἐν ταῖς αὐτ (αὐτή, δοτ. πληθ.) ἡμέραις...
4. Καὶ γὰρ αὐτ (αὐτό, γεν. πληθ.) τῶν ἔργων οὐκ ἐλάχιστον μέρος οἱ ἐμοὶ πρόγονοι συνεβάλοντο.
5. ἐπέταξεν αὐτ (αὐτός, δοτ. εν.) τὰς αὐτ (αὐτή, αιτ. πληθ.) εἰπεῖν γνώμας οὕτως ὅπως ἂν δύνηται.
6. καθιστᾶσι δ’ αὐτ (αὐτός, αιτ. πληθ.) ἐκ τῶν ἐκ παιδὸς εἰς γῆρας σωφρόνων...
7. εἰ φανήσεται ὁ αὐτὸς ἀνὴρ ἐν τῇ αὐτ (αὐτή, δοτ. εν.) πόλει...