– Εἰπέ μοι, ὦ παῖ, οἶσθα (ονομ. πληθ. αρσ.)
ἄνθρωποι ἀχάριστοι καλοῦνται;
– Καὶ μάλα.
– Καταμεμάθηκας οὖν τοὺς (αιτ. εν. ουδ.)
ποιοῦντας τὸ ὄνομα τοῦτο ἀποκαλοῦσιν;
– Τοὺς εὖ παθόντας, ὅταν
δυνάμενοι χάριν ἀποδοῦναι μὴ ἀποδῶσιν, ἀχαρίστους καλοῦσιν.
– Οὐκοῦν,
εἴ γ’ οὕτως ἔχει τοῦτο, εἰλικρινής (ονομ. εν. θηλ.)
ἄν εἴη ἀδικία ἡ ἀχαριστία; Οὐκοῦν ὅσῳ ἄν (ονομ. εν. αρσ.)
μείζω ἀγαθά παθὼν μὴ ἀποδιδῷ χάριν, τοσούτῳ ἀδικώτερος ἄν εἴη; (αιτ. πληθ. αρσ.)
οὖν, ἔφη, ὑπὸ (γεν. πληθ. αρσ.)
εὕροιμεν ἂν μείζω εὐηργετημένους ἤ παῖδας ὑπὸ γονέων; |
