α. Τὸ χωρίον,
παρὰ τὸν
ποταμόν κεῖται, κατάφυτόν ἐστι.
β. Οὗτοι τῶν στρατηγῶν ἄριστοί εἰσιν,
(δοτ. πληθ.
αρσ. = στους οποίους) οἱ στρατιῶται μάλιστα πείθονται.
γ. Αἱ πόλεις,
ἀτείχιστοί
εἰσιν, ῥαδίως ἁλίσκονται (= κυριεύονται).
δ. Τῶν ποταμῶν τινες,
πολὺν ῥόον (=
δυνατό ρεύμα) ἔχουσιν, οὐ διαβατοί εἰσι.
ε. Τὰ δῶρα ταῦτα,
μοι ἔδωκας,
πολυτελῆ εἰσιν.
στ. Μέμνησαι τῶν λόγων,
ἤκουσάς μου; |
