α. Τὸ χωρίον, αἵοἳ οἷςοὓς ἅὅ παρὰ τὸν ποταμόν κεῖται, κατάφυτόν ἐστι.
β. Οὗτοι τῶν στρατηγῶν ἄριστοί εἰσιν, αἵοἳ οἷςοὓς ἅὅ (δοτ. πληθ. αρσ. = στους οποίους) οἱ στρατιῶται μάλιστα πείθονται.
γ. Αἱ πόλεις, αἵοἳ οἷςοὓς ἅὅ ἀτείχιστοί εἰσιν, ῥαδίως ἁλίσκονται (= κυριεύονται).
δ. Τῶν ποταμῶν τινες, αἵοἳ οἷςοὓς ἅὅ πολὺν ῥόον (= δυνατό ρεύμα) ἔχουσιν, οὐ διαβατοί εἰσι.
ε. Τὰ δῶρα ταῦτα, αἵοἳ οἷςοὓς ἅὅ μοι ἔδωκας, πολυτελῆ εἰσιν.
στ. Μέμνησαι τῶν λόγων, αἵοἳ οἷςοὓς ἅὅ ἤκουσάς μου;