Τρόπαιον Νίκης.
,
ὦ νέοι, εἰς τὴν ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ γέφυραν. Ενταῦθα, ὅταν
εἰς τὸ ὑπὲρ τοῦ ποταμοῦ ἄκρον, χαίρομεν ἐπὶ τῇ τοῦ πολέμου τελευτῆ τρόπαιον γὰρ
ἐν τῆ κορυφῇ ἐστι, στήλη λιθίνη καὶ Νίκη, ἵνα τοῖς ἐκγόνοις μνήμην
τῆς τῶν προγόνων ἀρετῆς. Καὶ ἐν μὲν τῆ στήλῃ ἐπιγραφή ἐστιν, ἵνα τὰς τοῦ πολέμου
μάχας ,
ἡ δὲ Νίκη στέφανον ἔχει ἐπὶ τῆ κεφαλῇ.
καὶ ἡμεῖς ἐκ τῶν ἀγρῶν ἄνθη, ἵνα στέφανον
καὶ τοῦτον τῇ Νίκῃ .
Καὶ οἱ μὲν κοινωνοὶ τοῦ πολέμου, ὅταν
εἰς τὸ τρόπαιον, τῶν κοινῶν κινδύνων καὶ πόνων ἀναμιμνῂσκονται, οἱ δ’ ἄλλοι τὰς
ἐκείνων νίκας θαυμάζουσιν, ἵνα καλὴν τῆς ἀρετῆς σπουδὴν .
῾Υμεῖς δ, ὦ νέοι, ἔστε ὑπόδειγμα ἀρετῆς, ἵνα ἀξίως τῆς πόλεως ἔργα
καὶ τὴν τῆς πατρίδος δόξᾳν ἀμείωτον ».
