1. Οἱ διδάσκαλ οίοι οιςον οςου ουςοὶ οῦων όνῷ (διδάσκαλος, ον. πληθ) τῶν Περσῶν σοφ οίοι οιςον οςου ουςοὶ οῦων όνῷ (σοφός, ον. πληθ.) καὶ χρηστ οίοι οιςον οςου ουςοὶ οῦων όνῷ (χρηστός, ον. πληθ.) ἦσαν.
2. Τοὺς φαύλ οίοι οιςον οςου ουςοὶ οῦων όνῷ (φαύλος, αιτ. πληθ.) ἐν ταῖς συνηθείας νέ οίοι οιςον οςου ουςοὶ οῦων όνῷ (νέος, αιτ. πληθ.) ἰσχυρῶς ἐκόλαζον.
3. Διὸ δικαιοσύνην ἐμάνθανον και πονηρ οίοι οιςον οςου ουςοὶ οῦων όνῷ (πονηρόν, γεν. εν.) ἔργ οίοι οιςον οςου ουςοὶ οῦων όνῷ (ἔργον, γεν. εν.) ἀπεῖχον.
4. Οἱ χρηστοὶ νέ οίοι οιςον οςου ουςοὶ οῦων όνῷ (νέος, ον. πληθ.) συνῆσαν τοῖς ἐφήβ οίοι οιςον οςου ουςοὶ οῦων όνῷ (ἔφηβος, δοτ. πληθ)
5. Τότε καὶ αἱ ὁδ οίοι οιςον οςου ουςοὶ οῦων όνῷ (ὁδός, ον. πληθ.) κατέχονται τῷ ποταμ οίοι οιςον οςου ουςοὶ οῦων όνῷ (ποταμός, δοτ. εν.) καὶ οὐκ ἔστιν ἄνευ πλοί οίοι οιςον οςου ουςοὶ οῦων όνῷ (πλοῖον, γεν. πληθ.) πορεύεσθαι.
6. Ἡ Αἴγυπτ οίοι οιςον οςου ουςοὶ οῦων όνῷ (Αἴγυπτος, ον. εν.) φέρει κριθήν ἄφθον οίοι οιςον οςου ουςοὶ οῦων όνῷ (ἄφθονος, αιτ. εν.) καὶ τυρ οίοι οιςον οςου ουςοὶ οῦων όνῷ. (τυρός, αιτ. εν.)