Ἔνθα δὴ ὁ Θεμιστοκλῆς ἐβουλεύετο συνετίθει τὴν περὶ τὸν Σίκιννον πραγματείαν
Οἱ δὲ ἐξεπλάγησαν ἀμφοτέρους ἐπὶ τὸν βασιλέα Ἀρταξέρξην ἤγαγον
δὲ οὐκ ἐπείθετο πρὸς τοὺς δικαστάς ἤγαγε
ἀφῆκε δὲ καὶ τὸν νεανίαν τῆς τιμωρίας, ἀπειλῶν αὐτῷ θανάτου, ἀδικῶν φωραθῇ ἕτερα
Ἐὰν δέ τις ἐλεύθερος τῷ τοιούτῳ συμφάγῃ συμπίῃ
ὁ μὲν γὰρ νοσεῖ οὐ θεραπεύεται
δὲ τὸ τῆς ἱστορίας ἦθος ἀναλαμβάνῃ τις, ἐπιλαθέσθαι χρὴ πάντων τῶν τοιούτων
ὁ Θεὸς μεταδώσει ἡμῖν συγγνώμης, μυρία πεπλημμεληκότες ὦμεν
οὖν μὴ τοῦτο γένηται, πολλῇ χρησώμεθα τῇ ἐλεημοσύνῃ