Για να βρεις τη συζυγία του ρήματος, είναι πιο εύκολο να το μεταφέρεις στο α' ενικό πρόσωπο του ενεστώτα (εγώ τώρα...).
Αν χρειαστείς βοήθεια, πάτα το [!]. Θα σου στοιχίσει κατιτί...

Ξύπνησε α' συζυγία β' συζυγία ! απ’ το βύθισμά του αλλά τώρα μια άλλη δύναμη, πιο ισχυρή, φάνηκε α' συζυγία β' συζυγία ! να τον τραβάει α' συζυγία β' συζυγία ! απ’ την ανοιχτή πόρτα του κινηματόγραφου σαν να τον ρουφούσε. α' συζυγία β' συζυγία ! Ήταν το άσπρο πανί στον απέναντι τοίχο, δέκα φορές πιο μεγάλο από το δικό του πανί, του Καραγκιόζη του, στο πλυσταριό του σπιτιού του. Η καρδιά του χτύπησε. α' συζυγία β' συζυγία ! Δεν κατάλαβε α' συζυγία β' συζυγία ! πότε βρέθηκε α' συζυγία β' συζυγία ! καθιστός στην καρέκλα του. Είχε μπλέξει α' συζυγία β' συζυγία ! τα δάχτυλα των δυο του χεριών και τα έσφιγγε α' συζυγία β' συζυγία ! δυνατά απ’ την αγωνία του. Ύστερα άκουσε τη φωνή της Ανθούλας: "Σ’ αρέσει;" Απάντησε α' συζυγία β' συζυγία ! υπόκωφα: "Πότε θ’ αρχίσει;" Πηγή: Ντίνος Δημόπουλος, O Σαρλό και το αθάνατο νερό (διασκευή)