ἃ
μὲν οὖν ἑκάστῃ
ἡλικίᾳ ἐνομοθέτησεν ὁ Λυκοῦργος ἐπιτηδεύματα σχεδὸν εἴρηται
ἀντὶ δὲ τῶν
ἀποθανόντων ἕτεροι
ἐφηβήσουσιν καὶ ἐπιγενήσονται
ἐγὼ γοῦν καὶ στρατιωτῶν αὐτῶν καὶ
πρεσβυτέρων ἀνδρῶν ἐνίων
ἀκήκοα
ἔρχεται ἐπʼ αὐτοὺς τῆς νυκτὸς ὡς πορθήσων, οὐδενὶ
ἡμῶν εἰπών
εὐθὺς οὖν εἰς τὸ μέσον ἀμφοτέρων
ἄγων ἔθετο τὰ ὅπλα
ἢν δέ τις παῖς ποτε πληγὰς λαβὼν ὑπʼ ἄλλου
κατείπῃ πρὸς τὸν πατέρα
Κῦρος δʼ οὖν ἀνέβη ἐπὶ τὰ ὄρη οὐδενὸς
κωλύοντος
μάρτυρες δὲ σαφεῖς ἑκατέροις
αὐτῶν παρίστανται τά τε σώματα καὶ τὰ χρώματα
μηδετέρου
δὲ πεῖσαι δυνηθέντος, ἀλλʼ εἰς μάχην συμβαλόντων, νικᾷ
ὁ δʼ ὑπέσχετο
ἀνδρὶ ἑκάστῳ
δώσειν πέντε ἀργυρίου μνᾶς
ὁ δὲ οὕτως ἀντεσκευάσατο τὸν οἶκον ὥστε
τούτων μηδενὸς
προσδεῖσθαι
ὁ μὲν κρύφα συντιθέμενος ἑκατέροις,
οὐκ ἔφθασεν οὐδετέροις
ἀμῦναι
ὥστε καὶ ὑπὸ τῶν ἀλλοδαπῶν
πολεμεῖσθαι καὶ ὑπὸ τῶν οἰκείων κατατρύχεσθαι τὰς σάρκας
ὥστε μηδεμίαν
ἡμῖν εἶναι πρὸς τοῦτον διαφοράν