1. καὶ εἰς φρούρια καὶ εἰς λοχαγίας, καὶ ἄλλου οἵτινες οὕστινας οὗτινος ἅστινας ἅτινα ἥντινα ἧστινος ὅντινα ὅστις ὧντινων (αρσενικό, γεν. εν.) ἂν δέησθε
2. ἄλλο μὲν περὶ αὐτοῦ οὐκ οἶδεν οὐδέν,οὔθ’ οἵτινες οὕστινας οὗτινος ἅστινας ἅτινα ἥντινα ἧστινος ὅντινα ὅστις ὧντινων (αρσενικό, ονομ. εν.) οὔθ’ οἵτινες οὕστινας οὗτινος ἅστινας ἅτινα ἥντινα ἧστινος ὅντινα ὅστις ὧντινων (αρσενικό, γεν. πληθ.)
3. Εἰπέ μοι, ἔφη, ὦ Ἀριστόδημε, ἔστιν οἵτινες οὕστινας οὗτινος ἅστινας ἅτινα ἥντινα ἧστινος ὅντινα ὅστις ὧντινων (αρσενικό, αιτ. πληθ.) ἀνθρώπους τεθαύμακας ἐπὶ σοφίᾳ;
4. Ταῦτα, ὦ Κρίτων, καὶ ἄλλα οἵτινες οὕστινας οὗτινος ἅστινας ἅτινα ἥντινα ἧστινος ὅντινα ὅστις ὧντινων (ουδέτερο, αιτ. πληθ.) ἔτι βραχέα διαλεχθέντες ἀπῇμεν.
5. ἀνθ’ οἵτινες οὕστινας οὗτινος ἅστινας ἅτινα ἥντινα ἧστινος ὅντινα ὅστις ὧντινων (θηλυκό, γεν. εν.) ἂν προθυμούμενος τῶν παρόντων κακῶν ἀπαλλαγῆναι
6. ἢ πόλιν οἵτινες οὕστινας οὗτινος ἅστινας ἅτινα ἥντινα ἧστινος ὅντινα ὅστις ὧντινων (θηλυκό, αιτ. εν.) τοιαύτην προσεκτήσαντο
7. οἵτινες οὕστινας οὗτινος ἅστινας ἅτινα ἥντινα ἧστινος ὅντινα ὅστις ὧντινων (αρσενικό, ονομ. πληθ.) καὶ τὰ περὶ τὴν Ἀττικὴν φρούρια καθεῖλον
8. τὰς ταφὰς καὶ τιμὰς οἵτινες οὕστινας οὗτινος ἅστινας ἅτινα ἥντινα ἧστινος ὅντινα ὅστις ὧντινων (θηλυκό. αιτ. πληθ.) αὐτοῖς ἀπονέμειν δεῖ
9. τῶν πλωτήρων οἵτινες οὕστινας οὗτινος ἅστινας ἅτινα ἥντινα ἧστινος ὅντινα ὅστις ὧντινων (αρσενικό, αιτ. εν.) δεῖ κυβερνᾶν κληρώσειεν