|
καὶ ἤδη (ενεστ., υποτ., α' πλ.) φίλοι καὶ ξένοι |
|
πολεμικὸς μὲν
(ενεστ., προστ., β' εν.) ταῖς ἐπιστήμαις καὶ
ταῖς παρασκευαῖς |
| καὶ ἔστιν ἐξ ἀνάγκης τὸ (μέλλ. μτχ. ουδ., ονομ. εν.) γλυκὺ τοιοῦτον |
|
τοιοῦτον οὖν ἐν σεαυτῷ θεὸν ἔχων δειλὸς (ενεστ., οριστική, β' εν.) καὶ φοβῇ; |
|
καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς παρόντας ὅσα
(ενεστ., ευκτική, α' πλ.) πεπονθότες |
|
(μέλλ., οριστική, γ' εν.)
δʼ ὁ λόγος ἐπὶ παραδείγματος |
| ὡς δοκεῖν τὸ ἄλσος (ενεστ., απρμφ.) διπλοῦν |
|
καὶ τότʼ (μέλλ. οριστική, α' πλ.) ζηλωταὶ Σωκράτους |
|
ἥκω τε νῦν ὁδοῦ τε ταύτης ἡγεμὼν (μέλλ., μτχ., αρσ. ονομ. εν.) |
|
καὶ (πρτ., γ' εν.) οὗτος ἄνεμος τοῦ ζωγράφου |
|
γνοὺς δὲ ὁ Φρύνιχος ὅτι
(μέλλ., ευκτική, γ' εν.) περὶ τῆς τοῦ
Ἀλκιβιάδου καθόδου λόγος |
| ὥστε (ενεστ., οριστική, α' εν.)
καὶ αὐλητὴς καὶ τοξότης |
|
ἅπαντες δὲ οἱ Ἕλληνες πρὸς τὸ μέλλον (μέλλ., απρφμ.) βλέπουσιν |
|
ἀλλ’ ἵνα
(ενεστ., υποτ., γ' εν.) τεκμήρια ὑμῖν καὶ τῶν
ἄλλων πραγμάτων |
| στήριγμα (μέλλ., οριστική, γ' πλ.)
αἱ εὐχαὶ καὶ φύλακες ἀκαταγώνιστοι |
| μήτε ἐπικηρυκεύεσθε
μήτε ἔνδηλοι
(ενεσ., προστ., β' πλ.) τοῖς παροῦσι πόνοις
βαρυνόμενοι |
| ὑμεῖς δʼ ἡμῖν (μέλλ., οριστική, β' πλ.) τῶν λόγων κριταί |
|
καὶ γὰρ πολὺς (πρτ., β' πλ.) δῆμος καὶ ὅπλων εὐπορεῖτε |
|
ἔλεγεν ὅτι ἡ ὁδὸς (μέλλ., ευκτική, γ' εν.) πρὸς βασιλέα μέγαν
εἰς Βαβυλῶνα |
| ὅπερ μέγιστόν (ενεστ., οριστική, γ' εν.) σημεῖον νόμων
καλῶς κειμένων |