1. Αἱ (Ἐρινὺς = θεά που τιμωρεί τις κακές πράξεις) ἐν Ἀθήναις ἱερὸν εἶχον· ὠνόμαζον δὲ οἱ Ἀθηναῖοι τὰς (Ἐρινὺς) Εὐμενίδας καὶ σεμνὰς θεούς.
2. Τὸν Πηλείδην Χείρων ἔτρεφε σπλάχνοις λεόντων καὶ (σῦς, ὁ = ο χοίρος) ἀγρίων.
3. Οἱ (δμώς, ὁ = δούλος) τὰς τῶν πλουσίων τραπέζας παρεσκεύαζον καὶ παντοῖα ἐδέσματα (= φαγητά) παρέθετον.
4. Οἱ τῶν ποταμῶν (ἰχθύς) τὰ ὠὰ ὑπὸ τὴν (ἰλὺς = λάσπη, πηλός) τίκτουσιν (= γεννούν).
5. Οἱ τῶν ἀγρῶν (μῦς) τοὺς (στάχυς) καὶ τοὺς (βότρυς) φθείρουσιν.
6. Ἀντιγόνη τὸν τοῦ ἀδελφοῦ Πολυνείκους (νέκυς, ὁ = νεκρό σώμα, νεκρός) διὰ ταφῆς ἐτίμησεν.