ἄγριος ἑστὼς παρά τινα τοὺς ὀδόντας ἠκόνα. δὲ ἐρομένου τὴν αἰτίαν δι’ ἥν, μηδενὸς ὄντος ἐπὶ τὴν μήτε κυνηγέτου μήτε ἄλλου κινδύνου, τοὺς ὀδόντας θήγει, ἔφη· «ἀλλ' ἔγωγε οὐ ματαίως τοῦτο ποιῶ· ἐὰν γάρ με κίνδυνος καταλάβῃ, οὐ τότε περὶ τὸ ἀκονᾶν ἀσχοληθήσομαι, ἑτοίμοις δὲ οὖσι χρήσομαι.