«Ἐμοὶ δοκεῖ, βασιλεῦ, ἀγαθὸν εἶναι ἐν τῷ παρόντι

καταστρατοπεδεῦσαι ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ τῇ ὄχθῃ

ὡς ἔχομεν. Τοὺς γὰρ πολεμίους οὐ δοκῶ τολμήσειν

πολὺ τῷ πεζῷ λειπομένους πλησίον ἡμῶν αὐλισθῆναι,

καὶ ταύτῃ παρέξειν ἕωθεν εὐπετῶς τῷ στρατῷ

διαβαλεῖν τὸν πόρον·

Νομίζω, βασιλιά, ότι είναι καλό αυτή τη στιγμή

να στρατοπεδεύσουμε στην όχθη του ποταμού

όπως είμαστε (οπλισμένοι). Δεν νομίζω ότι οι εχθροί θα τολμήσουν

να στρατοπεδεύσουν κοντά μας, γιατί υστερούν πολύ στο πεζικό,

και γι’ αυτό θα μπορέσει ο στρατός το πρωί εύκολα

να περάσει το ποτάμι·