Δημάρατος δέ, ἀνὴρ Κορίνθιος, τῶν ἀμφ' αὐτὸν ἑταίρων,

δίδωσιν αὐτῷ τὸ αὑτοῦ δόρυ.

Kαὶ ὃς ἀναλαβὼν καὶ ἰδὼν Μιθριδάτην τὸν Δαρείου γαμβρὸν

πολὺ πρὸ τῶν ἄλλων προϊππεύοντα

καὶ ἐπάγοντα ἅμα οἷ ὥσπερ ἔμβολον τῶν ἱππέων

ἐξελαύνει καὶ αὐτὸς πρὸ τῶν ἄλλων,

καὶ παίσας ἐς τὸ πρόσωπον τῷ δόρατι καταβάλλει τὸν Μιθριδάτην.

O Δημάρατος ο Κορίνθιος, από τους εταίρους γύρω απ’ αυτόν

του δίνει το δόρυ του.

Κι αυτός, αφού το πήρε και είδε τον Μιθριδράτη τον γαμπρό του του Δαρείου

να προχωρεί έφιππος μπροστά από τους άλλους

και να οδηγεί μαζί του σε σφηνοειδή παράταξη τους ιππείς,

ορμά κι ίδιος μπροστά από τους άλλους,

και, αφού χτύπησε τον Μιθριδάτη στο πρόσωπο με το δόρυ, τον σκοτώνει.