Ἦν δὲ ὁ δεσμὸς ἐκ φλοιοῦ κρανίας

καὶ τούτου οὔτε τέλος οὔτε ἀρχὴ ἐφαίνετο.

Ἀλέξανδρος δὲ, ὡς ἀπόρως μὲν εἶχεν ἐξευρεῖν λύσιν τοῦ δεσμοῦ,

οὐκ ἤθελε δὲ περιιδεῖν ἄλυτον,

μὴ καὶ τοῦτο ἐργάσηται κίνησίν τινα ἐς τοὺς πολλούς,

παίσας τὸν δεσμόν τῷ ξίφει διέκοψεν καὶ ἔφη λελύσθαι.

Ο δεσμός ήταν από φλούδα κρανιάς

και δε φαινόταν ούτε το τέλος του ούτε η αρχή του.

Ο Αλέξανδρος, επειδή αδυνατούσε να βρει τη λύση του δεσμού,

αλλά και δεν ήθελε να τον αφήσει άλυτο,

γιατί φοβόταν μήπως αυτό προκαλέσει κάποια αναταραχή στο πλήθος,

αφού χτύπησε το δεσμό με το ξίφος του, τον έκοψε και είπε ότι λύθηκε.