Στην ενότητα παρουσιάζονται τα φαινόμενα: αντικείμενο, προσδιορισμοί εμπρόθετοι, προτάσεις: (υποθετικές 4).
Πατήστε στον κατάλογο για να εμφανιστούν σελίδες με παρόμοιο περιεχόμενο.
Κατέβασε το αρχείο σε 
, για να επεξεργαστείς το κείμενο. Στη συνέχεια επιβεβαίωσε τις απαντήσεις σου μ' αυτές που παρατίθενται παρακάτω.
Καλή προσπάθεια.
Για τον Δημοσθένη
Βικιπαίδεια
,
Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
,
Ολυνθιακός Α':
Κείμενα του Δημοσθένη:
,
Για το κείμενο
Στον Πρώτο Ολυνθιακό λόγο, ο Δημοσθένης προσπαθεί να πείσει τους Αθηναίους να αναλάβουν δράση εναντίον του Φιλίππου, τονίζοντας την ανάγκη για άμεση αντιμετώπιση της απειλής.
Τα επιχειρήματα που αναπτύσσει είναι:
1. Η επείγουσα ανάγκη για δράση: Ο Δημοσθένης υπογραμμίζει ότι ο Φίλιππος είναι επικίνδυνος και ότι η αναβλητικότητα των Αθηναίων θα οδηγήσει σε καταστροφή. Η Ολυνθος, σύμμαχος της Αθήνας, βρίσκεται σε κίνδυνο, και αν πέσει, ο Φίλιππος θα ενισχύσει τη θέση του.
2. Η ηθική υποχρέωση να βοηθήσουν: Οι Αθηναίοι, ως ηγεμονική δύναμη της Ελλάδας, έχουν την ευθύνη να προστατεύουν τους συμμάχους τους και να διατηρήσουν την ελευθερία των Ελλήνων. Η αδράνειά τους θα ήταν προδοσία των ιδεωδών τους.
3. Η στρατηγική σημασία της Ολύνθου: Η Ολυνθος είναι ένας σημαντικός φραγμός εναντίον της μακεδονικής επέκτασης. Αν πέσει, ο Φίλιππος θα έχει ελεύθερο δρόμο να επιτεθεί σε άλλες ελληνικές πόλεις, συμπεριλαμβανομένης της Αθήνας.
4. Κριτική της αθηναϊκής αδράνειας: Ο Δημοσθένεις κατηγορεί τους Αθηναίους για την επιλεκτική τους ενασχόληση με τα κοινά και την τάση τους να αναβάλλουν τις αποφάσεις τους. Τονίζει ότι η επιτυχία του Φιλίππου οφείλεται στην ταχύτητα και την αποφασιστικότητά του, σε αντίθεση με την αδράνεια των Αθηναίων.
Ο λόγος καταλήγει με μια έκκληση για άμεση δράση: οι Αθηναίοι πρέπει να στείλουν στρατό και να βοηθήσουν την Ολυνθο, καθώς και να οργανώσουν μια ευρεία συμμαχία εναντίον του Φιλίππου.
[10] καὶ ἔμοιγε δοκεῖ τις ἄν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δίκαιος λογιστὴς τῶν παρὰ τῶν θεῶν ἡμῖν ὑπηργμένων καταστάς, καίπερ οὐκ ἐχόντων ὡς δεῖ πολλῶν, ὅμως μεγάλην ἂν ἔχειν αὐτοῖς χάριν, εἰκότως· τὸ μὲν γὰρ πόλλ᾽ ἀπολωλεκέναι κατὰ τὸν πόλεμον τῆς ἡμετέρας ἀμελείας ἄν τις θείη δικαίως, τὸ δὲ μήτε πάλαι τοῦτο πεπονθέναι πεφηνέναι τέ τιν᾽ ἡμῖν συμμαχίαν τούτων ἀντίρροπον, ἂν βουλώμεθα χρῆσθαι, τῆς παρ᾽ ἐκείνων εὐνοίας εὐεργέτημ᾽ ἂν ἔγωγε θείην. [11] ἀλλ᾽, οἶμαι, παρόμοιόν ἐστιν ὅπερ καὶ περὶ τῆς τῶν χρημάτων κτήσεως· ἂν μὲν γάρ, ὅσ᾽ ἄν τις λάβῃ, καὶ σῴσῃ, μεγάλην ἔχει τῇ τύχῃ τὴν χάριν, ἂν δ᾽ ἀναλώσας λάθῃ, συνανήλωσε καὶ τὸ μεμνῆσθαι τὴν χάριν. καὶ περὶ τῶν πραγμάτων οὕτως οἱ μὴ χρησάμενοι τοῖς καιροῖς ὀρθῶς, οὐδ᾽ εἰ συνέβη τι παρὰ τῶν θεῶν χρηστὸν μνημονεύουσι· πρὸς γὰρ τὸ τελευταῖον ἐκβὰν ἕκαστον τῶν πρὶν ὑπαρξάντων κρίνεται. διὸ καὶ σφόδρα δεῖ τῶν λοιπῶν ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, φροντίσαι, ἵνα ταῦτ᾽ ἐπανορθωσάμενοι τὴν ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις ἀδοξίαν ἀποτριψώμεθα.
Το κείμενο με συνδέσεις στα λεξικά του perseus.tufts.edu
[10] καὶ ἔμοιγε δοκεῖ τις ἄν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δίκαιος λογιστὴς τῶν παρὰ τῶν θεῶν ἡμῖν ὑπηργμένων καταστάς, καίπερ οὐκ ἐχόντων ὡς δεῖ πολλῶν, ὅμως μεγάλην ἂν ἔχειν αὐτοῖς χάριν, εἰκότως· τὸ μὲν γὰρ πόλλ᾽ ἀπολωλεκέναι κατὰ τὸν πόλεμον τῆς ἡμετέρας ἀμελείας ἄν τις θείη δικαίως, τὸ δὲ μήτε πάλαι τοῦτο πεπονθέναι πεφηνέναι τέ τιν᾽ ἡμῖν συμμαχίαν τούτων ἀντίρροπον, ἂν βουλώμεθα χρῆσθαι, τῆς παρ᾽ ἐκείνων εὐνοίας εὐεργέτημ᾽ ἂν ἔγωγε θείην. [11] ἀλλ᾽, οἶμαι, παρόμοιόν ἐστιν ὅπερ καὶ περὶ τῆς τῶν χρημάτων κτήσεως· ἂν μὲν γάρ, ὅσ᾽ ἄν τις λάβῃ, καὶ σῴσῃ, μεγάλην ἔχει τῇ τύχῃ τὴν χάριν, ἂν δ᾽ ἀναλώσας λάθῃ, συνανήλωσε καὶ τὸ μεμνῆσθαι τὴν χάριν. καὶ περὶ τῶν πραγμάτων οὕτως οἱ μὴ χρησάμενοι τοῖς καιροῖς ὀρθῶς, οὐδ᾽ εἰ συνέβη τι παρὰ τῶν θεῶν χρηστὸν μνημονεύουσι· πρὸς γὰρ τὸ τελευταῖον ἐκβὰν ἕκαστον τῶν πρὶν ὑπαρξάντων κρίνεται. διὸ καὶ σφόδρα δεῖ τῶν λοιπῶν ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, φροντίσαι, ἵνα ταῦτ᾽ ἐπανορθωσάμενοι τὴν ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις ἀδοξίαν ἀποτριψώμεθα.
|
καὶ ἔμοιγε δοκεῖ τις ἄν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, |
α-κύρια |
|
δίκαιος λογιστὴς |
|
|
τῶν παρὰ τῶν θεῶν |
|
|
ἡμῖν ὑπηργμένων |
|
|
καταστάς, |
|
|
καίπερ οὐκ ἐχόντων |
|
|
ὡς δεῖ |
αναφ. επιρ. |
|
πολλῶν, |
|
|
ὅμως μεγάλην ἂν ἔχειν αὐτοῖς χάριν, |
|
|
εἰκότως· |
|
|
|
|
|
τὸ μὲν γὰρ πόλλ᾽ ἀπολωλεκέναι |
β-κύρια |
|
κατὰ τὸν πόλεμον |
|
|
τῆς ἡμετέρας ἀμελείας |
|
|
ἄν τις θείη |
|
|
δικαίως, |
|
|
τὸ δὲ μήτε πάλαι τοῦτο πεπονθέναι |
γ-κύρια |
|
πεφηνέναι τέ |
|
|
τιν᾽ ἡμῖν συμμαχίαν |
|
|
τούτων ἀντίρροπον, |
|
|
ἂν βουλώμεθα (ἡμεῖς) χρῆσθαι, |
υποθετική |
|
τῆς παρ᾽ ἐκείνων εὐνοίας εὐεργέτημ᾽ |
|
|
ἂν ἔγωγε θείην. |
|
|
|
|
|
ἀλλ᾽, |
δ-κύρια |
|
οἶμαι, (ἐγώ) |
κύρια παρενθ. |
|
παρόμοιόν ἐστιν (τοῦτο) |
|
|
ὅπερ καὶ περὶ τῆς τῶν χρημάτων κτήσεως· |
|
|
|
|
|
ἂν μὲν γάρ, |
υποθετική |
|
ὅσ᾽ ἄν τις λάβῃ, |
αναφ. υποθ. |
|
καὶ σῴσῃ, (τις) |
|
|
μεγάλην |
ε-κύρια |
|
ἔχει τῇ τύχῃ τὴν χάριν, |
|
|
ἂν δ᾽ ἀναλώσας |
υποθετική |
|
λάθῃ, (τις) |
|
|
συνανήλωσε (αύτός) |
στ-κύρια |
|
καὶ τὸ μεμνῆσθαι τὴν χάριν. |
|
|
|
|
|
καὶ περὶ τῶν πραγμάτων |
ζ-κύρια |
|
οὕτως (ἐστίν τοῦτο) |
|
|
οἱ μὴ χρησάμενοι |
η-κύρια |
|
τοῖς καιροῖς ὀρθῶς, |
|
|
οὐδ᾽ εἰ συνέβη τι |
παραχωρητική |
|
παρὰ τῶν θεῶν χρηστὸν |
|
|
μνημονεύουσι· |
|
|
|
|
|
πρὸς γὰρ τὸ τελευταῖον ἐκβὰν |
θ-κύρια |
|
ἕκαστον τῶν πρὶν ὑπαρξάντων |
|
|
κρίνεται. |
|
|
|
|
|
διὸ |
ι-κύρια |
|
καὶ σφόδρα |
|
|
δεῖ τῶν λοιπῶν ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, |
|
|
φροντίσαι |
|
|
ἵνα ταῦτ᾽ ἐπανορθωσάμενοι |
τελική |
|
τὴν ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις |
|
|
ἀδοξίαν |
|
|
ἀποτριψώμεθα. (ἡμεῖς) |
|
|
|
|
|
Υπόμνημα: υποκείμενο, ρήμα, μετοχή, απαρέμφατο, προσδιορισμός |
|
Λεξιλογικά
λογιστὴς: αυτός που σκέφτεται λογικά, κριτής
ὑπηργμένων: του ρ. ὑπάρχω: αρχίζω να ευεργετώ κάποιον
εἰκότως: δικαίως, εύλογα, φυσικά
ἀπολωλεκέναι: του ρ. ἀπόλλυμι: χάνω ολοκληρωτικά
θείη: του ρ. τίθημι: αποδίδω
ἀντίρροπον: αντιστάθμισμα
ἀναλώσας: του ρ. ἀναλίσκω: καταναλώνω, ξοδεύω, σπαταλώ
λάθῃ: του ρ. λανθάνω: χωρίς να το καταλάβει
τὸ μεμνῆσθαι: του ρ. μιμνήσκω: η ανάμνηση
καιρός: κατάλληλη χρονική στιγμή
ἐκβὰν: του ρ. ἐκβαίνω: το αποτέλεσμα
ἀδοξία: κακή φήμη, καταφρόνηση
ἀποτριψώμεθα: του ρ. ἀποτρίβω: καθαρίζω, απαλλάσσομαι
Χρησιμοποίησε το λεξικό των H.G. Liddell & R. Scott για τις άγνωστες λέξεις
Συντακτική ανάλυση: για να δεις τη συντακτική ανάλυση, πέρασε τον δείκτη πάνω από τις λέξεις, αν χρησιμοποιείς υπολογιστή, ή κτύπα τη λέξη, αν χρησιμοποιείς τηλέφωνο ή τάμπλετ.
Για τη μετάφραση της κάθε σειράς πάτα πάτα τον αριθμό.
καὶ
ἔμοιγε
δοκεῖ
τις ἄν,
ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
δίκαιος
λογιστὴς
τῶν
παρὰ τῶν θεῶν
ἡμῖν
ὑπηργμένων
καταστάς, καίπερ
οὐκ ἐχόντων
ὡς
δεῖ
πολλῶν, ὅμως
μεγάλην
ἂν ἔχειν
αὐτοῖς
χάριν,
εἰκότως·
τὸ μὲν γὰρ
πόλλ᾽
ἀπολωλεκέναι
κατὰ τὸν πόλεμον
τῆς ἡμετέρας
ἀμελείας
ἄν
τις
θείη
δικαίως,
καὶ
περὶ τῶν πραγμάτων
οὕτως (ἐστίν
τοῦτο)
διὸ καὶ
σφόδρα
δεῖ
τῶν λοιπῶν
ὑμᾶς,
ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
φροντίσαι
1. καταστάς, ἐχόντων, ἀναλώσας, χρησάμενοι, πεπραγμένοις: να γραφτεί ο ίδιος τύπος των μετοχών σε όλους τους χρόνους της ίδιας φωνής
| Ενεστώτας | Μέλλοντας | Αόριστος | Παρακείμενος |
| καθιστάμενος | καταστησόμενος | καταστησάμενος καταστάς | καθεστηκώς καθεστώς |
| ἐχόντων | ἑξόντων σχησόντων | σχόντων | ἐσχηκότων |
| ἀναλῶν ἀναλίσκων | ἀναλώσων | ἀναλώσας | ἀνηλωκώς |
| χρώμενοι | χρησόμενοι | χρησάμενοι | κεχρημένοι |
| πραττομένοις | πραξομένοις | πραξαμένοις | πεπραγμένοις |
2. Να γραφούν οι ζητούμενοι τύποι:
πολλῶν: ο ίδιος τύπος στο συγκριτικό βαθμό: πλειόνων - πλεόνων
μεγάλην: ο ίδιος τύπος στον υπερθετικό βαθμό: μεγίστην
χάριν: η γεν. ενικού: χάριτος
δικαίως: οι άλλοι βαθμοί: δικαιότερον, δικαιότατα
λάθῃ: η προστακτική αόριστου β': -, λάθε, λαθέτω, - λάθετε, λαθέτωσαν - λαθόντων
μεμνῆσθαι: τα απαρέμφατα στην ίδια φωνή: μιμνῄσκεσθαι - μιμνήσκεσθαι, μνήσεσθαι, μεμνῆσθαι
ἐκβὰν: η γενική πληθυντικού: ἐκβάντων