Στην ενότητα παρουσιάζονται τα φαινόμενα: γενική, δοτική, μετοχή κατηγορηματική, προτάσεις: (υποθετικές 3, αναφορικές 2).
Πατήστε στον κατάλογο για να εμφανιστούν σελίδες με παρόμοιο περιεχόμενο.
Κατέβασε το αρχείο σε , για να επεξεργαστείς το κείμενο. Στη συνέχεια επιβεβαίωσε τις απαντήσεις σου μ' αυτές που παρατίθενται παρακάτω.
Καλή προσπάθεια.
Για τον Δημοσθένη
Βικιπαίδεια
,
Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
,
Περὶ τῶν Συμμοριῶν:
Κείμενα του Δημοσθένη:
,
Για το κείμενο
Πολλοί Αθηναίοι πολιτικοί, θορυβημένοι από τις φήμες ότι ο βασιλιάς των Περσών Αρταξέρξης ο Γ´ (359/8–335 π.Χ) ετοίμαζε στρατό, πίστευαν ότι η Αθήνα έπρεπε να προλάβει ενδεχόμενη επίθεσή του και να του κηρύξει τον πόλεμο, επικεφαλής μιας συμμαχίας των Ελλήνων. Αντίθετη άποψη είχε ο Δημοσθένης, ο οποίος, ωστόσο, θεωρούσε τη συγκυρία κατάλληλη, για την ενίσχυση του αθηναϊκού στόλου. Κάτι τέτοιο θα ήταν, κατά την άποψή του, εφικτό με την αναδιοργάνωση των συμμοριῶν , δηλαδή των φορολογικών συλλόγων που αποτελούνταν από τους πλούσιους Αθηναίους και είχαν ως σκοπό την κατανομή των εξόδων για τον εξοπλισμό του στόλου. Ο λόγος εκφωνήθηκε γύρω στο 354/3 π.Χ.
[3] ἐγὼ νομίζω κοινὸν ἐχθρὸν ἁπάντων τῶν Ἑλλήνων εἶναι βασιλέα, οὐ μὴν διὰ τοῦτο παραινέσαιμ᾽ ἂν μόνοις τῶν ἄλλων ὑμῖν πόλεμον πρὸς αὐτὸν ἄρασθαι· οὐδὲ γὰρ αὐτοὺς τοὺς Ἕλληνας ὁρῶ κοινοὺς ἀλλήλοις ὄντας φίλους, ἀλλ᾽ ἐνίους μᾶλλον ἐκείνῳ πιστεύοντας ἤ τισιν αὑτῶν. ἐκ δὴ τῶν τοιούτων νομίζω συμφέρειν ὑμῖν τὴν μὲν ἀρχὴν τοῦ πολέμου τηρεῖν ὅπως ἴση καὶ δικαία γενήσεται, παρασκευάζεσθαι δ᾽ ἃ προσήκει πάντα καὶ τοῦθ᾽ ὑποκεῖσθαι. [4] ἡγοῦμαι γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοὺς Ἕλληνας, εἰ μὲν ἐναργὲς τι γένοιτο καὶ σαφὲς ὡς βασιλεὺς αὐτοῖς ἐπιχειρεῖ, κἂν συμμαχῆσαι καὶ χάριν μεγάλην ἔχειν τοῖς πρὸ αὐτῶν καὶ μετ᾽ αὐτῶν ἐκεῖνον ἀμυνομένοις: εἰ δ᾽ ἔτ᾽ ἀδήλου τούτου καθεστηκότος προαπεχθησόμεθ᾽ ἡμεῖς, δέδι᾽, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μὴ τούτοις μετ᾽ ἐκείνου πολεμεῖν ἀναγκασθῶμεν, ὑπὲρ ὧν προνοούμεθα.
Το κείμενο με συνδέσεις στα λεξικά του perseus.tufts.edu
[3] ἐγὼ νομίζω κοινὸν ἐχθρὸν ἁπάντων τῶν Ἑλλήνων εἶναι βασιλέα, οὐ μὴν διὰ τοῦτο παραινέσαιμ᾽ ἂν μόνοις τῶν ἄλλων ὑμῖν πόλεμον πρὸς αὐτὸν ἄρασθαι· οὐδὲ γὰρ αὐτοὺς τοὺς Ἕλληνας ὁρῶ κοινοὺς ἀλλήλοις ὄντας φίλους, ἀλλ᾽ ἐνίους μᾶλλον ἐκείνῳ πιστεύοντας ἤ τισιν αὑτῶν. ἐκ δὴ τῶν τοιούτων νομίζω συμφέρειν ὑμῖν τὴν μὲν ἀρχὴν τοῦ πολέμου τηρεῖν ὅπως ἴση καὶ δικαία γενήσεται, παρασκευάζεσθαι δ᾽ ἃ προσήκει πάντα καὶ τοῦθ᾽ ὑποκεῖσθαι. [4] ἡγοῦμαι γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοὺς Ἕλληνας, εἰ μὲν ἐναργὲς τι γένοιτο καὶ σαφὲς ὡς βασιλεὺς αὐτοῖς ἐπιχειρεῖ, κἂν συμμαχῆσαι καὶ χάριν μεγάλην ἔχειν τοῖς πρὸ αὐτῶν καὶ μετ᾽ αὐτῶν ἐκεῖνον ἀμυνομένοις· εἰ δ᾽ ἔτ᾽ ἀδήλου τούτου καθεστηκότος προαπεχθησόμεθ᾽ ἡμεῖς, δέδι᾽, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μὴ τούτοις μετ᾽ ἐκείνου πολεμεῖν ἀναγκασθῶμεν, ὑπὲρ ὧν προνοούμεθα.
ἐγὼ νομίζω κοινὸν ἐχθρὸν ἁπάντων τῶν Ἑλλήνων |
α-κύρια |
εἶναι βασιλέα, |
|
|
|
οὐ μὴν διὰ τοῦτο παραινέσαιμ᾽ ἂν (ἐγὼ) |
β-κύρια |
μόνοις τῶν ἄλλων ὑμῖν πόλεμον πρὸς αὐτὸν ἄρασθαι· |
|
|
|
οὐδὲ γὰρ αὐτοὺς τοὺς Ἕλληνας ὁρῶ (ἐγὼ) |
γ-κύρια |
κοινοὺς ἀλλήλοις ὄντας φίλους, |
|
|
|
ἀλλ᾽ ἐνίους (ὁρῶ) (ἐγὼ) |
δ-κύρια |
μᾶλλον ἐκείνῳ πιστεύοντας |
|
ἤ τισιν αὑτῶν. |
|
|
|
ἐκ δὴ τῶν τοιούτων νομίζω (ἐγὼ) |
ε-κύρια |
συμφέρειν ὑμῖν |
|
τὴν μὲν ἀρχὴν τοῦ πολέμου τηρεῖν |
|
ὅπως ἴση καὶ δικαία γενήσεται, (ἀρχή) |
πλάγ. ερωτ. |
παρασκευάζεσθαι δ᾽ |
|
ἃ προσήκει ↑ |
αναφ. προσδ. |
πάντα |
|
|
|
καὶ (νομίζω) (ἐγὼ) |
στ-κύρια |
τοῦθ᾽ ὑποκεῖσθαι. |
|
|
|
ἡγοῦμαι γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, (ἐγὼ) |
ζ-κύρια |
τοὺς Ἕλληνας, |
|
εἰ μὲν ἐναργὲς τι γένοιτο καὶ σαφὲς |
υποθετική |
ὡς βασιλεὺς αὐτοῖς ἐπιχειρεῖ, |
ειδική |
κἂν συμμαχῆσαι |
|
καὶ χάριν μεγάλην ἔχειν |
|
τοῖς πρὸ αὐτῶν |
|
καὶ μετ᾽ αὐτῶν ἐκεῖνον ἀμυνομένοις· |
|
|
|
εἰ δ᾽ ἔτ᾽ ἀδήλου τούτου καθεστηκότος |
υποθετική |
προαπεχθησόμεθ᾽ ἡμεῖς, |
|
|
|
δέδι᾽, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, (ἐγὼ) |
η-κύρια |
|
|
μὴ τούτοις μετ᾽ ἐκείνου πολεμεῖν |
ενδοιαστική |
ἀναγκασθῶμεν, (ἡμεῖς) |
|
|
|
ὑπὲρ ὧν προνοούμεθα. (ἡμεῖς) |
αναφορική |
Λεξιλογικά
παραινέω-ῶ: νουθετώ, συνιστώ, συμβουλεύω
πόλεμον ἄρασθαι: ξεκινώ πόλεμο
τηρέω-ῶ: επιτηρώ, προσέχω, φυλάττω
ὑπόκειμαι: τίθεμαι ή θεωρούμαι, λαμβάνομαι ως υπόθεση, αποτελώ τη βάση
ἐναργὲς: ευδιάκριτο, σαφές, ξεκάθαρο
χάριν ἔχειν: νιώθω - χρωστώ ευγνωμοσύνη για κάποιον
προαπεχθάνομαι: φέρομαι εχθρικά εκ των προτέρων
προνοέω-ῶ: φροντίζω εκ των προτέρων
Χρησιμοποίησε το λεξικό των H.G. Liddell & R. Scott για τις άγνωστες λέξεις
Συντακτική ανάλυση: για να δεις τη συντακτική ανάλυση, πέρασε τον δείκτη πάνω από τις λέξεις, αν χρησιμοποιείς υπολογιστή, ή κτύπα τη λέξη, αν χρησιμοποιείς τηλέφωνο ή τάμπλετ.
Για τη μετάφραση της κάθε σειράς πάτα τον αριθμό.
καὶ
(νομίζω)
τοῦθ᾽
ὑποκεῖσθαι.
ἡγοῦμαι γάρ,
ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
τοὺς Ἕλληνας,
εἰ μὲν
ἐναργὲς
τι
γένοιτο καὶ σαφὲς
ὡς βασιλεὺς
αὐτοῖς
ἐπιχειρεῖ
,
κἂν συμμαχῆσαι καὶ
χάριν
μεγάλην
ἔχειν τοῖς
πρὸ αὐτῶν καὶ
μετ᾽ αὐτῶν
ἐκεῖνον
ἀμυνομένοις:
εἰ δ᾽
ἔτ᾽
ἀδήλου
τούτου
καθεστηκότος
προαπεχθησόμεθ᾽
ἡμεῖς,
1. Να γραφούν οι ζητούμενοι τύποι των ρημάτων
παραινέσαιμι: γ' ενικό παρατατικού: παρῄνει
ἄρασθαι: απαρέμφατο παρακειμένου: ἦρθαι
ὁρῶ: β' ενικό προστακτικής αορίστου β': ἰδέ
γένοιτο: β' πληθυντικό ευκτικής παθητικού μέλλοντα: γενηθήσοισθε
καθεστηκότος: γ' ενικό προστακτικής αορίστου β': καταστήτω
2. Να γραφεί η δοτ. ενικού και πληθυντικού των λέξεων:
βασιλέα: τῷ βασιλεῖ, τοῖς βασιλεῦσι
Ἕλληνας: τῷ Ἔλληνι, τοῖς Ἕλλησι
δικαία: τῇ δικαίᾳ, ταῖς δικαίαις
ἐναργὲς: τῷ ἐναργεῖ, τοῖς ἐναργέσι
χάριν: τῇ χάριτι, ταῖς χάρισι
ἀδήλου: τῷ ἀδήλῳ, τοῖς ἀδήλοις