Στην ενότητα παρουσιάζονται τα φαινόμενα: παραθετικά, κατηγορούμενο, αντικείμενο σύστοιχο, απρόσωπη σύνταξη.
Πατήστε στον κατάλογο για να εμφανιστούν σελίδες με παρόμοιο περιεχόμενο.
Κατέβασε το αρχείο σε
,
για να επεξεργαστείς το κείμενο. Στη συνέχεια επιβεβαίωσε τις απαντήσεις σου μ' αυτές που παρατίθενται παρακάτω.
Καλή προσπάθεια.
Για τον Λυσία
Βικιπαίδεια 
,
Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας 
Ο λόγος: Ἐπιτάφιος τοῖς Κορινθίων βοηθοῖς 
Περισσότερα κείμενα του Λυσία: 
Για το κείμενο
Ο Λυσίας έγραψε τον λόγο προς τιμήν των νεκρών του Κορινθιακού πολέμου (395–386 π.Χ.) και τον εκφώνησε ο Αρχίνος το 394. Ο Λυσίας δεν είχε το δικαίωμα να εκφωνεί λόγους, αφού ήταν μέτοικος. Επαινώντας τους νεκρούς του πολέμου, ο Λυσίας, κάνει μια ιστορική αναδρομή, αναφέροντας όλα τα κατορθώματα των Αθηναίων από τη μυθική εποχή ως τις μέρες του.
[77] Ἀλλὰ γὰρ οὐκ οἶδ’ ὅ τι δεῖ τοιαῦτα ὀλοφύρεσθαι· οὐ γὰρ ἐλανθάνομεν ἡμᾶς αὐτοὺς ὄντες θνητοί· ὥστε τί δεῖ, ἃ πάλαι προσεδοκῶμεν πείσεσθαι, ὑπὲρ τούτων νῦν ἄχθεσθαι, ἢ λίαν οὕτω βαρέως φέρειν ἐπὶ ταῖς τῆς φύσεως συμφοραῖς, ἐπισταμένους ὅτι ὁ θάνατος κοινὸς καὶ τοῖς χειρίστοις καὶ τοῖς βελτίστοις; οὔτε γὰρ τοὺς πονηροὺς ὑπερορᾷ οὔτε τοὺς ἀγαθοὺς θαυμάζει, ἀλλ’ ἴσον ἑαυτὸν παρέχει πᾶσιν. [78] εἰ μὲν γὰρ οἷόν τε ἦν τοῖς τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ κινδύνους διαφυγοῦσιν ἀθανάτους εἶναι τὸν λοιπὸν χρόνον, ἄξιον τοῖς ζῶσι τὸν ἅπαντα χρόνον πενθεῖν τοὺς τεθνεῶτας· νῦν δὲ ἥ τε φύσις καὶ νόσων ἥττων καὶ γήρως, ὅ τε δαίμων ὁ τὴν ἡμετέραν μοῖραν εἰληχὼς ἀπαραίτητος.
Το κείμενο με συνδέσεις στα λεξικά του perseus.tufts.edu
[77] ἀλλὰ γὰρ οὐκ οἶδ᾽ ὅ τι δεῖ τοιαῦτα ὀλοφύρεσθαι: οὐ γὰρ ἐλανθάνομεν ἡμᾶς αὐτοὺς ὄντες θνητοί: ὥστε τί δεῖ, ἃ πάλαι προσεδοκῶμεν πείσεσθαι, ὑπὲρ τούτων νῦν ἄχθεσθαι, ἢ λίαν οὕτω βαρέως φέρειν ἐπὶ ταῖς τῆς φύσεως συμφοραῖς, ἐπισταμένους ὅτι ὁ θάνατος κοινὸς καὶ τοῖς χειρίστοις καὶ τοῖς βελτίστοις; οὔτε γὰρ τοὺς πονηροὺς ὑπερορᾷ οὔτε τοὺς ἀγαθοὺς θαυμάζει, [78] ἀλλ᾽ ἴσον ἑαυτὸν παρέχει πᾶσιν. εἰ μὲν γὰρ οἷόν τε ἦν τοῖς τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ κινδύνους διαφυγοῦσιν ἀθανάτους εἶναι τὸν λοιπὸν χρόνον, ἄξιον τοῖς ζῶσι τὸν ἅπαντα χρόνον πενθεῖν τοὺς τεθνεῶτας: νῦν δὲ ἥ τε φύσις καὶ νόσων ἥττων καὶ γήρως, ὅ τε δαίμων ὁ τὴν ἡμετέραν μοῖραν εἰληχὼς ἀπαραίτητος.
|
Ἀλλὰ γὰρ οὐκ οἶδ’ (ἐγώ) |
α-κύρια |
|
|
|
|
ὅ,τι δεῖ |
πλάγ. ερωτ. |
|
τοιαῦτα ὀλοφύρεσθαι· |
|
|
|
|
|
οὐ γὰρ ἐλανθάνομεν (ἡμεῖς) |
β-κύρια |
|
ἡμᾶς αὐτοὺς ὄντες θνητοί· |
|
|
|
|
|
ὥστε τί δεῖ, |
γ-κύρια |
|
ἃ πάλαι προσεδοκῶμεν πείσεσθαι, (ἡμεῖς) |
αναφ. προσδ. |
|
ὑπὲρ τούτων νῦν ἄχθεσθαι, |
|
|
ἢ λίαν οὕτω βαρέως φέρειν ἐπὶ ταῖς τῆς φύσεως συμφοραῖς, |
|
|
ἐπισταμένους |
|
|
|
|
|
ὅτι |
ειδική |
|
ὁ θάνατος κοινὸς (ἐστιν) |
|
|
καὶ τοῖς χειρίστοις |
|
|
καὶ τοῖς βελτίστοις; |
|
|
|
|
|
οὔτε γὰρ τοὺς πονηροὺς |
δ-κύρια |
|
ὑπερορᾷ (ὁ θάνατος) |
|
|
|
|
|
οὔτε τοὺς ἀγαθοὺς |
ε-κύρια |
|
θαυμάζει, (ὁ θάνατος) |
|
|
|
|
|
ἀλλ’ ἴσον ἑαυτὸν |
στ-κύρια |
|
παρέχει πᾶσιν. (ὁ θάνατος) |
|
|
|
|
|
εἰ μὲν γὰρ |
υποθετική |
|
οἷόν τε ἦν |
|
|
τοῖς τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ κινδύνους διαφυγοῦσιν |
|
|
ἀθανάτους εἶναι τὸν λοιπὸν χρόνον, |
|
|
|
|
|
ἄξιον (ἦν) τοῖς ζῶσι |
ζ-κύρια |
|
τὸν ἅπαντα χρόνον πενθεῖν τοὺς τεθνεῶτας· |
|
|
|
|
|
νῦν δὲ |
η-κύρια |
|
ἥ τε φύσις |
|
|
καὶ νόσων ἥττων |
|
|
καὶ γήρως |
|
|
(ἐστί), |
|
|
|
|
|
ὅ τε δαίμων |
θ-κύρια |
|
ὁ τὴν ἡμετέραν μοῖραν εἰληχὼς |
|
|
ἀπαραίτητος (ἐστί). |
|
Λεξιλογικά
ὀλοφύρεσθαι: του ρ. ὀλοφύρομαι: κλαίω, θρηνώ, οδύρομαι
ἐλανθάνομεν: του ρ. λανθάνω: διαφεύγω την προσοχή κάποιου
ἄχθεσθαι: του ρ. ἄχθομαι: δυσαρεστούμαι, ενοχλούμαι
βαρέως φέρω: υποφέρω, δυσφορώ για κάτι
ὑπεροράω-ῶ: παραβλέπω, παραμελώ, περιφρονώ
οἷον τ' ἐστί: είναι δυνατόν
εἰληχὼς: του ρ. λαγχάνω: παίρνω με κλήρο, ορίζω με κλήρο
ἀπαραίτητος, -η, -ον: αναπόφευκτος, αμείλικτος
Χρησιμοποίησε το λεξικό των H.G. Liddell & R. Scott για τις άγνωστες λέξεις
Συντακτική ανάλυση: για να δεις τη συντακτική ανάλυση, πέρασε τον δείκτη πάνω από τις λέξεις, αν χρησιμοποιείς υπολογιστή, ή κτύπα τη λέξη, αν χρησιμοποιείς τηλέφωνο ή τάμπλετ.
Για τη μετάφραση της κάθε σειράς πάτα τον αριθμό.
Ἀλλὰ γὰρ οὐκ
οἶδ’
οὐ γὰρ
ἐλανθάνομεν
ἡμᾶς αὐτοὺς
ὄντες
θνητοί·
ὥστε
τί
δεῖ,
ἃ
πάλαι
προσεδοκῶμεν
πείσεσθαι
,
ὑπὲρ τούτων
νῦν
ἄχθεσθαι, ἢ
λίαν οὕτω
βαρέως
φέρειν
ἐπὶ ταῖς
τῆς φύσεως
συμφοραῖς,
ἐπισταμένους
οὔτε γὰρ
τοὺς πονηροὺς
ὑπερορᾷ
οὔτε
τοὺς ἀγαθοὺς
θαυμάζει,
εἰ μὲν γὰρ
οἷόν τε ἦν
τοῖς τοὺς
ἐν τῷ πολέμῳ
κινδύνους
διαφυγοῦσιν
ἀθανάτους
εἶναι
τὸν λοιπὸν
χρόνον,
1. ἐλανθάνομεν, ὑπερορᾷ , εἰληχὼς: να κλιθεί η προστακτική του αορίστου β'
| ἐλανθάνομεν | ὑπερορᾷ | εἰληχὼς |
| λάθε | ὑπέριδε | λάχε |
| λαθέτω | ὑπεριδέτω | λαχέτω |
| λάθετε | ὑπερίδετε | λάχετε |
| λαθέτωσαν / λαθόντων | ὑπεριδέτωσαν / ὑπεριδόντων | λαχέτωσαν / λαχόντων |
2. χειρίστοις , βελτίστοις, ἥττων: να γραφτούν τα παραθετικά των επιθέτων (όλα) διατηρώντας τον ίδιο τύπο
| θετικός | συγκριτικός | υπερθετικός |
| κακοῖς | κακίοσιν / χείροσιν | κακίστοις / χειρίστοις |
| ἀγαθοῖς | βελτίοσιν / κρείττοσιν / λῴοσιν / ἀμείνοσιν | βελτίστοις / κρατίστοις / λῴστοις / ἀρίστοις |
| μικρά | μικροτέρα / ἐλάσσων-ττων / ἥττων | μικροτάτη / ἐλαχίστη / ἡκίστη |
1. Ο υποθετικός λόγος: "εἰ μὲν γὰρ οἷόν τε ἦν τοῖς τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ κινδύνους διαφυγοῦσιν ἀθανάτους εἶναι τὸν λοιπὸν χρόνον, ἄξιον τοῖς ζῶσι τὸν ἅπαντα χρόνον πενθεῖν τοὺς τεθνεῶτας" του κειμένου να τραπεί στο είδος που δηλώνει το προσδοκώμενο.
ἐὰν μὲν γὰροἷόν τε ᾖ τοῖς τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ κινδύνους διαφυγοῦσιν ἀθανάτους εἶναι τὸν λοιπὸν χρόνον, ἄξιον ἔσται τοῖς ζῶσι τὸν ἅπαντα χρόνον πενθεῖν τοὺς τεθνεῶτας·
2. (ὁ θάνατος) οὔτε γὰρ τοὺς πονηροὺς ὑπερορᾷ οὔτε τοὺς ἀγαθοὺς θαυμάζει, ἀλλ’ ἴσον ἑαυτὸν παρέχει πᾶσιν: να μεταφερθεί η φράση στον πλάγιο λόγο, αφού εξαρτηθεί από τη φράση: οὗτος εἶπεν ὅτι...
οὗτος εἶπεν ὅτι (ὁ θάνατος) οὔτε τοὺς ἀγαθοὺς ὑπερορῷ οὔτε τοὺς ἀγαθοὺς θαυμάζοι, ἀλλ' ἴσον ἑαυτὸν παρέχοι πᾶσιν.