Στην ενότητα παρουσιάζονται τα φαινόμενα: παραθετικά, επιθετικοί - κατηγορηματικοί, κατηγορούμενο.
Πατήστε στον κατάλογο για να εμφανιστούν σελίδες με παρόμοιο περιεχόμενο.
Κατέβασε το αρχείο σε
,
για να επεξεργαστείς το κείμενο. Στη συνέχεια επιβεβαίωσε τις απαντήσεις σου μ' αυτές που παρατίθενται παρακάτω.
Καλή προσπάθεια.
Για τον Λυσία
Βικιπαίδεια 
,
Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας 
Ο λόγος: Ἐπιτάφιος τοῖς Κορινθίων βοηθοῖς 
Περισσότερα κείμενα του Λυσία: 
Για το κείμενο
Ο Λυσίας έγραψε τον λόγο προς τιμήν των νεκρών του Κορινθιακού πολέμου (395–386 π.Χ.) και τον εκφώνησε ο Αρχίνος το 394. Ο Λυσίας δεν είχε το δικαίωμα να εκφωνεί λόγους, αφού ήταν μέτοικος. Επαινώντας τους νεκρούς του πολέμου, ο Λυσίας, κάνει μια ιστορική αναδρομή, αναφέροντας όλα τα κατορθώματα των Αθηναίων από τη μυθική εποχή ως τις μέρες του.
[79] ὥστε προσήκει τούτους εὐδαιμονεστάτους ἡγεῖσθαι, οἵτινες ὑπὲρ μεγίστων καὶ καλλίστων κινδυνεύσαντες οὕτω τὸν βίον ἐτελεύτησαν, οὐκ ἐπιτρέψαντες περὶ αὑτῶν τῇ τύχῃ, οὐδ’ ἀναμείναντες τὸν αὐτόματον θάνατον, ἀλλ’ ἐκλεξάμενοι τὸν κάλλιστον. καὶ γάρ τοι ἀγήρατοι μὲν αὐτῶν αἱ μνῆμαι, ζηλωταὶ δὲ ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων αἱ τιμαί· [80] οἳ πενθοῦνται μὲν διὰ τὴν φύσιν ὡς θνητοί, ὑμνοῦνται δὲ ὡς ἀθάνατοι διὰ τὴν ἀρετήν. καὶ γάρ τοι θάπτονται δημοσίᾳ, καὶ ἀγῶνες τίθενται ἐπ’ αὐτοῖς ῥώμης καὶ σοφίας καὶ πλούτου, ὡς ἀξίους ὄντας τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ τετελευτηκότας ταῖς αὐταῖς τιμαῖς καὶ τοὺς ἀθανάτους τιμᾶσθαι. [81] ἐγὼ μὲν οὖν αὐτοὺς καὶ μακαρίζω τοῦ θανάτου καὶ ζηλῶ, καὶ μόνοις τούτοις ἀνθρώπων οἶμαι κρεῖττον εἶναι γενέσθαι, οἵτινες, ἐπειδὴ θνητῶν σωμάτων ἔτυχον, ἀθάνατον μνήμην διὰ τὴν ἀρετὴν <τὴν> αὑτῶν κατέλιπον· ὅμως δ’ ἀνάγκη τοῖς ἀρχαίοις ἔθεσι χρῆσθαι, καὶ θεραπεύοντας τὸν πάτριον νόμον ὀλοφύρεσθαι τοὺς θαπτομένους.
Το κείμενο με συνδέσεις στα λεξικά του perseus.tufts.edu
[79] ὥστε προσήκει τούτους εὐδαιμονεστάτους ἡγεῖσθαι, οἵτινες ὑπὲρ μεγίστων καὶ καλλίστων κινδυνεύσαντες οὕτω τὸν βίον ἐτελεύτησαν, οὐκ ἐπιτρέψαντες περὶ αὑτῶν τῇ τύχῃ, οὐδ᾽ ἀναμείναντες τὸν αὐτόματον θάνατον, ἀλλ᾽ ἐκλεξάμενοι τὸν κάλλιστον. καὶ γάρ τοι ἀγήρατοι μὲν αὐτῶν αἱ μνῆμαι, ζηλωταὶ δὲ ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων αἱ τιμαί: οἳ πενθοῦνται μὲν διὰ τὴν φύσιν ὡς θνητοί, [80] ὑμνοῦνται δὲ ὡς ἀθάνατοι διὰ τὴν ἀρετήν. καὶ γάρ τοι θάπτονται δημοσία, καὶ ἀγῶνες τίθενται ἐπ᾽ αὐτοῖς ῥώμης καὶ σοφίας καὶ πλούτου, ὡς ἀξίους ὄντας τοὺς ἐν τῷ τετελευτηκότας ταῖς αὐταῖς τιμαῖς καὶ τοὺς ἀθανάτους τιμᾶσθαι. [81] ἐγὼ μὲν οὖν αὐτοὺς καὶ μακαρίζω τοῦ θανάτου καὶ ζηλῶ, καὶ μόνοις τούτοις ἀνθρώπων οἶμαι κρεῖττον εἶναι γενέσθαι, οἵτινες, ἐπειδὴ θνητῶν σωμάτων ἔτυχον, ἀθάνατον μνήμην διὰ τὴν ἀρετὴν τὴν1 αὑτῶν κατέλιπον: ὅμως δ᾽ ἀνάγκη τοῖς ἀρχαίοις ἔθεσι χρῆσθαι, καὶ θεραπεύοντας τὸν πάτριον νόμον ὀλοφύρεσθαι τοὺς θαπτομένους.
|
Ὥστε προσήκει |
α-κύρια |
|
τούτους εὐδαιμονεστάτους ἡγεῖσθαι |
|
|
|
|
|
οἵτινες |
αναφ. προσδ. |
|
ὑπὲρ μεγίστων καὶ καλλίστων κινδυνεύσαντες |
|
|
οὕτω τὸν βίον ἐτελεύτησαν, |
|
|
οὐκ ἐπιτρέψαντες περὶ αὑτῶν τῇ τύχῃ, |
|
|
οὐδ’ ἀναμείναντες τὸν αὐτόματον θάνατον, |
|
|
ἀλλ’ ἐκλεξάμενοι τὸν κάλλιστον |
|
|
|
|
|
Καὶ γάρ τοι ἀγήρατοι μὲν αὐτῶν αἱ μνῆμαι |
β-κύρια |
|
(εἰσί) |
|
|
|
|
|
ζηλωταὶ δὲ (εἰσί) |
γ-κύρια |
|
ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων αἱ τιμαί |
|
|
|
|
|
οἳ |
δ-κύρια |
|
πενθοῦνται μὲν |
|
|
διὰ τὴν φύσιν ὡς θνητοί |
|
|
|
|
|
ὑμνοῦνται δὲ (οἳ) |
ε-κύρια |
|
ὡς ἀθάνατοι διὰ τὴν ἀρετήν |
|
|
|
|
|
Καὶ γάρ τοι θάπτονται δημοσίᾳ (οἳ) |
στ-κύρια |
|
|
|
|
καὶ |
ζ-κύρια |
|
ἀγῶνες τίθενται ἐπ’ αὐτοῖς |
|
|
ῥώμης καὶ σοφίας καὶ πλούτου, |
|
|
ὡς ἀξίους ὄντας |
|
|
τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ τετελευτηκότας |
|
|
ταῖς αὐταῖς τιμαῖς καὶ τοὺς ἀθανάτους τιμᾶσθαι, |
|
|
|
|
|
Ἐγὼ μὲν οὖν αὐτοὺς |
η-κύρια |
|
καὶ μακαρίζω τοῦ θανάτου |
|
|
|
|
|
(Ἐγὼ μὲν οὖν αὐτοὺς τοῦ θανάτου) |
θ-κύρια |
|
ζηλῶ |
|
|
|
|
|
καὶ μόνοις τούτοις ἀνθρώπων οἶμαι (ἐγώ) |
ι-κύρια |
|
κρεῖττον εἶναι γενέσθαι |
|
|
|
|
|
οἵτινες |
αναφ. προσδ. |
|
ἀθάνατον μνήμην |
|
|
διὰ τὴν ἀρετὴν αὑτῶν κατέλιπον. |
|
|
|
|
|
ἐπειδὴ |
χρονική |
|
θνητῶν σωμάτων ἔτυχον (οὗτοι) |
|
|
|
|
|
ὅμως δ’ ἀνάγκη (ἐστίν) |
ια-κύρια |
|
τοῖς ἀρχαίοις ἔθεσι χρῆσθαι, |
|
|
|
|
|
καὶ ἀνάγκη (ἐστίν) |
χρονική |
|
θεραπεύοντας τὸν πάτριον νόμον |
|
|
ὀλοφύρεσθαι τοὺς θαπτομένους. |
|
Λεξιλογικά
προσήκει: ταιριάζει, αρμόζει
ἐτελεύτησαν: του ρ. τελευτάω-ῶ = τελειώνω, πεθαίνω
ὁ, ἡ ἀγήρατος, τὸ ἀγήρατον = αγέραστος
ὁ ζηλωτός, ἡ ζηλωτή, τὸ ζηλωτόν αξιοζήλευτος
καὶ γάρ τοι: και γι’ αυτό βέβαια
ἀγῶνες τίθενται ἐπ’ αὐτοῖς: καθιερώνονται αγώνες προς τιμήν τους
ζηλόω-ῶ = ζηλεύω, καλοτυχίζω
κατέλιπον: του ρ. καταλείπω = κληροδοτώ, αφήνω πίσω
ἔθος: η συνήθεια, τα έθιμα
ὀλοφύρεσθαι: του ρ. ὀλοφύρομαι: κλαίω, θρηνώ, οδύρομαι
Χρησιμοποίησε το λεξικό των H.G. Liddell & R. Scott για τις άγνωστες λέξεις
Συντακτική ανάλυση: για να δεις τη συντακτική ανάλυση, πέρασε τον δείκτη πάνω από τις λέξεις, αν χρησιμοποιείς υπολογιστή, ή κτύπα τη λέξη, αν χρησιμοποιείς τηλέφωνο ή τάμπλετ.
Για τη μετάφραση της κάθε σειράς πάτα τον αριθμό.
οἳ
πενθοῦνται μὲν
διὰ τὴν φύσιν ὡς
θνητοί
ὑμνοῦνται δὲ ὡς
ἀθάνατοι
διὰ τὴν ἀρετήν
Ἐγὼ μὲν οὖν
αὐτοὺς καὶ
μακαρίζω
τοῦ θανάτου
(Ἐγὼ μὲν οὖν
αὐτοὺς
τοῦ θανάτου)
ζηλῶ
ὅμως δ’
ἀνάγκη (ἐστίν)
τοῖς ἀρχαίοις
ἔθεσι
χρῆσθαι,
1. ἐτελεύτησαν, θάπτονται, τίθενται: να γίνει χρονική αντικατάσταση
| Ενεστώτας | Παρατατικός | Μέλλοντας | Αόριστος | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος |
| τελευτῶσιν | ἐτελεύτων | τελευτήσουσιν | ἐτελεύτησαν | τετελευτήκασιν | τετελευτηκότες ἦσαν ἐτετελευτήκεσαν |
| θάπτονται | ἐθάπτοντο | ταφήσονται | ἐθάφθησαν/ἐτάφησαν | τεθαμμένοι εἰσί | τεθαμμένοι ἦσαν |
| τίθενται | ἐτίθεντο | θήσονται/τεθήσονται | ἔθεντο/ἐτέθησαν | κεῖνται/τέθεινται | ἔκειντο/ἐτέθειντο |
2. ἡγεῖσθαι, τίθενται, ἔτυχον, κατέλιπον: να γραφτούν τα απαρέμφατα των άλλων χρόνων διατηρώντας την ίδια φωνή
| Ενεστώτας | Μέλλοντας | Αόριστος | Παρακείμενος |
| ἡγεῖσθαι | ἡγήσεσθαι/ἡγηθήσεσθαι | ἡγήσασθαι/ἡγηθῆναι | ἡγῆσθαι |
| τίθεσθαι | θήσεσθαι/τεθήσεσθαι | θέσθαι/τεθῆναι | κεῖσθαι/τεθεῖσθαι |
| τυγχάνειν | τεύξεσθαι | τυχεῖν | τετυχηκέναι |
| καταλείπειν | καταλείψειν | καταλιπεῖν | καταλελοιπέναι |
1. ὑπαρχόντων, τοῖς καταλειπομένοις: να αναλυθούν οι μετοχές στις αντίστοιχες δευτερεύουσες προτάσεις.
ὑπαρχόντων= εἰ καὶ ὑπάρχουσιν
τοῖς καταλειπομένοις= ἐκείνοις οἵ καταλείπονται
2. οἵων πατέρων ἐστέρηνται: να μετατραπεί η πλάγια ερώτηση σε ευθεία.
ποίων πατέρων ἐστέρησθε;