Sport Science

Η Επιμόρφωση των Προπονητών

Τα τελευταία χρόνια γίνεται πολύς λόγος για Επιμόρφωση, Εξ' αποστάσεως Εκπαίδευση, Δια βίου μάθηση και συνεχή εξειδίκευση. Φαίνεται ότι  όλοι έχουμε πια πεισθεί ότι προκειμένου να είναι κάποιος αποτελεσματικός στο χώρο της εργασίας του, θα πρέπει να εξελίσσεται συνέχεια και στο γνωστικό αλλά και στο πρακτικό επίπεδο. Η ανάγκη αυτή αλλά και η σπουδαιότητα της Επιμόρφωσης φαίνεται ότι ώθησε εναλλακτικές μορφές εκπαίδευσης όπως η Εξ΄αποστάσεως Εκπαίδευση με σύγχρονη ή ασύγχρονη διδασκαλία. Έτσι, με τη χρήση ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή και με μια σύνδεση στο διαδίκτυο μπορεί κάποιος να "μεταφερθεί" στο περιβάλλον μιας τάξης και να έχει άμεση ή έμμεση επαφή με τον διδάσκοντα. Θα ήταν άλλωστε αδιανόητο στον αιώνα της ταχύτητας και της πληροφορίας να έπρεπε να υπάρχει η φυσική παρουσία ως απαραίτητη προυπόθεση Επιμόρφωσης. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν παραγνωρίζεται ο ρόλος της φυσικής παρουσίας και η αναγκαιότητά της.

Στον χώρο της προπονητικής η Επιμόρφωση, έστω με τις παραδοσιακές μορφές διδασκαλίας, ακολουθεί το πνεύμα της εποχής που θέλει διαρκή εκπαίδευση. H εξέλιξη των επιστημών θέλει τον προπονητή γνώστη των νέων μεθόδων προπόνησης και υποστήριξης των αθλητών του. Παρόλα αυτά φαίνεται ότι ανεξάρτητα από το άθλημα πολλοί προπονητές αρέσκονται στις γνώσεις που κατέκτησαν ως αθλητές χωρίς να ενδιαφέρονται να ακολουθήσουν τις επιταγές της Επιστήμης της Φυσικής Αγωγής και της Προπονητικής. Η θεώρηση ότι κάποιος τα γνωρίζει όλα, εκτός του ότι είναι εσφαλμένη και κινείται στα όρια της ψευδαίσθησης, προκαλεί και σειρά προβλημάτων, ιδιαίτερα στις Επιστήμες της Εκπαίδευσης. Επιπλέον, οι γνώσεις που προέρχονται μόνο από την εμπειρία, δεν είναι ικανές πολλές φορές να ανταποκριθούν στις τωρινές απαιτήσεις, ούτε να αναπτύξουν ορθή υποστήριξη για μια ομάδα αθλητών, αφού ο Εκπαιδευτής γνωρίζει μόνο όσα εκ' της εμπειρίας του συνέβησαν. Επιπροσθέτως, ο Εκπαιδευτής δεν πρέπει να παίζει το ρόλο του διεκπεραιωτή αλλά οφείλει να ξέρει το γιατί, το πόσο και το πότε της κάθε Εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Μεταφέροντας τώρα όλα τα παραπάνω στο τομέα της Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης εύκολα μπορούμε να σκεφτούμε κάποιον που ως αθλητής ήταν πολύ καλός και χρησιμοποιούσε μια τεχνική και με το πέρασμα των ετών να προσπαθεί να εφαρμόσει αυτή τη τεχνική στους νέους αθλητές. Όλα όμως έχουν αλλάξει. Απαιτήσεις των αθλητών, Τεχνική των κινήσεων, Προπονητικές Μέθοδοι, Κανόνες της Φ.Α. Η εμμονή με το παρελθόν δεν μπορεί να αποδώσει όλα όσα με κόπο προσπαθεί να εφαρμόσει. Και σίγουρα το αντίκτυπο θα είναι στους νέους αθλητές.

Το παραπάνω παράδειγμα δεν είναι κάτι μόνον εγχώριο. Συμβαίνει σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου και είναι θέμα προτεραιοτήτων και μερικές φορές λανθασμένης αντίληψης, παρά ευκαιριών που δίνονται. Και σίγουρα στον αιώνα της πληροφορίας η πρόσβαση στη γνώση είναι αμεσότερη και πολύπλευρη. Το πρόβλημα ξεκινάει ότι -ανεξάρτητα από το επίπεδο- ο προπονητής σταματάει να εξελίσσεται, να ενημερώνεται και να επιμορφώνεται. Και είναι πιθανό σε ένα σεμινάριο να μην τα μάθει όλα από την αρχή, αλλά αυτή η συγκέντρωση της ίδιας επαγγελματικής ομάδας, η ανάλυση κάποιων θεμάτων αλλά ακόμα και η επαλήθευση των χρησιμοποιούμενων μεθόδων, είναι αρκετή για να κάνουμε όλοι μαζί ένα βήμα παραπάνω.

Ένα βήμα που δεν σταματάει ποτέ και έχει σίγουρα όφελος για όλους μας.

Καλό Μήνα.