Κατά τα χρόνια της ακμής της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, τα όρια του γνωστού «κόσμου» διευρύνθηκαν. Στο ζήτημα αυτό, οι Ρωμαίοι υπήρξαν συνεχιστές του έργου του Μ. Αλεξάνδρου.

Πιο συγκεκριμένα, κατά τους δύο πρώτους αιώνες μ. Χ.:

- στην Αφρική, ολοκληρώθηκε η κατάκτηση των βορείων παραλίων και εδραιώθηκε η ρωμαϊκή κυριαρχία μέχρι τις ακτές του Ατλαντικού ωκεανού,

- στην Ευρώπη, κατακτήθηκαν η Βρετανία και η Δακία (σημερινή Ρουμανία) ενώ ο Ρήνος έγινε το σύνορο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας με τα γερμανικά φύλα και

- στην Ασία, κατακτήθηκε η Μεσοποταμία και η ρωμαϊκή κυριαρχία απλώθηκε μέχρι τον Περσικό κόλπο. Ήταν, όμως, μια προσωρινή κατάκτηση γιατί λίγο αργότερα οι Πάρθοι εκδίωξαν τους Ρωμαίους αναγκάζοντάς τους να περιοριστούν στον έλεγχο των ανατολικών παραλίων της Μεσογείου.

Έτσι, η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία απλωνόταν, στα χρόνια της ακμής της, από τη Βρετανία, στο βορρά, ως την έρημο Σαχάρα και την Αιθιοπία, στο νότο και από τον Εύξεινο Πόντο, στην ανατολή, ως τον Ατλαντικό ωκεανό στη δύση. Το ρωμαϊκό κράτος αποτελούσε ένα ακόμη σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της διεύρυνσης του κόσμου.