Ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κυρός Βλαδίμηρος. (1925-1995).
(Πατριαρχείο Κιέβου).

Ο κατά κόσμον Βασίλειος Αιμιλιάνοβιτς Ρομανιούκ γεννήθηκε στο χωριό Χίμτσιν (Chomczyn) της Επαρχίας Κόσιβ του Νομού Ιβανοφρανκόβου της Ουκρανίας (στην Πολωνία τότε) στις 9 Δεκεμβρίου 1925 σε οικογένεια Ελληνοκαθολικών (Ουνιτών). Σε ηλικία 19 ετών εντάχθηκε στην οργάνωση των Ουκρανών Εθνικιστών. Το 1944 μετά την κατάληψη της περιοχής από τη Σοβιετική Ένωση παραπέμφθηκε σε στρατοδικείο. Καταδικάστηκε σε εικοσαετή φυλάκιση με καταναγκαστικά έργα. Αργότερα η ποινή του μειώθηκε στα δέκα χρόνια. Φυλακίστηκε στην περιοχή της Πολτάβας. Το 1946 συνελήφθη εντός του στρατοπέδου καταναγκαστικών έργων και καταδικάστηκε για αντισοβιετική προπαγάνδα. Εξέτισε την υπόλοιπη ποινή του στην περιοχή του Μαγαδάν. Μετά την αποφυλάκισή του νυμφεύθηκε. Σπούδασε τη Θεολογία στη Θεολογική Ακαδημία Μόσχας. Από το 1964 μέχρι το 1972 υπηρέτησε ως Εφημέριος στην Επισκοπή Ιβανοφρανκόβου. Το 1972 καταδικάστηκε για αντισημιτική προπαγάνδα και φυλακίστηκε στην περιοχή της Μορδοβίας. Το 1976 απαρνήθηκε την ιδιότητα του πολίτη της Σοβιετικής Ένωσης. Το ίδιο έτος δήλωσε ότι εντάσσεται στη δικαιοδοσία της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας. Το 1979 εγκαταστάθηκε στις Η.Π.Α. και υπηρέτησε ως Εφημέριος της υπό το Οικουμενικό Πατριαρχείο Ουκρανικής Επισκοπής της Αμερικής. Από το 1987 μέχρι το 1990 υπηρέτησε στη δικαιοδοσία της Ουκρανικής Εκκλησίας στον Καναδά. Το 1990 επέστρεψε στην Ουκρανία. Στις 28 Απριλίου 1990 εκάρη μοναχός και έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στις 29 Απριλίου 1990 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Ούζγκοροδ και Βινογραδόβου. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Λβώβου και Γαλικίας Ιωάννης, συμπαραστατούμενος από τους Επισκόπους Τερνοπόλεως και Μπούτσας Βασίλειο, Ιβανοφρανκόβου και Κολόμιας Ανδρέα και Τσερνοβικίου και Χοτίνσκ Δανιήλ. Τον Σεπτέμβριο του 1990 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Μπελοτσερκώβου, Βικάριος της Επισκοπής Κιέβου. Στις 18 Νοεμβρίου 1990 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Το 1991 τοποθετήθηκε Αρχιεπίσκοπος Βισγορόδου, Βικάριος της Επισκοπής Κιέβου. Τον Ιούνιο του 1992 προσχώρησε στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Κιέβου. Στις 10 Σεπτεμβρίου 1992 χειροτονήθηκε εκ νέου από τον Μητροπολίτη Κιέβου Φιλάρετο. Διατήρησε τον τίτλο του Αρχιεπισκόπου Μπελοτσερκώβου. Στις 17 Φεβρουαρίου 1993 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Λβώβου και Σοκάλ. Στις 14 Ιουνίου 1993 μετά την κοίμηση του Πατριάρχη Μοστισλάβου εξελέγη Μητροπολίτης Τσερνιγόβου και Σουμύ και τοποτηρητής του Πατριαρχικού Θρόνου. Παρά τη φανερή υποστήριξη των πολιτικών στο πρόσωπο του Μητροπολίτη Φιλαρέτου για τον Πατριαρχικό Θρόνο τελικά εξελέγη ο Βλαδίμηρος στις 21 Οκτωβρίου 1993 από Κληρικολαϊκή συνέλευση. Ο Φιλάρετος παρέμεινε Μητροπολίτης Κιέβου και αναπληρωτής Πατριάρχης. Το 1995 συγκρούστηκε με τον Μητροπολίτη Φιλάρετο. Ο Βλαδίμηρος ανέφερε ότι δεχόταν πολλά απειλητικά για τη ζωή του τηλεφωνήματα από υποστηρικτές του Μητροπολίτη Φιλαρέτου. Στις 14 Ιουλίου 1995 ο Πατριάρχης Βλαδίμηρος εκοιμήθη αιφνιδίως στο Κίεβο κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Το κράτος δεν επέτρεψε να γίνει η ταφή του στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Σοφίας. Ωστόσο η νεκρική πομπή κατευθύνθηκε προς τον Ναό της Αγίας Σοφίας. Ακολούθησαν αιματηρές συγκρούσεις με την αστυνομία. Τελικά ο Πατριάρχης ενταφιάστηκε μπροστά στην είσοδο του αυλόγυρου του Ναού καθώς η αστυνομία δεν επέτρεψε να εισέλθει η νεκρική πομπή  στον αυλόγυρο του Ναού.